Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хампа (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫавӑн пекех хӑш-пӗр япала ҫинчен, тӗслӗхрен, Бичен Гез каютинчи сӑн ӳкерчӗкӗ, карапӑн Гез аллинчи пӑтранчӑк лару-тӑрӑвӗ пирки те шарламарӑм, ҫапла майпа мӗн пур ӗҫе хампа кӑна ҫыхӑнтартӑм.

Я умолчал также о некоторых вещах, например, о фотографии Биче в каюте Геза и запутанном положении корабля в руках капитана, с целью сосредоточить все происшествия на себе.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Анчах эпӗ комиссар шанманлӑхне урӑх енне пӑрса яма тӗллев лартрӑм, ҫапла вара хампа тем те пӗр пулса иртни ҫинчен — Гез тинӗсре манпа мӗн хӑтланни пирки — нимӗн пытармасӑр каласа кӑтартрӑм.

Но я надеялся обратить подозрение комиссара в новую сторону, по кругу пережитого мною приключения, и рассказал откровенно, как поступил со мной Гез в море.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ ӑна хампа пӗрле пӳрте илсе кӗреттӗм, хамран пӗртте уйӑрмӑттӑм.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Мӗн пулса иртнине лайӑх ӑнланас йӳтӗмпе пуҫ тайрӑм та хампа паллаштартӑм.

Не желая упускать случая понять происходящее, я поклонился им и назвал себя.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Куратӑп ӗнтӗ, — пусарсах хушса хутӑм эпӗ, — манӑн хампа паллаштармалла: Томас Гарвей.

Как я вижу, — прибавил я с ударением, — мне следует назвать себя: Томас Гарвей.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шухӑшсемпе сӗмленнӗ май — хӑна ҫурчӗпе калаҫӑва татнӑшӑн хампа хам питӗ хытӑ кӑмӑлсӑрлантӑм.

Раздумывая, я был теперь крайне недоволен собой за то, что оборвал разговор с гостиницей.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ хампа хам тытса пыракан ҫак вӑйӑра ансат асӑрханулӑх — сыхлӑх — вырӑнлӑ-и? тата — хама хам тӗлсӗррӗн юратни? тата — иккӗленӳ?

Уместны ли в той игре, какую я вел сам с собой, — банальная осторожность? бесцельное самолюбие? даже — сомнение?

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вара эпӗ хампа пӗрле — Зигмӑна… вӑл, ырӑ ҫыннӑм, питӗ лайӑх йытӑ, мана вӑл тӑватӑ сехет чухлӗ ҫӳретрӗ ахӑр…

Тогда я взял с собой Зигму, это очень хорошая собака, сударь, она водила меня немного более четырех часов.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Таврӑннӑ чухне хампа пӗрле илетӗп.

На обратном пути я возьму его с собой.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Манӑн сире хампа юнашар курас килет.

Мне хочется иметь вас.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӑватӑ ҫул каялла ҫак кун эпӗ тӗпӗсӗр атӑпа ҫӳренӗ тата хампа мӗн пулассине те пӗлмен, шӑпах ҫак кун эсир манӑн килӗмре мана чыс тӑватӑр.

Вы оказали мне честь посетить мой дом в день, когда четыре года назад я ходил еще в сапогах без подошв и не знал, что со мной будет.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хамӑн хускану-хӑлаҫлану ҫине пӑхма чарӑнсанах ӗҫ шухӑшланинчен те аванрах ӑнӑҫать: ярса тытатӑп та чӑмлатӑп, ҫӑтатӑп, ывӑтатӑп, ӗҫсе-ҫӑтса яратӑп, — хампа хам питӗ кӑмӑллӑ.

Как только я перестал обращать внимание на свои движения, дело пошло как нельзя лучше, я хватал, жевал, глотал, отбрасывал, запивал и остался очень доволен собой.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫапах та ӑнлантӑм: чи лайӑххи — хампа хам пулса юласси.

Я понял все-таки, что лучшее — быть самим собой.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хампа ҫӗнӗ сисӗмсен хушшинче епле те пулин кӗпер хывас йӳтӗмпе мулӑма кӑларса хутӑм, укҫана шутларӑм — вӑтӑр пилӗк ылтӑн — анчах хама шутсӑр тискеррӗн туятӑп.

Чтобы как-нибудь перекинуть мост меж собой и новыми ощущениями, я вынул свое богатство, сосчитал монеты, — тридцать пять золотых монет, — но почувствовал себя уже совсем дико.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Юн нумай пӗтнипе эпӗ вилсе кайсан, вӑл вӗҫсе килсе, пӗр хӑрамасӑрах вӑл хампа юнашар пырса ларӗ.

Когда я умру от потери крови, она прилетит и сядет, не пугаясь, рядом.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫавӑнпа эпӗ ӑна хампа пӗрле илсе ҫӳресе, час-часах каннӑ вӑхӑтра, ҫырма варӗнче е вӑрман чӑтлӑхӗнче ларса ирттермелле чухне, лутӑрканса пӗтнӗ листасене кӑларса, куҫ тӗлне мӗн лекнӗ ҫавна пурне те темиҫе хутчен ҫӗнӗрен вуласа тухаттӑм.

Именно поэтому-то я и носил его с собой и часто в отдых, во время отсиживания где-нибудь в логу или в чаще леса, доставал измятые листки и начинал перечитывать по порядку все, что попадалось.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Малтанхи самантра таҫта ҫакӑнтах, хампа юнашарах, тӗтӗмпе хура тусан купи ӑшӗнчен хура та хӗрлӗрех ҫиҫем йӑлтӑртатса тухрӗ те, сывлӑш кисренсе, ӑшӑ шыв хумӗ пек мана ҫурӑмран пружина евӗрлӗ пырса тӗртрӗ.

В первое мгновение показалось мне, что где-то здесь, совсем рядом со мной. Коричневая молния вырвалась из клубов дыма и черной пыли, воздух вздрогнул и упруго, как волна теплой воды, толкнул меня в спину.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хампа юнашар тараканнисенчен пӗри ҫилленсе мана алӑран ярса тытрӗ те, пӗр айӑккинелле сӗтӗрсе кайрӗ.

Кто-то из обозленных соседей схватил меня за руку и потащил в сторону.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Звонок хыҫҫӑн хам йӗри-тавра тӑракан ачасене тимлӗн асӑрхаса ура ҫине тӑтӑм та, алӑк патнелле утса кайсанах, хампа пӗр класра вӗренекен чи тӗреклерех юлташсем ман ҫула пӳлсе тӑнине асӑрхарӑм.

После звонка, внимательно наблюдая за окружавшими, я встал, направился к двери и тотчас же заметил, что от двери я отгорожен кучкой наиболее крепких одноклассников.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫӗнтеричченех… — тенине илтех кайрӑм хампа юнашар ерипенрех калакан сасса.

— До победы… — услышал я рядом с собой негромкий голос.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех