Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унӑн йӗнерленӗ утне ялти ытти тӗкӗрҫӗсем кӑкарса килчӗҫ, хапхана уҫса пӗр сӑмахсӑр картишне кӗртсе ячӗҫ.

Куҫарса пулӑш

10. Кӳршере // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Хапхаран пысӑк карачин ҫӳрен утне ҫавӑтса тухаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тукай утне чарчӗ те пурне те йывӑҫсен хӳттине пытанма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Утне хӗрхеннӗ вӑл, Кармӑш пасарне тутарсене сутма тесе темиҫе те кайнӑ пулнӑ, анчах пустарас килмен.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ой-яр, ой-яй-я! — сӑвӑсӑр кӑшкӑрашса утне чуптараҫҫӗ ҫуна ҫинчи ачасем.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ирхи кӗлле ҫитес тесе, инҫе ҫула пӑхман Александр Павлович: ҫӗр хута чуптарнӑ урхамах пек утне.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унӑн утне чӗлпӗрпе ҫавӑтса пыракан тарҫӑ пуҫне уснӑ.

Слуга, который вел ее коня за узду, шел, опустив голову.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Блюм чӑнкӑ ҫыр енчен пӑрӑнса пуш-пушӑ, карталаман анлӑшран иртрӗ; пӳрт-хуралтӑн иккӗмӗш кӗтесӗнчен пӑрӑнса утне тӗмрен кӑкарчӗ, тӑват уран упаленсе малалла куҫать, виҫҫӗмӗш кӗтесрен пуҫне кӑларчӗ те ҫӗр ҫумне лӑпчӑнчӗ — ӑна халӗ кӗтменлӗхӗн йывӑр ҫивӗч ҫапӑвӗ аптӑратмаллипех аптӑратать.

Блюм пересек пустое, неогороженное пространство, заворачивая со стороны обрыва; миновав второй угол здания, он привязал лошадь к кустарнику, прополз на четвереньках вперед, выступил головой из-за третьего угла и припал к земле, пораженный тяжелым хлестким ударом неожиданности.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Лавҫӑ утне сиккипе тенӗ пек хӑвалать.

С напуганной быстротой лихача.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Фиасран пӗр виҫӗ утӑмра Ганэль утне чарчӗ, пуҫне малалла тӑсса, аллипе вара чӗлпӗрне ҫурӑмӗ ҫумне хыттӑн чӑмӑртаса тытса кӑсӑклан айккинчен тӗсерӗ.

Шагах в трех от Фиаса Ганэль спешился и, вытягивая голову вперед, а рукой крепко прижимая к спине повод, любопытно заглянул сбоку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӑрман хӗрринче сарӑлса ӳсекен капӑр курӑк-чечек сӑна та, ӗшенсех ҫитнӗ утне те хуплать.

Пышно разросшаяся опушка скрывала его вместе с загнанной лошадью.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӑл курокӗпе шаклаттарчӗ, Нуарес вара утне кӑра хусканупа чӗвен тӑратрӗ те айккинелле сикрӗ.

 — Он щелкнул курком, а Нуарес бешеным движением взвил лошадь на дыбы и прыгнул в сторону.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӑрман хӗррин кӑвак уҫлӑхӗ еннелле туртӑнса, ҫула-мӗне уямасӑр вӑл ҫур миля пек сиккипе пычӗ, йӗнерӗ ҫинче ҫаврӑнкаласа йӗри-тавра пӑха-пӑха сӑнарӗ, картах сикрӗ те — чӗрӗк питпе, аран-аран сывласа утне чарчӗ, мӗн те пулин сиксе тухасран сыхланса аллине револьверӗ патнелле куҫарчӗ.

Инстинктивно держась ближе к голубым вырезам опушки, он проскакал, не разбирая дороги, с полмили, завертелся в седле, оглядываясь, и, вздрогнув, с расцарапанным лицом, еле дыша, круто остановил лошадь, кладя на всякий случай руку по соседству с револьвером.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Роэнк утне хӑвӑртлатма хатӗрленнӗччӗ, анчах ҫаврӑнчӗ, унӑн салху кулли Ганэльте каллех пӗчӗк шанӑҫ ҫуратрӗ.

Роэнк отъехал, но обернулся, и грустная улыбка его снова подала Ганэлю некоторую надежду.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Сахалтан та икӗ сехет хушши вӑл лаша чӗрни валли юрӑхлӑ ҫул чӑтӑмлӑн шырарӗ, тупрӗ те — утне вӑрман ҫулҫисен улӑпла шереписемпе тулнӑ янкӑр ҫутӑ хушӑксем тӑрӑх сиккипех хӑваларӗ; малта ҫутӑ сывлӑшӑн симӗс катисем пулмалла.

В течение по крайней мере двух часов он терпеливо различал годную для копыт дорогу, устремляя лошадь туда, где ясные лесные просветы, окутанные гигантской бахромой листьев, открывали воздушную зеленую перспективу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Гоан лашине уттарса пырать, унӑн утне халех каялла ҫавӑрас, Дэзин палланӑ кантӑкӗсене те пулин курас килет.

Гоан ехал шагом, ему нестерпимо хотелось повернуть лошадь назад и хоть еще раз взглянуть на знакомое окно Дэзи.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Пӗрне Калюков утне утлантар та халех Уравӑша хвершӑл патне яр.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ахӑртнех, Калюков юланутпа килнӗ, утне ун патӗнче хӑварнӑ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӗр каҫа, чӑнах та, ҫил улшӑннӑ, пӗлӗтсене хӑваласа салатнӑ, халӗ вӑл кӑнтӑр-хӗвеланӑҫӗнчен, утне ҫӑмӑл юртӑпа чуптаракан Сӑпание сулахай енчен вӗрет.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пахча хыҫӗпе тухса, вӑл сулахайри ҫырмана анчӗ, пӗшкӗнсе утса, ун хӳттипе урам урлӑ каҫрӗ те вӑрмана, утне тӑлласа хӑварнӑ ҫӗре кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.