Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Хӑш станица капла кая юлнӑ-ши?» — шухӑшларӗ Сергей, ялавсене, ҫул хӗррипе утакан, ҫуна ҫинче ларса пыракан ҫынсене курсан.
XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Казаксем, винтовкисене хатӗр тытса, васкамасӑр утакан салтаксене хуса ҫитрӗҫ.С винтовками наперевес казаки догнали медленно шагавших солдат.
XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
— Кам ку? — сасартӑк винтовкине хулпуҫҫийӗ ҫумне тытса тӗллерӗ Валетпа юнашар утакан салтак.— Кто таков? — вдруг вскидывая к плечу винтовку, крикнул шедший рядом с Валетом солдат.
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Хӑлха патӗнчех таплаттарса утакан ут йывӑррӑн сывлани илтӗнет: «хап, хап, хап!»
13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Аникушкӑн пулас?», — тесе шутларӗ Григорий, хӗстернӗ куҫӗсене шутарса пӑхса, вӑкӑрӗсене тата плуг хыҫҫӑн утакан ҫынна палласа илсе.
17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Вӑл кӑшкӑрашса айлӑмалла вӗҫет; пуҫне пӑрса, мерчен пек куҫӗсемпеле ҫиелтен шур пир витнӗ урапасен ярӑмӗ ҫине, сӗткенлӗ тусана чӗрнисемпе пӑтраштаракан лашасем ҫине, ҫул хӗррипе утакан, тусанпа сӑмалаланса кайнӑ шур кӗпеллӗ этемсем ҫине пӑхать.
5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Ан тив кайччӑр, — терӗ вӑл ҫулпа утакан салтаксем енне пуҫне сулса, — эпир вӗсен хыҫӗнчен утӑпӑр, калаҫкалӑпӑр…— Пусть идут, — сказал он, кивая на удаляющихся по дороге солдат, — Пойдем следом, поболтаем…
XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Ҫулпа утакан вӑрӑм нимӗҫ, госпитальтен тухнӑ та, халь хӑйӗн чаҫне каять иккен.Длинный немец, шагающий по проселку, выписан из госпиталя и направляется в свою часть.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Семён Дегтярев каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ, повозка хыҫҫӑн утакан озеровецсем хушшинче вӑл такама шырарӗ.
VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Ун хыҫҫӑн утакан йывӑр кӗлеткеллӗ фельдфебелӗ машинӑпа иртсе кайнӑ полковник ҫинчен ыйтса пӗлчӗ:Грузный фельдфебель, идущий позади, спросил его, имея в виду проехавшего в машине полковника.
VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Кунтах ҫӑмӑл аманнисемпе чирлисем сӗнкӗлтетсе пыраҫҫӗ — вӗсем час та часах, ахлата-ахлата илсе, е йывӑҫсенчен, е юнашар утакан юлташӗсенчен ярса тытаҫҫӗ.
III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Шурлӑх тӗлӗнчен иртсен, Костя вӑрӑммӑн пусса утакан Серьга Хахая хӑваласа ҫитрӗ.Пройдя мимо болота, Костя догнал Серьга Хахая, ступавшего длинными шагами.
XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
— Фуфайкӑпа лайӑхрах, ҫапла-и? — ыйтрӗ вӑл, йывӑртараххӑн утакан Озерова сӑрт ҫинче кӗтсе тӑна май.— В ватнике удобнее, да? — спросил он, поджидая тяжеловатого на шаг Озерова на гребне пригорка.
XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Вӑл утакан старшина умӗнче каялла чакса пырать, пӗтӗм чунтан кирлӗ йӗркене пӑхӑнма тӑрӑшса, аллине ҫаплах ҫӗлӗк патӗнче тытать, анчах телейлӗн именнипе пӑтранса, арпашса утать.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Ҫук, ку — мӗн ӗмӗр-ӗмӗрех хӑйсене законлӑ тивӗҫ пулнӑ, халӗ вӑрҫӑ вучӗ витӗр каялла туртса илнӗ хӑйсен ҫӗрӗ ҫинче шанчӑклӑн утакан ҫынсен — ҫӑмӑл, ҫав вӑхӑтрах ҫав тери тӗреклӗ, ирӗклӗ, ялан хавхалантаракан юхӑма ҫирӗп пӑхӑнса пыракан ҫынсен утти.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Кунта, аптранӑ ачасем утакан ҫул тавра, пурте хамӑрӑн мар, пурне те таҫтан килнӗ ирсӗр ҫынсем туртса илнӗ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Унта та, кунта та хӑракаласа ҫултан аяккарах пӑрӑнса утакан поселокри ҫынсем курӑнчӗҫ.Здесь и там появились осторожно шагающие, старающиеся держаться сторонкой жители.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Малта утакан Важенин, ҫутине чакарнӑ хунарне штольнӑна лартса хӑварчӗ те, шӑтӑк патне упаленсе пычӗ.Шедший впереди мальчиков Важенин, оставив в штольне пригашенный фонарь, подполз к выходу.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Корнилов каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ те, хӑй патне утакан боец аллинчен хӗрлӗ пустав тӗркине илсе, сарса ячӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Кӑшт та пулин сыпкалӑр хуть! — терӗ юлашкинчен Вэй господин, ыттисем хыҫҫӑн утакан Ай-гу ҫине тинкерсе.Выпейте хоть немного! — твердил господин Вэй, внимательно следя за шедшей позади всех Ай-гу.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.