Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уроксене (тĕпĕ: урок) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Студент Сачков, манӑн вӗрентекен пулнӑскер, — халӗ вӑл медицина докторӗ, винтёр тата холоп, — ӗлӗк чух, эпӗ уроксене лайӑх вӗренсе пырсан, ҫапла калатчӗ: «Маттур, Коля! Эсӗ пултаруллӑ ача, пирӗн, разночинецсен, чухӑн ҫынсен, пурнӑҫӑн кайри картинчен тухнӑскерсен, пуринчен те мала тухас тесе, — вӗренмелле, вӗренмелле… Российӑна ӑслӑ та тӳрӗ ҫынсем кирлӗ, ҫавӑн пек ҫын пулма тӑрӑш, вара эс ун чух хӑвӑн ӑраскалӑн хуҫи пулӑн, обществӑн усӑллӑ членӗ пулӑн. Ҫӗршывӑн чи лайӑх шанчӑкӗсем халь пирӗн ҫинче, разночинецсем ҫинче, эпир ҫӗршыв валли ҫутӑ та тӗрӗслӗх кӳме килнӗ ҫынсем…» т. ыт. те, ҫавӑн пек, калаҫатчӗ.

— Студент Сачков, бывший мой учитель, а ныне доктор медицины, винтёр и холоп, говорил мне, бывало, когда я хорошо выучу урок: «Молодец, Коля! Ты способный мальчик. Мы, разночинцы, бедные люди, с заднего двора жизни, должны учиться и учиться, чтобы стать впереди всех… Россия нуждается в умных и честных людях, старайся быть таким, и ты будешь хозяином своей судьбы, полезным членом общества. На нас, разночинцах, покоятся теперь лучшие надежды страны, мы призваны внести в нее свет, правду…» и так далее.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Амӑшӗ ҫывӑхӗнче, хуйхӑллӑ тапхӑрта кил-ҫурт таврашӗнче мӗн-ку тытса тумалли тупӑнӗ тесе, ӗнер те, виҫӗмкун та уроксене килсе курӑнманччӗ Дина, тӑванӗ-хурӑнташӗсемпе пӗрле тӗпел кукринче, ӑҫта кирлӗ ҫавӑнта кӗрмешнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ташлама вӗрентес уроксене эпӗ ӑна хама илентернинчен пуҫласа ятӑм.

Уроки танцев начались у нас с того, что я приручил её к себе.

Ташлакан тӑрнасемпе ҫара уран ҫӳрекен чӑхӑ // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпир ҫавӑнтах «Чапай» вӑййи шутласа кӑлартӑмӑр, кӑнтӑрлахи ӗҫсене тунӑ, уроксене хатӗрленӗ хыҫҫӑн тем таранчченех выляттӑмӑр.

И тут придумали мы игру в «Чапая»; играли до поздней ночи, после всех дневных дел и уроков.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Куратӑп, Гриша та майӗпенех арифметикӑна юратакан пулчӗ: уроксене вӗренсе ҫитмесӗр ниҫта та тухмасть.

Видел, что Гриша тоже постепенно начинает любит арифметику: не уйдёт, пока не сделает все уроки.

9. Класра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпир пурте пӗрле ӗҫлеттӗмӗр, уроксене те пӗрлех хатӗрленеттӗмӗр.

Мы вместе и работали и учили уроки.

9. Класра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӑшпӗр чухне вӑл, сехечӗ ҫине пӑхса илетчӗ те: — Нумай лартӑмӑр, пӗтерӗр: сирӗн уроксене хатӗрлемелле, — тетчӗ.

Иногда она, взглянув на часы, скажет: — Поздно уже, кончайте: вам ещё уроки готовить.

7. Пирӗн пионеротряд // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кӗрнеклӗ, тӑп-тӑп тумлантарса ӳкернӗскер, «Крокодил» Тӑван ҫӗршыва йывӑр килнӗ вӑхӑтра кам наянланать, шкула йӗркеллӗ ҫӳремест, уроксене вӗренмест, ҫавсене шкултан шапӑрпа шӑлса кӑларма хистет.

«Крокодил» выметал метлой тех, кто в тяжёлое для Родины время ленился, прогуливал, не учил уроков.

Зоя // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Эпӗ малтан уроксене хатӗрлетӗп, унтан чертёж тума ларӑп. Ӗлкӗретӗп, кукка! — тенӗ вӑл.

— А я вперёд уроки выучу, а потом сяду чертить. Справлюсь, дядя Коля!

«Ан кулян, анне» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫавнашкал пултарулӑхпах вӑл уроксене те вӗренме ларатчӗ, хаваслансах шкула тухса чупатчӗ…

И с одинаковым увлечением садился за уроки, бежал в школу.

Тӑван ҫӗршыв // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ӗҫ вӗҫленсен пурте сӗтел хушшине вырнаҫрӑмӑр — уроксене хатӗрленмелле.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Костя кутӑнланса та ҫиленсе: «Уроксене маншӑн кам вӗренӗ вара?

Костя возмущался и ехидно спрашивал: «А кто будет за меня уроки учить?

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫӑварни хыҫҫӑн вӑл манпа каллех калаҫу пуҫарма тытӑнсан, пӗрремӗш хутӗнче эпӗ манӑн уроксене хатӗрленмелле тесе каларӑм та ҫӳле хӑпартӑм: анчах чӗрӗк сехетрен такам класс пӳлӗмӗн алӑкне уҫрӗ те, ман патӑма Нехлюдов пырса тӑчӗ.

В первый раз, как он после масленицы снова хотел разговориться со мной, я сказал, что мне нужно готовить уроки, и ушел на верх; но через четверть часа кто-то отворил дверь в классную, и Нехлюдов подошел ко мне.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тепӗр чухне вӑл класа кӗрет те шухӑша кайсах эпӗ уроксене епле каланине итлет, анчах вӑл мана тӳрлетесшӗн каланӑ хӑшпӗр сӑмахсем тӑрӑх, эпӗ мӗне вӗреннине хӑй те чухлайсах кайманни курӑнать.

Иногда он приходит в классы и с строгим лицом слушает, как я сказываю уроки, но по некоторым словам, которыми он хочет поправить меня, я замечаю, что он плохо знает то, чему меня учат.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тепрехинче, вилӗм мана кашни сехетре, кашни минутра кӗтнине сасартӑк аса илтӗм те, паянхи кун ырлӑхӗпе усӑ куракан тата малашнехи ҫинчен шутламан этем кӑна телейлӗ пулма пултарать, текен шухӑш патне пырса тухрӑм, ҫакна ҫынсем епле халиччен те ӑнланманнине ниепле тавҫӑраймарӑм, — вара ҫав шухӑша пула, виҫӗ кун хушши уроксене вӗренмерӗм, юлашки укҫапа туяннӑ мӗнле те пулин романа вырӑн ҫинче выртса вуланипе тата ҫӑка хӑвӑлӗн пылӗпе пӗҫернӗ пӗремӗксем ҫисе реххетлентӗм.

Другой раз, вспомнив вдруг, что смерть ожидает меня каждый час, каждую минуту, я решил, не понимая, как не поняли того до сих пор люди, что человек не может быть иначе счастлив, как пользуясь настоящим и не помышляя о будущем, — и я дня три, под влиянием этой мысли, бросил уроки и занимался только тем, что, лежа на постели, наслаждался чтением какого-нибудь романа и едою пряников с кроновским медом, которые я покупал на последние деньги.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Краҫҫын ҫутипе вӑл ҫӗрлесерен ыранхи уроксене хатӗрленсе ларатчӗ.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

— Тархасшӑн пырӑр ман уроксене, Елена Григорьевна.

— Милости прошу на мои уроки, Елена Григорьевна.

57 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пирӗн пӗр кун та ахаль иртместчӗ — Софья Михайловнӑпа иксӗмӗр эпир уроксене кашни кунах ҫӳреттӗмӗр: вӑл тӗрӗслетчӗ те вӗрентетчӗ, эпӗ — хам вӗренеттӗм.

Просто не было дня, чтобы мы с Софьей Михайловной не бывали на уроках: она контролировала и учила, я — учился.

57 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

…Пиллӗкмӗш группа вӑл кун пур ӗҫсене те кая юлса туса пычӗ: чей те кая юлса ӗҫрӗ, уроксене те кая юлса хатӗрлерӗ, канма пачах та ӗлкӗреймерӗ пулмалла.

…Пятая группа в этот день все делала с опозданием — и чай пила и уроки готовила, а отдохнуть, наверно, и вовсе не успела.

56 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пуху вара ҫапла йышӑнчӗ: пинг-понгла занятисем хыҫҫӑн, пур уроксене те туса ҫитернӗ хыҫҫӑн ҫеҫ вылямалла.

И собрание постановило: играть только после занятий и только когда все уроки сделаны.

52 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех