Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

умнех (тĕпĕ: ум) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ тата мӗншӗн кирлӗ вӑл: тӗтре сӗмлӗхӗнче тӑшман умнех пырса тухма, унта куҫа-куҫ тӗл пулма пулать.

Это надо сделать еще и потому, что в туманной мгле можно лицом к лицу столкнуться с врагом,

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Андрей Никитич пурӑнакан ҫурт умнех купаласа хунӑ пӗренесем ҫине такӑнса, пӗркун урине самаях ыраттарнӑччӗ вӑл.

Он вспомнил, что в ту ночь сильно ушиб ногу, наткнувшись на бревна, сложенные возле самого дома Андрея Никитича.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Юлашкинчен вара вӗсем хытӑ асӑрханса, сывлама хӑраса, шӑппӑн кӑна яранга умнех ҫитсе тӑрса тимлӗн итлеме тытӑнчӗҫ.

Осторожно, боясь дохнуть, мальчики наконец бесшумно добрались до самой яранги, чутко прислушались.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чӑпар лӗпӗш хӑй умнех вӗҫсе пырса ларсан вара, вӑл кулса ячӗ, аллисене лӗпӗш патнелле тӑсрӗ.

А когда совсем близко возле него уселась пестрая бабочка, он засмеялся, потянулся к ней ручонками.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ухват ураллӑ латака староста, хӗп-хӗрлӗ, кӑшт тӗкӗнсенех юн сирпӗнсе тухас пек сӑн-питлӗскер, хӗсӗк симӗс куҫӗсемпе Мэрдан ҫине шӑтарасла пӑхса, ун умнех пырса тӑнӑ.

Приземистый, кривоногий староста, с лицом настолько красным, что, казалось, щелкни — кровь из него брызнет, впился зелеными глазками в Мэрдана и угрожающе шагнул к нему:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Вӑтӑрмӗш ҫулсенче вӑл хӑш-пӗр ҫӗрте клубсене завод проходнойӗсем умнех тӑва-тӑва лартнӑ: станокран хӑпсанах, рабочи тумӗпех, тӗрлӗрен техминимум занятийӗсене ҫитсе ӳкме меллӗ пултӑр тенӗ.

 — Это в тридцатые годы иногда строили клубы напротив заводской проходной, чтобы можно было прямо от станка, в рабочей спецовке, на какое-нибудь занятие по техминимуму попасть.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Нимӗҫсем пирӗн пилӗкмӗш атакӑна сирсе ярсан, шӑп ҫак казак, — Завийхвост ҫавӑнтах хӑй сӑмахне итлекен тӗксӗм хура куҫхаршиллӗ ҫын ҫине кӑтартрӗ, — ҫак йӗкӗт нимӗҫсен куҫӗ умнех, никамӑн та мар ҫӗр ҫине, пирӗннисемпе нимӗҫсен хушшине персе анчӗ.

И вот как отбили немцы пятую нашу атаку, казачок вот этот самый, — Завийхвост указал на смуглого чернобрового казака, внимательно слушавшего рассказ, — так вот этот самый хлопец и упал у немцев на самом виду, в распроклятой этой нейтральной полосе, в аккурат между нами и немцами — по самой серединке.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Ҫапӑҫу пулман кунсенче Миша чӑрӑш турачӗсемпе хӑех эрешлентерсе ҫӗленӗ халатне тӑхӑнса ҫутӑличчен вӑрман хӗррине ҫитсе, нимӗҫ позицийӗсен умнех вырнаҫса выртнӑ.

В свободные от боёв дни в белом халате, им самим обшитым еловыми ветками, он до рассвета выходил на опушку леса и устраивался где-нибудь возле самых немецких позиций.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Хулари кашни ҫын умнех тӑчӗ вал ыйту: мӗнле пурӑнмалла, мӗн тумалла?

Перед каждым человеком в городе встал этот вопрос: как жить, что делать?

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Шӑпах ҫак вӑхӑтра, хамӑрӑн малтанхи плансене пачах ӗненме пӑрахнӑ чухне, вӗсене пурнӑҫласси куҫ умнех тухса тӑма пуҫларӗ.

Как раз теперь, когда уже больше никто не верил в реальность наших старых планов, осуществление их было совсем близко.

Франц-Иосиф ҫӗрӗ тата мӗншӗн ӑна ҫапла калаҫҫӗ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Тополев, сӗтел тавра ҫаврӑнса, Алексей умнех пырса тӑчӗ, аллине ун хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ:

Тополев обошел стол и, приблизившись к Алексею вплотную, положил ему руки на плечи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тепӗр салтакӗ сӑмах сыпӑкӗсене аран-аран пӗтӗҫтеркелесе темӗнле кӗнеке вулать, ҫурта умнех тытнӑ вӑл кӗнекине, Блиндажри тӗксӗм ҫутӑра кӗнеке вуланине тимлӗн итлесе ларакан салтаксен пуҫӗсем курӑнаҫҫӗ.

Другой солдатик по складам читал какую-то книгу, держа ее около самой свечки, В смрадном полусвете блиндажа видны были поднятые головы, жадно слушающие чтеца.

16 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

. — анчах ҫак вӑхӑтра вӑл, салтак умнех ҫитсе тӑнӑскер, унӑн сылтӑм алли ҫан ӑшӗнчен тухса тӑнине асӑрхарӗ, чавсинчен ҫӳлерехре ун суран пур-мӗн, юн каять.

Но в это время, совсем вплоть подойдя к солдату, он наметил, что правая рука его была за обшлагом и в крови выше локтя.

7 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Унтан сестра умнех пычӗ те шӑппӑн: — Хуллен, эпӗ Хветӗр патӗнчен, — терӗ.

И, подойдя вплотную к сестре, добавил шопотом: — Тише, я от Федора.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Калаҫрӗ-калаҫрех вӑл Ельккапа, Матвин «саламлӑ» ҫырӑвне пӑхса тӑмарӗ, пӗр каҫхине ҫапла, правленирен таврӑннӑ чухле, унччен те кӑшт-кашт сӑмах хушкаласа пӑхнӑскер, каларӗ те пачӗ Елькка пирки хӑй мӗн шутланине пӗтӗмпех, хӗре, ҫулӗ пӗрлелле пулнӑскӗре, хапхи умнех ҫитерсе хӑварчӗ…

Не послушался Мигулай совета, не перестал торить тропу к Ельке, в один из вечеров, когда возвращались из правления, выложил все, что было на душе, пока проводил до калитки.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ку шӑплӑхра хапха умнех кӗрлеттерсе ҫитнӗ кӗр хуйхи-суйхи те таҫтах пек.

В этой тишине кажутся далекими осенние заботы.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсенчен пӗри Рот генерал умнех пырса ӳкнӗ те айккалла сирпӗнсе кайнӑ.

Одна из них ударилась в землю у ног генерала Рота и, крутясь, отпрыгнула в сторону.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Ашшӗпе амӑшӗ улпут приказчикӗ ури умнех пуҫҫапса тархаслаҫҫӗ.

Отец и мать бьются у него в ногах.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Лӑстӑкӗ кӗр кунӗпе кӑннӑ лӗпӗш пек, хӑй умнех вӗлтӗртетсе анчӗ.

Но та спланировала, как осенняя бабочка, и опустилась к его ногам.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑшман Мускав хапхи умнех ҫитсе тӑнӑ.

Враг стоял на подступах к Москве.

«Эсӗ фронта мӗнпе пулӑшрӑн» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех