Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӳмисене (тĕпĕ: тӳме) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бригада начальникӗ урисене салтрӗ, мамӑк хурса ҫӗлетнӗ куртка тӳмисене вӗҫертсе кан ҫине йӑванса кӑна кайнӑччӗ, кӗсйинче конверт пуррине аса илчӗ.

Начальник бригады разулся, расстегнул ватную куртку и, уже забравшись на кан, вдруг нащупал в кармане конверт.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ыйтӑвӗ, паллах, кӑсӑк ыйту, шухӑшламалӑх та, пуҫа ватмалӑх та пур ун тавра, — пальто тӳмисене вӗҫертсе ячӗ учитель.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чжао Юй-линь, гимнастеркин тӳмисене ярса, ҫурӑлас пек кӑшкӑрать:

Чжао Юй-линь, распахнув гимнастерку и багровея от натуги, кричал:

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗр пӑчӑ пулнӑран, вӑл куртка тӳмисене вӗҫертрӗ.

Так как ночь была душная, он расстегнул куртку.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл тӑруках тарласа кайрӗ, гимнастерка тӳмисене вӗҫертрӗ, пӳрнипе Хань Лао-лю ҫине тӗллесе кӑтартса, калаҫма пуҫларӗ:

Он сразу вспотел, расстегнул гимнастерку и, указывая пальцем на Хань Лао-лю, заговорил:

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Калаҫнӑ чух ӑна сасартӑках пӑчӑ пек туйӑннӑ, вара вӑл пӗр харӑсах пӗтӗм тӳмисене вӗҫертсе тухнӑ.

При этом ему всегда становилось жарко, и он разом расстегивал все пуговицы.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чжао Юй-линь хӑюллӑн мала тухса тӑчӗ, гимнастерка тӳмисене вӗҫертсе, хӗвел ҫинче пиҫнӗ кӑкӑрне уҫса хучӗ.

Чжао Юй-линь решительно шагнул вперед и, расстегнув гимнастерку, выставил крепкую, обожженную солнцем грудь.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Цин-шань куртки ҫинчи тӳмисене пӳрнисемпе хыпашласа тухрӗ те тепӗр хут пуҫне тайрӗ.

Ли Цин-шань перебрал пальцами пуговицы на куртке и снова поклонился.

V // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Гимнастерка тӳмисене ҫул ҫинчех тӳмелесе автомашинӑсем патнелле чупрӑмӑр.

Мы бросились к автомашинам, на бегу застёгивая гимнастёрки.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ӑна вӑл чаплӑ уявсенче кӑна тӑхӑнать, гимнастерка тӳмисене йӑлтӑртатса тӑричченех ҫутатнӑ.

Пуговицы на его военной гимнастёрке (он её надевает в особо торжественных случаях) начищены до блеска.

6. Ялти ҫӗнӗ пурнӑҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Тӳмисене вӗҫертсе лӑстӑр-лӑстӑр силлерӗ, лӑстӑртатса тӑкӑнманнине лӑп-лап шӑла-шӑла тирпей кӳчӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви арӑмӗн пӑчӑран вӗҫертнӗ пиншак тӳмисене те хӑех ҫаклатса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл ҫавӑнтах кухня патӗнче ӑшӑрах ҫӗрте сӗтел пырса йышӑнчӗ, чей ӗҫмелли прибор ыйтрӗ те, чуйкӑ тӳмисене вӗҫертмесӗр, картузне хывмасӑр, шутсӑр тарласа, сарӑ вӗри шыв ӗҫме тытӑнчӗ.

Он тотчас же занял столик около кухни, где было теплее, спросил чайный прибор и начал пить желтый кипяток, не расстегнув чуйки, не сняв картуза, обильно потея.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сасартӑк, хӑйне темпе чикнӗ пек, вӑл ура ҫине тӑчӗ, картусне йӑнӑш — ҫамки ҫине антарсах тӑхӑнса лартрӗ, ӑна ывӑҫ лаппипе ҫиелтен ҫат тутарчӗ те, тӳмисене тӳмелемесӗрех алӑк патнелле утрӗ; хӗрарӑмӗ те тӑчӗ:

Вдруг он встал, словно уколотый, неверно — низко на лоб — надел фуражку, пришлёпнул её ладонью и, не застегиваясь, пошёл к двери; женщина тоже поднялась.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ӑна ӑшӑ пулнӑ, вӑл мундир тата кӗпе тӳмисене вӗҫертсе янӑччӗ.

Ему было жарко, он расстегнул мундир и рубаху, обнажив шею.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Куҫӗсене вӑл, юрланипе час-часах турат ҫинчен ҫӗр ҫине тӳпех ӳксе вилекен кайӑк пек, хупса лартнӑ, кӗпе ҫухинчи тӳмисене вӗҫертсе янӑ, йӗтес шӑммисем пӑхӑр ҫӑварлӑхсем пек курӑнса тӑраҫҫӗ, ҫав пӗтӗмпех шӑратса тунӑскер, пӑхӑртан тунӑскер пекчӗ.

Глаза у него закрыты, как закрывает их зорянка-птица, которая часто поёт до того, что падает с ветки на землю мёртвой, ворот рубахи казака расстёгнут, видны ключицы, точно медные удила, и весь этот человек — литой, медный.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сӑн-пичӗ тӗксӗм, кӑкӑрӗ ҫӑмлӑ та тем сарлакӑш, хӑй кӗске пиншак тӑхӑннӑ, пиҫиххине аяла антарса ҫыхнӑ, кӗпи тӳмисене пурне те вӗҫертнӗ.

С темным лицом, низко подпоясанный кушаком, в расстегнутой до последней пуговицы рубашке, с могучей волосатой грудью.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Пӑртакран вӑл ман патӑма мӗнпур тӳмисене ҫаклатнӑ мундирпа тухрӗ те, иксӗмӗр пӗрле аяла антӑмӑр.

Через несколько минут он вышел ко мне в мундире, застегнутом на все пуговицы, и мы вместе пошли вниз.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пайтах вӑхӑт эпӗ пӳлӗмсем тӑрӑх ҫӳрерӗм, пур тӗкӗрсем ҫине те е сюртукӑн тӳмисене ҫаклатса, е ӑна йӳле ярса, е ҫӳлти пӗр тӳмине кӑна ҫаклатса пӑхрӑм, мана пӗрмаях питӗ хӳхӗм пек туйӑнчӗ.

Довольно долго я ходил по всем комнатам и смотрелся во все зеркала то в застегнутом сюртуке, то совсем в расстегнутом, то в застегнутом на одну верхнюю пуговицу, и все мне казалось отлично.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Майӑн 8-мӗшӗнче, юлашки экзамена — закон божине парса таврӑнсан, эпӗ килте хам палланӑ ҫынна, Розанов патӗнче ҫӗвӗҫ ҫумми пулса ӗҫлекенскере, куртӑм; вӑл унчченех темиҫе тӗспе йӑлтӑртатакан яка-ҫутӑ хура пуставран ҫӗленӗ мундирпе сюртук йӑтса килсе, лацкансен вырӑнӗсене пурӑпа паллӑ тунӑччӗ, ун чухне ку тумтирсене ҫиелтен ҫиппе чиксе туртса тухнӑччӗ, халӗ вара йӑлтӑркка ылтӑн тӳмисене хутпа чӗркенӗ йӑлтах хатӗр тумтир илсе килчӗ.

Восьмого мая, вернувшись с последнего экзамена, закона божия, я нашел дома знакомого мне подмастерье от Розанова, который еще прежде приносил на живую нитку сметанные мундир и сюртук из глянцевитого черного сукна с отливом и отбивал мелом лацкана, а теперь принес совсем готовое платье, с блестящими золотыми пуговицами, завернутыми бумажками.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех