Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗрӗс сăмах пирĕн базăра пур.
тӗрӗс (тĕпĕ: тӗрӗс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эп тӗрӗс каларӑм, сутаканӗ ҫавӑ пулнӑ…

— Я наверное знаю, что это он все выдал туркам…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс, тавӑрӑпӑр! — терӗ Кандов та.

— Да, месть! — отозвался Кандов.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хыпар тӗрӗс маррине онбаши пӗлсех пӗлнӗ-ха ӗнтӗ, анчах вӑл хӑй те ҫаплах вилнӗ теме тытӑнчӗ.

Онбаши знал, что сообщения о смерти Бойчо недостоверны, но тоже подтверждал их.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Витнӗ чӳлмеке кушак тӗкӗнмест», тӗрӗс калатӑп-и, учитель?

Береженого бог бережет… разве не так, учитель?

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс, тӗрӗс, Бойчо, ытла усал ҫын вӑл, — хӑвӑрт-хӑвӑрт каласа хучӗ Рада.

— Правда, правда, Бойчо, она очень злая, — быстро проговорила Рада.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тӗрӗс каларӗ!

Правду сказала!

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрес, тӗрӗс, ачам, — Кирилпа Мефрди таса аттесем, — илтӗнчӗ малти ретрен.

— Так, так, милая, святые Кирилл и Мефодий, — послышались голоса из передних рядов.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй тӗрӗс мар каланине вӑл Стефчов пӑхса илнинченех сисрӗ, аптраса ӳкрӗ, енчен енне шанчӑксӑр тинкерчӗ.

Заметив во взгляде Стефчова неодобрение, она пришла в замешательство и безнадежно оглянулась кругом.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс мар, яхӑнне те пымасть; тава кӗрер-и?

— Нет, совсем нет; давай спорить…

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс мар-и эппин? — ыйтрӗ Стефчов.

— Разве нет? — спросил Стефчов.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов чӑн та тӗрӗс калать тесе шантарчӗ Нечо Пиронков.

Нечо Пиронков охотно подтвердил слова Стефчова.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тӗрӗс хыпарсене тӳрре кӑларать, суйисене пӑрахӑҫлать; хӑш чухне юри сӑмах та сарать, вара темиҫе кунлӑха хӗр-манахсен пӳҫӗсене ҫавӑрӑть, пыра киле ҫав сӑмах мӑнастиртен тухса та сарӑлать.

Она подтверждала достоверные новости и опровергала ложные; она умышленно распускала слухи, которые несколько дней служили духовной пищей монахиням и постепенно просачивались за пределы монастыря.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс, Любобратич пек пӗр ҫын кӑна пулсан та, пирӗн ӗҫсем урӑхла кайнӑ пулӗччӗҫ… эпӗ хам та ун ушкӑнне кӗнӗ пулӑттӑм, — терӗ Смион хаджи.

— Да, будь здесь хоть один такой, как Любобратич, все пошло бы по-другому… и я бы встал под его команду, — сказал Хаджи Смион.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗс, — тесе хучӗ Юрдан.

— Правильно, — проговорил Юрдан.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Куна инке ниепле те калаймасть ҫав ята, темле тӗрӗс тухмасть унӑн…

Бабка Куна никак не может ее выговорить; все у нее не получается…

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйӗн тӳрӗ чунӗпе вӑл Кралич сӑмахӗ тӗрӗс иккенне ӑнланать-ха.

В глубине своей честной души он понимал, что Кралич прав.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсир хӑвӑра пӗр-пӗр хӗр (хӑвӑр пек каласан, пурӑнса курман хӗр) тӗрӗс мар суйласа илнипе мӗнле те пулин инкек курнӑ пулмалла.

Вероятно, вы пострадали от какой-нибудь ошибки в выборе, сделанной девушкою, как вы называете, неопытною.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кунта эпӗ каланисӗр пуҫне урӑх нимле пӗрлехи сӑлтав та пулма пултараймасть: тӗрӗс суйласа илесси вӑл пысӑк та пурне те куракан, чухласа илме пултаракан асран ҫеҫ килет.

Здесь нельзя предположить никакой другой общей причины, кроме моего объяснения: здравость выбора от силы и проницательности ума.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, хӗрӗ ӑна ҫапла тавӑрать пулӗ: «Тусӑм, эсир хӑвӑр ҫинчен мар, ман ҫинчен шухӑшланине куратӑп эпӗ. Эсир тӗрӗс калатӑр: эпир мӗскӗнсем пире улталаҫҫӗ, пире, улталанччӑр тесе, куҫсене ҫыхса ярса ҫавӑтса ҫӳреҫҫӗ. Анчах маншӑн ан хӑрӑр: эсир мана улталамастӑр. Манӑн телей пулатех. Эсир хӑвӑршӑн мӗнле хуйхӑрмастӑр, эпӗ те ҫавӑн пекех кулянмастӑп».

И, может быть, девушка отвечает: «Друг мой, я вижу, что вы думаете не о себе, а обо мне. Ваша правда, мы жалкие, нас обманывают, нас водят с завязанными глазами, чтобы мы обманывались. Но за меня вы не бойтесь: меня вы не обманываете. Мое счастье верно. Как вы спокойны за себя, так и я за себя».

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тӗрӗс.

Куҫарса пулӑш

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех