Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑрӑшни (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑрӑшни харама каймарӗ.

Наконец старания его были вознаграждены.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент тата мӗн те пулин тӗпчеме тӑрӑшни кӑлӑхах.

Напрасно Гент старался расследовать что-нибудь еще.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах тӑшмансен шултра отрячӗсенчен васкавлӑ пӑрӑнса кайкалани, уҫӑ хирте вӗсемпе ҫапӑҫасран яланах сирӗлме тӑрӑшни малтанах мана намӑсла ӗҫ пек туйӑнчӗ.

Но та поспешность, с которой мы убирались прочь от крупных неприятельских отрядов, и постоянное стремление уклониться от открытого боя казались мне сначала постыдными.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӑна вӑрттӑн шанчӑк пек ӑнлантармашкӑн хӑтланса пӑхать, анчах хӑйне хӑй хавхалантарма тӑрӑшни ҫак кунхи синкертен пӗтӗмпех ҫапӑна-ҫапӑна ванать.

Он пытался истолковать его как таинственную надежду, но о катастрофу этого дня разбивались все попытки самоободрения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Темӗн шухӑшласа хунӑ, хӑйсемшӗн татса панӑ ҫак ҫынсене чӗмсӗрлӗх намӑссӑрлӑхӗшӗн мӗнле те-тӗр ӳкӗте кӗртме тӑрӑшни усӑсӑр.

Бесполезно было далее убеждать этих что-то обдумавших и решивших людей в низости их молчания.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫак темӗскер, ахӑртнех, ҫыравҫӑ йӑлӑхтармӑш пӗрешкеллӗхрен пӑрӑнма тӑрӑшни, чӗлхе пуянлӑхӗпе пӗлсе, снайперла тӗл усӑ курни, геройсен нервӗсене татӑласла карӑнтарни…

Что-то это, по-видимому, стремление писателя избегать назойливого сходства, использование языкового богатства, снайперское применение, напряжение нервов у героев…

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

Тӑрӑшни харама каймарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл Совет влаҫне килӗштерменни е, калӑпӑр, ултавлӑ майпа пуйма тӑрӑшни ҫак хушӑра сисӗнмен.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

 — Халӑх тӑрӑшни йӑлтах харама кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Кирек-епле процесра та комплекслӑ ӗҫлеме тӑрӑшни паха.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш Ен Пуҫлӑхӗ Олег Николаев Гайдар форумне хутшӑннӑ // Влаҫ органӗсен порталӗ. https://chuv.cap.ru/news/2022/01/13/chav ... forumne-hu

Тӑрӑшни харама каймарӗ: вӑл хатӗрленӗ апат-ҫимӗҫ икӗ сӗтел ҫине те вырнаҫмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Хӑй чунне ют ҫын кӗме тӑрӑшни, тӗпчени тарӑхтарать ӑна.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Вӗсенчен тарса ҫӳреме тӑрӑшни те кӑлӑхах пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗтнӗ самант ҫитетех // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Мӑшӑрӗ ун патне пырса выртманни, хӗрне пуҫӗнчен ачашласа ҫывратса яма тӑрӑшни ҫеҫ ӑна кӑштах пӑшӑрхантарчӗ.

Его немного беспокоило только то, что супруг не подошел к ней, а гладил дочь по голове стараясь усыпить.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӗр хӑйӗнчен пӑрӑнса ҫӳреме тӑрӑшни Марук аппана ҫӗрӗпех шухӑшлаттарчӗ.

Стремление девушки избегать ее, всю ночь заставляла задумываться тетю Марью.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Мӗскӗн Российӑна чӑтма ҫук пысӑк тертрен хӑтарас тесен, ман шутпа, ытлашши нумай тӑрӑшни те кирлӗ мар пек туйӑнать.

— Чтобы избавить несчастную Россию от невыносимых страданий, достаточно, по моему расчету, не слишком много усилий…

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Манӑн шухӑш ҫакӑн пек: пирӗн Украинӑна тата Дон ҫинчи ҫӗркӑмрӑк бассейнне йышӑнса илнине, — ӑна Германин сырье запасӗсене тултарма кирлӗшӗн тӑрӑшни ҫеҫ тесе шухӑшламалла мар.

Моя точка зрения такова: занятие Украины и Донецкого угольного бассейна не должно рассматривать как операцию, направленную только для пополнения сырьевых ресурсов Германии.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ленин ку сӑмахсене пӗр уншӑн кӑна каламаннине ӑнланчӗ пулин те, хӑйӗн килти ӗҫӗсемшӗн ҫын ҫапла тӑрӑшни Надежда Кондратьевнӑн чунне уҫӑлтарса ячӗ.

Ей льстило это непривычное внимание к ее домашним заботам, хотя она понимала, что это внимание относится не только к ней.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫакнашкал ӑш тӑвӑнса вӑрканӑ самантра Зиновьев вара Иисус та, вӑл историре пулнах пулсан, евангелисен айван та ченчешке туйӑмлӑ авторӗсем ҫырса кӑтартнӑ пек, ӳпкелешсе макӑрманни, хӑйне тытнӑ вӑхӑтра хаваслӑ курӑнма тӑрӑшни, шӳтлекелесе кулни ҫинчен шухӑшламасӑр пултараймарӗ.

В том состоянии духа, в каком он находился сейчас, он не мог не подумать, что Иисус, если он существовал как историческое лицо, тоже, вероятно, перед тем как его схватили, притворялся веселым, смеялся и шутил, а не плакал и сетовал, как это изобразили наивные и чувствительные авторы евангелий.

3 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Свифт этемӗн тӗрлӗ йышши ӑссӑрлӑхӗсенчен ним шеллемесӗр, пит хытӑ тӑрӑхласа кулнӑ; ҫак ӑссӑрлӑхсен шутне чи малтан ҫаксем кӗреҫҫӗ: ним усӑсӑр тӗн тавлашӑвӗсем, пултарусӑр писательсемпе критиксен сочиненийӗсем, витӗмлӗ тата вӑйлӑ ҫынсене йӑпӑлтатса юрама тӑрӑшни т. ыт. те.

В этой книге Свифт беспощадно осмеивает различные виды человеческой глупости, к которым относит в первую очередь бесплодные религиозные споры, сочинения бездарных писателей и продажных критиков, лесть и угодничество перед влиятельными и сильными людьми и т. д.

2 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех