Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тумтире (тĕпĕ: тумтир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн хаклӑ йышши чулсемпе капӑрлатнӑ митри тата ылтӑн укапа ҫӗленӗ чаплӑ тумтире хӗвелпе йӑлтӑртатать.

Солнце играло на его сверкающей камнями митре и вышитой золотом одежде.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ман тумтире мӗншӗн илетӗр?

— Зачем вы берете мои вещи?

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кӑшт вӑхӑт иртсен, Артур кимӗ тӗпӗнчен тӑрса, витӗннӗ тумтире хӑй ҫинчен сирсе пӑрахрӗ.

Выждав немного, Артур поднялся и сбросил с себя тряпье.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

«Пӗр суймасӑр калатӑп»… — Синицкий каланӑ сӑмахсене тепӗр хут асӑнса, хӗр студент ҫине чеен пӑхса илчӗ, — ӗҫлеме тытӑнсан, эсир ҫак лайӑх мар шӑршлӑ тата тумтире варалакан хура нефтьпе чӑнласах хавхаланса интересленетӗр пулӗ тесе шутлатӑп эпӗ.

«Скажу откровенно»… — повторяя эти слова, сказанные Синицким, девушка лукаво взглянула на него, — мне думается, когда вы начнете работать, то сами сможете не на шутку увлечься обыкновенной черной нефтью, которая так неприятно пахнет и даже пачкает нарядные костюмы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ытлашши тумтире хывса пӑрахӑр!

Лишнюю одежду долой!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл аллисене хыҫалалла ярса стена ҫумне таянса тӑчӗ, анчах унӑн ҫав алӑсемпе ҫапса хуҫас, тумтире ҫура-ҫура тӑкас килчӗ; сӑмахсемпе чыхӑнса, куҫҫуль кӑлармасӑр ӗсӗклесе, вӑл хӑйне итлемесӗр тӗлӗнсе кайнӑ упӑшки кӑшкӑрнине илтмесӗр калаҫрӗ, — ҫак ҫуртра вӑл ют ҫын пулни, ӑна никам та юратманни, вӑл кунта тарҫӑ пек пурӑнни ҫинчен каласа ӳпкелешрӗ.

Она прислонилась к стене, прижав спиною руки, которым хотелось бить, рвать; захлёбываясь словами, сухо всхлипывая, она говорила, не слушая себя, не слыша окриков изумлённого мужа, — говорила о том, что она чужая в доме, никем не любима, живёт, как прислуга.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хура е ула-чӑла тумтире ватӑ стариксемпе карчӑксемсӗр пуҫне урӑх никам та тӑхӑнманнине, пурте хула тумӗпе пулнине Алексей асӑрхаса илчӗ.

Алексей обратил внимание на то, что, за исключением стариков и старух в темных или пестрых, расшитых орнаментом халатах, все нанайцы носили обычную городскую одежду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кӑшт ӑшӑнас, тумтире типӗтес тесе, кӑвайт ҫунтарнӑ.

Зажгли костры, чтобы кое-как обогреться и обсушиться.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Эпӗ тумтире хывса, ним тума аптраса лартӑм.

Я снял одежду и сидел в отчаянии.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Борин панӑ тумтире ним сӑмахсӑр тӑхӑнса ячӗ.

Борин беспрекословно повиновался.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Асапланакан ҫын тумтире кӑшӑртатни тата сайра-хутра вӑл нимӗн шанчӑксӑр пулӑшу ыйтса кӑшкӑркалани ҫеҫ вӑрманти шӑплӑха вӑратнӑ.

Единственными звуками, которые нарушали тишину молчаливого леса, был шорох одежды страдальца, цеплявшейся за колючие растения, и изредка его крик, напрасно взывающий о помощи.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн тумтире те чаплӑрах, хӗҫпӑшалӗ пит те ӑста тунӑскер пулнӑ.

Его костюм был богаче, его оружие было более тонкой работы.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун патне ҫук тумтире илсе пыраҫҫӗ те пушӑ ҫӗре кӑтартаҫҫӗ.

Ему принесли и показали пустое место.

Патшанӑн ҫӗнӗ тумтирӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ухмах ҫын, хӑй ӗҫне туса тӑма юрӑхсӑр ҫын ҫав тумтире пӑхса та курас ҫук тенине министр пӗлнӗ.

Министр знал, что если кто глуп и к своей должности не годится, то тот не может видеть платья.

Патшанӑн ҫӗнӗ тумтирӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсене патша ҫуртӗнчи пӗр пӳлӗме илсе кайнӑ, вӗсене хаклӑ йышши тӑласем, пурҫӑнсем, ылтӑнсем пырса панӑ, тумтире мӗн кирлине пурне те пырса панӑ.

Портным отвели во дворце горницу и дали им бархату, шелку, золота, — всего, что нужно было для платья.

Патшанӑн ҫӗнӗ тумтирӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ун патне икӗ ӑста ҫӗвӗҫ пынӑ та каланӑ: «Эпир пит лайӑх тумтир ҫӗлеме пӗлетпӗр, ун пек лайӑх, илемлӗ тумтире ку таранччен никам та тӑхӑнса курман. Анчах кам ухмах, кам хӑй тӑракан вырӑнта тӑма юрӑхсӑр, вӑл эпир ҫӗленӗ тумтире курас ҫук. Вӑл тумтире ӑслӑ ҫын анчах курӗ, ухмах унпа юнашар тӑрсан та кураймӗ», — тенӗ.

Пришли к нему один раз два портные мастера и говорят: «Мы можем сшить такое нарядное платье, какого еще никогда ни у кого не было. Только, если кто глуп и к своей должности не годится, тот платья нашего не может видеть. Кто умен, тот будет видеть, а кто глуп, тот рядом будет стоять и не будет видеть платья нашей работы».

Патшанӑн ҫӗнӗ тумтирӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман пуҫри ҫӗлӗке туратсем ҫапа-ҫапа ӳкереҫҫӗ, хуллисем питрен ҫапаҫҫӗ, йӗплӗ хулӑ йӗпписем тумтире ҫакланаҫҫӗ.

Сучки сбивали с меня шапку, били по лицу, иглы терновника цеплялись за платье.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тумтире хуп пек хытса ларнӑ, ӳт-пӗвӗ темӗнле аван мар пек сиввӗн туйӑнать.

Одежда на нем коробилась, неприятно холодила тело.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Юрать, ыр ҫыннӑм, — тенӗ вӑл, — акӑ тумтире ҫеҫ тӑхӑнатӑп… —

— Ладно, мил человек, — обронил он, — вот только одежонку накину…

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Таҫтан хӑяматран-ҫке тупӑнаҫҫӗ ун пек чухне тумтире ҫаклатакан тӗрлӗрен туратсем, картуса хыва-хыва юлакан, пите-куҫа чӑрмалакан, урана явӑнакан ӳсен-тӑрансем.

Откуда-то берутся сучья и цепляются за одежду, ползучие растения срывают фуражку с головы, тянутся к лицу, опутывают ноги.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех