Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарҫӑпа (тĕпĕ: тарҫӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ывӑнса ҫитсен, пуртта пӑрахрӑм та, тарҫӑпа иксӗмӗр йывӑҫ ҫине таянса, ӑна йӑвантарма тытӑнтӑмӑр.

Когда я запыхался, я положил топор, уперся с мужиком в дерево и попытался свалить его.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Нимӗн тума та ҫук ӗнте. Турӑ ҫапла ҫырнӑ пулӗ», — терӗм, пуртӑ илсе, тарҫӑпа пӗрле хам та каса пуҫларӑм.

«Нечего делать, видно, судьба»,— подумал я, взял сам топор и начал рубить вместе с мужиком.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Куихарӑра пилӗк уйӑх ирттернӗ хыҫҫӑн, августӑн 25-мӗшӗнче, вӑл Сузи, Шум, Амода ятлӑ виҫӗ хура тата икӗ ытти тарҫӑпа, Джекоба Уэнрайтпа пӗрле Стэнли хӑварнӑ аллӑ ултӑ туземец пулӑшнипе Танганьикӑн кӑнтӑр ҫыранӗ еннелле ҫул тытнӑ.

Проведя в Куихаре пять месяцев, он 25 августа в сопровождении трех его черных слуг — Сузи, Шума и Амоды, двух других слуг, пятидесяти шести туземцев, оставленных ему Стэнли, и Джекоба Уэйнрайта отправился к южному берегу Танганьики.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Лӑплан, Аксель, — терӗ вӑл, — эсӗ ҫак ҫирӗп кӑмӑллӑ тарҫӑпа нимӗн те тӑваймӑн.

— Успокойся, Аксель, — сказал он, — ты ничего не добьешься от этого непоколебимого человека.

XXI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Розеллисен ҫемйинче вӑл тарҫӑпа вӗсен тусӗ пекрех пулса пурӑннӑ.

И состоял в семействе Розелли чем-то средним между другом дома и слугою.

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӗсемпе пӗрлех сӗтел хушшине пӗр тарҫӑпа тарҫӑ хӗрарӑм, ачи-пӑчисем пӗр пиллӗкӗн кӗрсе лараҫҫӗ.

Вместе с ними сидят: наймыт, да наймычка, да детей штук с пятеро.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хампа пӗрле ҫӳлти хута улӑхнӑ тарҫӑпа калаҫкаланӑ май эпӗ сӗтел хушшине лартӑм.

Переговариваясь со слугой, поднявшимся за мной наверх, я занял столик у окна.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Эпӗ килтен тарҫӑпа пӗрле ылтӑн япаласен ӑсти патне кайрӑм…

Я пошла из дома с человеком к золотых дел мастеру…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тӗрӗс калать вӑл: «Манпа тарҫӑпа калаҫакан хуҫа пек тытрӗ хӑйне хӑй, хӑратма пӑхрӗ. Анчах эпир чурасем мар, комсомолецсем. Колхозниксене юнаса пурӑнма Ятманова никам та ирӗк паман».

Она права: «Повел себя со мной как барин, разговаривающий со слугой. Но мы не рабы, а комсомольцы. Никто не давал право Ятманову угрожать колхозникам».

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех