Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарҫа (тĕпĕ: тарҫӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тарҫа кӑшкӑрса намӑс та курмалла пулман иккен, вӑл ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ те кӗлет умӗнче вӑратса вӑранмалла мар харлаттарса ҫывӑрать.

Куҫарса пулӑш

5. Ырӑ сунни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тарҫа Гораций тесе чӗнеҫҫӗ, ку мана хаваслантарать, Шекспира тата унӑн тӑтӑшах цитатӑлакан тексчӗсенчен пӗрне питех те вырӑнлӑ аса илтерет.

Слугу звали Гораций, что развеселило меня, как уместное напоминание о Шекспире в одном из наиболее часто цитируемых его текстов.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӗҫӗнче темиҫе хут ӑнӑҫтараймасан Клебен Бельги сунарҫи Буаробер патне тарҫа кӗрӗшнӗ, каярахпа Ван-Ланд эрттелне куҫнӑ.

Потерпев какие-то неудачи, Клебен нанялся слугой к бельгийскому охотнику Буароберу, а от него перешел в компанию Ван Ланда.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ мӗн тӑвасса кӑсӑкланса сӑнакан Дюрок умӗнче тарҫа чӗнтӗм, Гропа унӑн ӗҫкӗҫӗсем валли сакӑр кӗленче портвейн туянтӑм.

Я подозвал слугу и в присутствии Дюрока, с любопытством следившего, как я поступлю, заказал для Гро и его собутыльников восемь бутылок портвейна.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Паркерӑн мана пӗлтермелли самаях пуҫтарӑннӑ ахӑр; асӑмра юлнӑ ҫав каҫхи ӗҫ-тӑрӑм пирки итлеме тем пек кӑсӑк пулин те — Дюрок патне каяс тӳсӗмсӗрлӗх ӳссех пырать, акӑ тулса тӑкӑнать те ӗнтӗ, терте путнӑскер пукан айӗнче урасемпе тӗрткелешсе юлашкинчен — укҫа тӳлес шутпа — тарҫа кӑчӑк туртса чӗнтӗм.

Паркер стал говорить дальше; как ни интересно было слушать обо всем, из чего вышли события того памятного вечера, нетерпение мое отправиться к Дюроку росло и разразилось тем, что, страдая и шевеля ногами под стулом, я, наконец, кликнул прислугу, чтоб расплатиться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унтан шӑнкӑравларӗ, тарҫа мана Поп патне ертсе кайма хушрӗ, ҫынсӑр стенасен йӑлтӑркка хутлӑхӗсем витӗр урасене аран-аран куҫаркаласа вулавӑш патне чӑн-чӑн ҫул ҫӳреве тухрӑм.

Затем он позвонил, приказал слуге, чтобы тот отвел меня к Попу, и, еле передвигая ноги, я отправился через блестящие недра безлюдных стен в настоящее путешествие к библиотеке.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Бевенер шӑнкӑравларӗ те ҫыпӑҫтарнӑ ҫырӑва тарҫа тыттарчӗ: «Халех кайса парӑр».

Бевенер позвонил и передал запечатанное письмо слуге: «Сейчас же отнесите».

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Брелок умӗнче тӑнӑран Матиа Линзӑна курмасть; лешӗ хӑй тӗллӗн темӗн мӑкӑртатма, стенана тӗпчеме тӑруках чарӑнчӗ те питӗ хӑвӑрт пӗшкӗнчӗ, креслӑн малтанах пӑрса хунӑ йывӑр юман урине ҫӗклесе тарҫа тӑнлавӗнчен шаплаттарчӗ.

Матиа, стоя лицом к Брелоку, не видел, как Линза, потеряв вдруг охоту бормотать что-то про себя, разглядывая стену, быстро нагнулся, поднял тяжелую дубовую ножку от кресла, вывернутую заранее, размахнулся и ударил слугу по темени.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Тиррей тарҫа тӳлерӗ те пуҫне сӗлтсе гавань патне кайрӗ; унӑн мӗн ӗшенсе ҫитичченех утса ҫӳрес килет — килне ҫывӑрма халӗ каяймасть.

Тиррей заплатил служанке и, кивнув, направился к гавани, чтобы ходить там до полного изнурения — идти домой спать он не мог.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унпа калаҫса пӑхсан Кишлот хӑйне чӑнласах парӑннӑ тарҫа тухнине ӑнланчӗ.

Переговорив с Давенантом, Кишлот заполучил преданного слугу.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Мӗн шухӑшламаллине пӗлмесӗр, канӑҫсӑрланса ӳкнӗ хӗрарӑм тарҫа чӗнчӗ, урама тухма, кварталта тата ҫывӑхри скверта пӑхса ҫаврӑнма ыйтрӗ.

Не зная, что думать, обеспокоенная женщина позвала слугу, попросила его обойти квартал и ближайший сквер.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Сӗтел хушшине ларчӗ, тарҫа чӗнсе шурӑ эрех стаканне кӗтсе илчӗ.

Он сел за стол, позвал слугу и получил стакан водки.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Тепӗр енчен, тарҫа хуҫа ҫапах та пӑртак тӳлекенччӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Оля та Аньӑна курсан тарҫа пытанчӗ.

Увидев Аню, Оля тоже спряталась.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Тавах сана мана тарҫа паманшӑн, Николай Александрович! — терӗ вӑл.

Он сказал: — Спасибо, Николай Александрович, что меня в батраки не отдали!

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Юлашкинчен эпӗ хамӑн тарҫа хам кӑларса илнӗ чулсене вӑрттӑн малтанхи вырӑна кайса хума хушрӑм.

Наконец я приказал слуге потихоньку положить камни на прежнее место.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Пӗр сӑмахпа каласан, ҫак ҫын Европӑри пӗр-пӗр аристократ килӗнчи ватӑ тарҫа аса илтерет…

В общем этот человек напоминал собой старого слугу из аристократического дома Европы…

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Тарҫа каллех ӑна пуҫ ҫинчен витнӗ.

Слуга опять прикрыл ему голову простыней.

Ултавҫӑпа унӑн тарҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Анчах та чылай кунсем иртсен, ҫак вырӑнсене темӗнле ют ҫын килсе тухнӑ та ун патне тарҫа кӗрӗшнӗ.

Но вот спустя много дней появился в тех местах какой-то чужой человек и нанялся к нему в работники.

Ултавҫӑпа унӑн тарҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Анчах юлашкинчен ун ҫинчен ҫак усал хыпар сарӑлнӑ та, урӑх никам та ун патне тарҫа кӗме килӗшмен.

И такая про него пошла худая слава, что никто больше не захотел ему служить.

Ултавҫӑпа унӑн тарҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех