Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӳнмен (тĕпĕ: сӳн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сӗтел патӗнчех вӑрӑм ураллӑ пукан, сӳнмен кӑмрӑкпа йӑсӑрланакан вучах тата хӑйра пур.

У стола — стул на высоких ножках, горн с тлеющими углями, точило.

Беби-парикмахер // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Акӑ мӗншӗн эпир ҫӗр хуппине касса иртекен пысӑк ҫурӑксем тӑрӑх сӳннӗ е сӳнмен вулкансене час та часах куратпӑр.

Вот почему вдоль больших трещин, рассекающих земную кору, мы особенно часто видим потухшие и действующие вулканы.

4. Ҫӗр хуппинчи йӑтӑнусем // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Ҫакна пире хальхи сӳнмен вулкансем питӗ лайӑх кӑтартса параҫҫӗ, вӑл вулкансене тепӗр чух вутпа сывлакан тусем теҫҫӗ; ун пек ту тӑрринче шӑтӑк пур (ӑна вулкан кратерӗ теҫҫӗ), ҫав шӑтӑкран вӑхӑтран вӑхӑт шӑранса пулнӑ шӗвек — лава тапса тухать; вӑл вулкан тайлӑмӗ тӑрӑх аялалла юхать, тепӗр чух ту айнех ҫитет, садсемпе ялсене витсе хурать, вара, юлашкинчен, ҫирӗп капмар сӑрт-ту породи пулса, хытса ларать.

Это наглядно показывают нам современные действующие вулканы или, как их иногда называют, огнедышащие горы; на вершине такой горы имеется отверстие (называемое кратером вулкана), из которого время от времени вырывается расплавленная масса — лава; она течёт вниз по склону вулкана, иногда до самого подножий, заливает сады и селения и, наконец, застывает, превращаясь в твёрдую массивную горную породу.

3. Капмар сарт-ту породисем мӗнле пулса кайни // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Ҫӗр каҫах пӳртсенче ҫутӑсем сӳнмен, ҫӗрӗпех пиратсен ушкӑнӗсем тӗрмесен картишӗсем тӑрӑх пӑхса ҫӳренӗ, пӗтӗм кӗтессене шыраса тухнӑ.

Всю ночь по домам горели огни, и всю ночь бродили толпы пиратов, заглядывая во дворы, в тюрьмы, обыскивая все углы.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Сире эп савнӑ: юратуҫӑм манӑн, Тен, чунӑмра сӳнмен пуҫӗпелех.

Я вас любил: любовь еще быть может, В душе моей угасла не совсем.

Ҫаврӑннӑ юрату // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хӗвел таса горизонт хыҫне анса ларсан, тӳпере малтанхи ҫутӑ ҫӑлтӑрсем ҫуталчӗҫ пулин те, Миша чӗртсе янӑ шанчӑк сӳнмен.

И хотя солнце село за чистый горизонт, и в небе уже засветились первые колючие звёзды, надежда, зажжённая Мишей, не исчезла.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Хытса ларнӑ куҫӗсенчен кушакӑн хаярлӑхӗ ҫаплах сӳнмен пулнӑ-ха.

Остекленевшие глаза ее еще не утратили злобного выражения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӑналама юратакан Серафима ыталани тата кӑмакаран перекен ӑшӑ, — кунта вутӑ нихҫан та сӳнмен пулас, — хӗре ӑшӑтсах ячӗҫ.

Объятия гостеприимной Серафимы и тепло от бушевавшей огнем печки, которая здесь, видно, никогда не угасала, согрели девушку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫак каҫ ялта нумайччен хӑй ҫути сӳнмен.

В ту памятную ночь в селе долго не гасли огни.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Ӗмӗт сӳнмен пулнӑ мӑнӑ.

Но нас безнадежность не жала тоской,

Май // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 48–49 с.

Агригентра (Сицилире) пирӗн саманаччен 492–436-мӗш ҫулсенче пурӑннӑ философ Эмпедокл ҫӗр чӑмӑрӗ ӑшӗнче вӗри япаласем вӗресе тӑни ҫинчен чи малтан пуҫласа ҫырнӑ, ҫак тӗрӗс пулнине вӑл сӳнмен вулкансем тата вӗри ҫӑлкуҫсем тухса тӑнине шута илсе каланӑ.

Философ из Агригента (в Сицилии) Эмпедокл, живший от 492 до 436 г. до нашей эры, первый определенно писал о внутреннем расплавленном состоянии Земли, доказывая его наличием действующих вулканов и горячих источников.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫӗр пичӗ ҫинелле ҫывхарнӑҫемӗн хӗрӳ чакмалла чухне тата хытӑрах вӑйланса пырать, ҫакӑн сӑлтавӗ сӳнмен вулканран килет.

Температура, вместо того чтобы уменьшаться при приближении к поверхности Земли, поднималась благодаря близости действующего вулкана.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тинӗспе ҫавӑн чухлӗ вӑхӑт пырсан та манӑн хавас шухӑш сӳнмен; хамӑрӑн каялла каймалли ҫула пӳлсе хурас тесе эпӗ «карапсене ҫунтарса яма» та сӗнтӗм.

Этот переезд не охладил моего возбуждения; напротив, я даже предложил «сжечь наши корабли», чтобы отрезать путь к отступлению.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Каҫхи вӑхӑт е тӗрӗсрех каласан, пирӗн куҫсем хупӑна пуҫлакан вӑхӑт ҫитрӗ, мӗншӗн тесен ку океанра ҫӗрле пулмасть, пӗртте сӳнмен ҫутӑ яланах пирӗн куҫа ывӑнтарать, эпир поляр тинӗсӗнчи хӗвел ҫутти пайӑркисем айӗнче ишсе пыратпӑр тесе те калӑн.

Наступает вечер, или, лучше сказать, то время, когда у нас смыкаются веки, ибо на этом океане нет ночи, и немеркнущий свет утомляет глаза, как если бы мы плыли под солнцем полярных морей.

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӗр пичӗ ҫинче сӳнмен вулкансен шучӗ хальхи вӑхӑтра виҫӗ ҫӗре яхӑн, анчах сӳнсе ларнӑ вулкансем ытларах шутланаҫҫӗ.

Число действующих вулканов на поверхности Земли достигает в наше время приблизительно трехсот, но число потухших вулканов значительно больше.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫапах та унӑн чӗринче вӗсене юратса ялкӑшакан хӗлхем сӳнмен.

И тем не менее любовь к ним жила в его сердце.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Индеец ая сарнӑ курӑксемпе вучахра ҫунса пӗтменнисене пуҫтарса илсе пурне те рамада алӑкӗ патне пырса пӑрахрӗ те, вӗсем ҫине сӳнмен кӑвар сапаласа тӑкрӗ.

Индеец же собрал подстилки и остаток топлива, заготовленного для костра, перенёс всё это к воротам рамады и посыпал сверху раскалёнными угольями.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Шанӑҫ пӑртакҫӑ хӗмленет, анчах вӑл пӗтӗмӗшпех сӳнмен.

— Надежда чуть теплится но не потеряна.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫутӑлмасть-ха, тӳпери ҫӑлтӑрсем те сӳнмен.

Еще не светало, и небо было все в звездах.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Ҫук, сӳнмен сан шахтер лампи!

Так что не погасла твоя шахтерская лампочка!

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех