Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑрчӗ (тĕпĕ: сӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кировабат районӗнчи хӑш сӑрчӗ ҫинче тупмалла-ха ӑна?
В каких горах Кировабадского района?..

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Куҫса пыракан чул сӑрчӗ.
Движущаяся скала.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Кӑнтӑрла ҫитнӗ тӗле бухтӑн ку енне Инкерманпа Ҫурҫӗр енчи укреплени хушшинчи телеграф сӑрчӗ ҫине икӗ моряк ҫитсе тӑчӗҫ.
По сю сторону бухты, между Инкерманом и Северным укреплением, на холме телеграфа, около полудня стояли два моряка.

24 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ӑҫтайкка сӑрчӗ ҫине!
На кудыкину гору!

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗвел анса ларсан, юр ҫинчи хитре сӑнсем тӗксӗмленчӗҫ те, эп Ян-дэ-янге сӑрчӗ ҫинчен анма тытӑнтӑм.
Когда солнце совсем скрылось за горизонтом и красивая окраска снегов потускнела, я начал спускаться с хребта Ян-дэ-янге.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫитмӗл те ҫич ҫырма урлӑ каҫса, ашапатман карчӑк сӑрчӗ урлӑ иртмелле, тет.
Семьдесят семь рек и озер надобно пересечь, да еще перейти через гору, где сидит старуха-колдунья.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫулӗ тикес те яка — сӑрчӗ сӑрт мар, лупашки лупашка мар, хысалтан ҫеҫ пӑчӑ шӑршӑллӑ тусан тӗнче палӑрми карӑнса сарӑлать.
Дорога ровная и гладкая, ни ложбинки, ни взгорка, только пыль, черная и густая, застилает в ночи след поезжан.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тенкешек сӑрчӗ урлӑ каҫмалла.
Им предстоит пересечь гору Тенгешек.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чаткас сӑрчӗ енче пӗр ҫаврӑм тусан ҫӗкленчӗ.
Вот на склоне Чепкасинской горы заклубилось облако пыли.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ хам, Гельсингфорсран ҫуран каялла чакаканскер, Терриоки патӗнче перкелешсе илнӗ чух аманнӑскер, юлашки поездпа чикӗ урлӑ каҫса Совет республикине тухнӑскер, Совет ҫӗршывӗшӗн Царицын патӗнче, Курган патӗнче ҫапӑҫрӑм, Медвежье сӑрчӗ хыҫӗнче финсен 6-мӗш полкӗнче тӑтӑм тата курсантсен отрячӗпе пӗрле, пӑлханакан Кронштадтпа Финлянди хушшинчи ҫыхӑнӑва татрӑм.
Сам я, отступавший пешим порядком от Гельсингфорса, раненный в перестрелке под Териоками, вынесенный последним поездом через границу в Советскую республику, дрался за нее под Царицыном, под Курганом, в 6-м Финском полку стоял за Медвежьей горой и в курсантском отряде отрезал бунтовавший Кронштадт от Финляндии.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Акӑ халӗ те: пӑхатӑп, хӑйӑр сӑрчӗ ҫинче тӑратӑр.
А вечером я заметил какого-то человека на вершине дюны.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑйӑр сӑрчӗ тӑрринче ҫутӑрах-ха, анчах лапамсем тӗксӗмленнӗ, вӑрмансенче те йӑлтах тӗттӗмленнӗ.
На вершине дюны было еще светло, но в долине уже были сумерки, а в лесу было совсем темно.

II. Хӑлхаллӑ пулин те илтмест // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑйӑр сӑрчӗ хӑйӗн аваллӑхӗпе чапа тухнӑ.
Дюна эта была очень древней.

I. Хӑйӑр сӑрчӗн тӑрри // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тахҫан кунта пит ҫӳллӗ хӑйӑр сӑрчӗ пулнӑ, халь вӑл ҫыран хӗррипе танлашнӑ ӗнтӗ.
В те времена между Гюином и Ардвоном была очень высокая дюна, ныне почти полностью исчезнувшая.

Ле-Менкье хӑрушӑ чул сӑрчӗ ун чухне хальхинчен те хӑрушӑрахчӗ.
Опасный утес Ле-Менкье был в те времена еще страшнее.

VII. Кам парӑс карать, ҫав шӑпа ярать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ганс мачта тӑррине хӑпарса пӑхать, анчах нимӗнле чул сӑрчӗ те курӑнмасть.
Ганс взбирается на мачту, но не подает сигнала о близости какой-либо отмели.

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Алеша сӑрчӗ таврашӗнчи пӗтӗм уҫланкӑра хӗвӗшӳ тӑрать.
Вся поляна вокруг Алешина холме была полна хлопотливым движением.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Алеша сӑрчӗ ҫинчи пур хӗрсем те хӑй ҫине пӑхнине Володя пӗлнӗ, ҫавӑнпа вӑл хӑйне маттуррӑн тытма тӑрӑшнӑ.
Володя знал, что на него смотрят все девушки Алешина холма, и старался держаться молодцевато.

Алеша сӑрчӗ ҫинче кӗтӳсене яланах ҫапла кӗтсе илеҫҫӗ, ҫак сехет уйрӑмах пысӑк илем кӳрет.
Эта встреча стада была накрепко установившейся традицией Алешина холма, и час этот был часом особой красоты.

— Алеша сӑрчӗ ҫинче тахҫанах пулма хатӗрленсе, Валентина мана тахҫанах илӗртет, анчах ниепле те вӑхӑт тупаймарӑм!
— Давно собирался побывать на Алешином холме, давно меня Валентина заманивала, да все времени не мог выбрать!

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика