Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑрталла (тĕпĕ: сӑрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗртак сӑрталла хӑпара пуҫларӗҫ.

Дорога стала немного подниматься в гору.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сӑрталла вӗсем вӑрахчен хӑпарчӗҫ; Дэви туртрӗ, Бен ӑна ура кӗллисемпе ӗҫлесе пулӑшса пычӗ.

Долго взбирались они по склону; Дэви тащил, а Бен отталкивался пятками,

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл ман сукмак урлӑ чалӑшла каҫрӗ, сӑрталла улӑха пуҫларӗ.

Он наискось пересек мою тропу и стал взбираться на пригорок.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Чжан-Баона Ноздрин юханшыв тӑрӑх тӑвалла кайрӗҫ, эпӗ канма вырнаҫнӑ ҫӗртен чулсем айӗпе юхса выртакан ҫӑлкуҫ тӑрӑх тӳрех сӑрталла улӑхрӑм.

Чжан Бао и Ноздрин отправились вверх по реке, а я прямо с бивака стал подниматься на сопку по маленькому ключику, заваленному колодником.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Хир сыснисем малтан сӑрталла улӑхнӑ, унтан айлӑмалла ҫул тытнӑ.

Дикие свиньи поднялись на гору, потом спустились в долину.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Хӑй ятне илтсенех сӑрталла тапса сикесшӗн пулчӗ.

Услышав свое имя, он рванул было в гору.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑсенчен пӗри сӑрталла ҫӑмӑллӑн хӑпарса кайрӗ.

Один из парней легко взбежал на горку.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ыйхӑран вӑраннӑ пек пулса итле пуҫлать, хӑй унталла-кунталла пӑхкалать, сисмен хушӑрах сӑрталла хӑпарать.

Тухтар будто очнулся ото сна, прислушался, ноги невольно понесли его туда, откуда исходил этот голос.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫынсем ушкӑнӗпех сӑрталла хӑпарчӗҫ.

Всей гурьбой стали подниматься на взгорок.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Авӑ, — аллине тӑсса сӑрталла кӑтартрӗ Шерккей, — хуп-хура туса хӑварчӗ.

— Вон, гляди, — указал на поле Шерккей, — черным-черно все…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӳлӗрен хир енчи сӑрталла Ҫӗнӗ Ырӑ кати пуҫланатчӗ, ҫав катана халь кӑкласа сухаланӑ та ҫырма хӗррине чикӗнекен пӗр сӑмсаха ҫӗҫ сухаламасӑр хӑварнӑ: Кантюкӑн ҫавӑнта вӗр-ҫӗнӗ акапуҫӗ шалтӑрах ванса кайнӑ имӗш.

От озер вверх начинаются кустарники Нового Святилища, которые сейчас выкорчевал почти все и вспахал Кандюк, лишь у самой реки остался небольшой загончик: у Кандюкова пахаря как раз на том месте сломался новехонький железный плуг.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халӑх Чаткас енчи сӑрталла тинкере пуҫларӗ.

Люди устремили взоры на Чепкасинскую гору.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тен, вӗсем халь Лещаны ялӗ патне ҫитнӗ пулӗ, тен, ҫырмана анаҫҫӗ, е сукмак тӑрӑх сӑрталла хӑпараҫҫӗ пулӗ, тесе шухӑшланӑ.

Что, может, они уже около Лещан, может, уже спускаются в овраг или взбираются по тропинке в гору.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Петушок шыва кӗрсе тухнӑ та сӑрталла улӑхнӑ, вӑл шывра уҫӑлнӑ хыҫҫӑн мундирӗ ҫинчи крючокӗсене тӳмелесе тата ҫӳҫсӗр юлнӑ пуҫне шӑлкаласа пынӑ.

Петушок только что выкупался и поднимался в гору, бодрый и свежий, застегивая крючки на мундире и вытирая мокрую облезлую голову.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Сӑрталла хӑпарнӑ чух вӑл татӑклӑн каларӗ:

Когда шли в гору, она сказала решительно:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эсир, Выселкӑран сӑрталла улӑхса, тӳрех скиф курганӗ патнелле кайма пултаратӑр.

Вы можете подняться из Выселок на гору, пойти по дороге, которая ведет прямо к скифскому кургану.

Шӑпчӑк Ванюшӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Марья Николаевна ҫул ҫине тухрӗ, хӗрлӗ хӗресрен иртсе, улӑха анчӗ, ҫулсем каҫса каякан ҫӗре ҫитсе сылтӑмалла пӑрӑнчӗ, каллех сӑрталла

Она выехала на дорогу и, минуя красный крест, опустилась в лощину, добралась до перекрестка, повернула направо, опять в гору…

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Таня сӑрталла хӑпарать.

Она поднимается в гору.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Женя, питне аллипе хупласа, сӑрталла чупрӗ.

Женя побежала вверх на гору, рукавом закрывая от ветра лицо.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пусма ҫинчен пристане чи юлашкинчен чупса аннӑ арҫын вара, сӑрталла тӑлӑххӑн утса хӑпаракан хуйхӑллӑ хӗрачаран пуҫне, унта урӑх никама та курмарӗ.

И человек, последним сбежавший с трапа на пристань, уже никого не увидел, кроме одинокой девочки, печально поднимающейся в гору.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех