Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмахсемпе (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑнасем кайма хатӗрленнине курсан пач кӗтмен ҫӗртен Галеран хӗрсене никам та кӗтмен сӑмахсемпе аптӑратрӗ:

Каково было его изумление, смятение и восторг, когда Галеран, видя, что посетительницы собираются уходить, обратился к девушкам так неожиданно, что Урания онемела.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл тилӗрсе-урсах кайрӗ, усал сӑмахсемпе ятлаҫать, анчах Джемсӑн чирлӗ-кисренчӗк ӑнӗ икӗ сӑмаха ҫеҫ йышӑнать.

Он бесновался и изрыгал ругательства, но пораженное сознание Джемса поймало только два слова.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Вӑл лашана япӑх сӑмахсемпе кӳрентерчӗ; лайӑх юнлӑ, виҫҫӗри сывӑ ут хӑйӗн пултарулӑхӗн мӗн пур хӑвӑртлӑхне кӑларма ӑнтӑлчӗ.

Он оскорбил лошадь резкими замечаниями и стал выжимать всю быстроту, на какую способна здоровая трехлетка хорошей крови.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Робод хӗр пирки шухӑшланине сӑмахсемпе мар, тыткаларӑшӗпе палӑртать, ҫавӑнпа та Робод ӑна юратнине Дэзи лайӑх тӗшмӗртет.

которое он выражал не словами, а всем своим отношением, — и она знала, что он любит ее.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Ҫавӑнпах-тӑр профессор Рободпа кашнинчех пӗрешкел сӑмахсемпе сыв пуллашать:

Поэтому, прощаясь, профессор каждый день говорил Рабиду:

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Чӗр чунсене кӑмӑлне ҫемҫетмешкӗн чылайччен ӳкӗтлерӗ, хӑйӗнпе каҫхи апат вырӑнне усӑ курма хистерӗ, — ӗҫ кӑларайманнипе, юлашкинчен, уласах йӗрсе ячӗ, арӑслансене урамри чи япӑх сӑмахсемпе ятласа пӗтерчӗ, унтан пит инҫех мар тӑкӑрлӑка «кали-мали» порцийӗ патне вӗҫтерчӗ.

Разжалобив себя, сколько мог, тщетными увещеваниями к зверям использовать его как ужин, сторож наконец расплакался навзрыд, изругав львов уличной бранью, и побежал в не столь отдаленный переулок за порцией «кали-мали».

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вӑл ҫакна Полинӑн аллисене чуп тунӑ чухне каланӑ вӑхӑтра хулан тепӗр кӗтесӗнче арҫыннӑн уҫӑмсӑртарах сасси телефон провочӗпе уҫлӑхран уҫлӑха шуса калаҫӑва ҫак сӑмахсемпе вӗҫлерӗ:

Когда он говорил это, целуя ее руки, глуховатый мужской голос, скользя по телефонному проводу из пространства в пространство, оканчивал разговор следующими словами:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Йӑр-йӑра сӑмахсемпе антӑратсах ячӗҫ.

Струю оглушали словами.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Ҫак самантсенче унӑн чунӗ умӗнче пирӗн ҫыру алли каялла чакать, — юратӑвӑн хӑватлӑ та телейсӗр вӑйӑмне мӗскӗн те тӗрӗс мар сӑмахсемпе сӑнчӑрласа лартса унран мӑшкӑллар мар; Суринэ юратӑвӗ — терт-нушара, чӗтренӳ-варкӑшура…

Перо наше отступает перед ее душой в эти минуты, — мы не совершим святотатства, пытаясь заковать в жалкие, неверные слова величайшее роковое усилие любви все в муках и трепете…

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ҫак ҫын пӗр хӗрпе ҫыхӑнура пулни сире ан тӗлӗнтертӗр; ӑна хӗр чӑн-чӑн юратупа юратать, — ҫак туйӑма искусство нумай ҫӗр ҫуллӑх хушши сасӑсемпе те сӑмахсемпе ӑнлантарма хӑтланать.

Да не покажется странным, что этот человек был в связи с девушкой, любившей его той самой совершенной любовью, которую вот уже множество столетий искусство пытается осилить звуками и словами.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ҫуртсенчен пӗрин ҫинчи чукун хӑмаран сасартӑк сӑмахсемпе цифрӑсем татӑлса ӳкрӗҫ те — Гелли пурӑнакан манӑҫнӑ урам ячӗ Нока чӗринчен пырса ҫапӑнчӗ.

И вдруг, с чугунной дощечки одного из домов, сорвавшись, ударила его в сердце надпись забытой улицы, где жила Гелли.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хирӗҫле ушкӑн хӑйне ятлавлӑ сӑмахсемпе «ывӑтса хӗненӗ» самантсенче вӑл чӗтрене-чӗтрене кулать, пур еннелле те хӑвӑрттӑн ҫаврӑнкалать.

Он быстро поворачивался во все стороны, судорожно смеясь, когда противная сторона бросала ему ругательства.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Калаҫасса та ялти пек калаҫмастӑн темскер, эп пач илтмен-туман сӑмахсемпе перкелешетӗн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах шантараймасть вӑл ӑна, ҫук, шантараймасть, эппин, ӑшӑ сӑмахсемпе каҫару ыйтма та пултараймасть.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак самантра Калюковӑн ӑна вӑрҫмалла мар, ӑшӑ-ӑшӑ сӑмахсемпе каҫару ыйтмалла, малашне хӑтлӑ та ырӑ пурнӑҫ туса парасса шантармалла.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗри сӑмахсемпе пӗрле хӑлхана хӗр ӑшши те ҫапнӑран Телегин хӑй те хӗрӳленсе-хӗрӳленсе пычӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗп-хӗрлӗ пурҫӑн ҫулӑмӗ ялкӑшакан шурӑ палубӑн кӑвак тӗпӗнче лӑпкӑ кӗвӗ илтӗнет; вылянса тухакан ҫӑмӑл ҫемӗллӗ музыка, чӑн та, пурте пӗлекен «тултарӑр тулли черккесем, ӗҫер-ха, туссем, юратушӑн…» текен ӑнӑҫлах мар сӑмахсемпе янӑрать.

Негромкая музыка лилась в голубом дне с белой палубы под огнем алого шелка; музыка ритмических переливов, переданных не совсем удачно известными всем словами: «Налейте, налейте бокалы — и выпьем, друзья, за любовь»…

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ку хыпарсене вӑл сӗтел хушшинчи калаҫусенче тупнӑ ахӑр, мӗншӗн тесен ҫыру пӑртак темлерех сӑмахсемпе вӗҫленет: «Тӑкак шутне хамӑнне кӑштах хушрӑм».

Указания видимо были добыты путем застольного разговора, так как меморий заканчивался, несколько неожиданно, словами: «В счет расходов приложил малость своих».

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӗсем, унӑн шухӑшӗпе, асра ытларах юлаҫҫӗ, мӗн каласа кӑтартас тени, сӑмахсемпе ҫыхӑнманскер, вӗсенче вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑсӑлать, темӗн тӗрлӗ шухӑш-туйӑм уҫать.

Впечатление такой картины несравненно сильнее; ее содержание, не связанное словами, становится безграничным, утверждая все догадки и мысли.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗр хуйхӑ ҫумне тепри — эрех ӗҫсен тӗрӗс мар сӑмахсемпе перкелешнӗшӗн хурланни — хутшӑнчӗ.

К одному горю присоединился другой — печаль о том, что после выпивки ругался матными словами.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех