Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

стени (тĕпĕ: стена) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тата ҫакна та шута илӗр: таранӗ тимӗртен, стени йывӑҫран.

Ужаснее всего то, что корпус — деревянный, а таран — чугунный.

IV. Вӑрҫӑ хӑрушлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вулкан кратерӗн айккинчи стени тӑрӑх анаталла каска пек ҫавӑрӑнкаласа аннӑ чухне Ганс мана тытса илсе вилӗмрен хӑтарнӑ.

Ганс спас меня от верной гибели, когда я чуть не соскользнул в жерло кратера.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир шӑтӑкӑн пӗр стени патнелле ҫывхарнӑ чухне ӑна хунарпа ҫутатса пӑхсан, тулалла тухса тӑракан чулсем пӗр тӑтӑшран юхса пыракан йӗр пулса пынинчен, хамӑр мӗнле хӑвӑртлӑхпа кайнине чухласа илме пултартӑм.

Как только мы приближались к одной из стен галереи, я освещал ее фонарем, и потому, что выступы скал сливались в одну непрерывную линию, я мог заключить о скорости, с которой мы плыли.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫур сехетрен эпир хӑвӑлӑн стени ҫинче ҫирӗпленсе ларнӑ пӗр пысӑк чул патне анса ҫитрӗмӗр.

Через полчаса мы добрались до скалы, прочно укрепившейся в стене пропасти.

XVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Йывӑҫсем лартнӑ, шыв пӑрӑхӗ тунӑ, чул ту ҫине картлашкасем чутланӑ, тӗрев стени лартнӑ…

Посадил деревья, провел воду, задумал вырубить лестницу в скале, подставил подпорную стену…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эсир кунталла пӑхӑр-ха, — сӗнчӗ хавхаланса кайнӑ Комков, — чултан чутласа тунӑ тӗрев стени ҫине куҫ хывӑр.

— А вы поглядите-ка сюда, — предложил оживившийся Комков, — взгляните на подпорную стену из тесаного камня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпир пастор ҫуртӗнчен тухрӑмӑр та, профессор базальт стени шӑтӑкӗ витӗр тухса тинӗсрен тепӗр еннелле пыракан ҫулпа кайма шутларӗ.

Мы покинули пасторский домик, и профессор избрал дорогу, которая, через проем в базальтовой стене, шла в сторону от моря.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Фиорд стени те, ҫурма утравӑн мӗнпур ҫыранӗ те тӑршшӗпех вӑтӑр фут тӳп-тӳрӗ юпасем лартса тухнӑ пек курӑнса тӑраҫҫӗ.

Стена вокруг фьорда, как и вдоль всего побережья полуострова, представляет собою ряд колонн в тридцать футов вышиной.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пултаруллӑ, туршӑн та, пултаруллӑ! — илтӗнчӗ тӗрлӗ енчен; тӑна кӗрсе ҫитеймен Воропаев малти стени йӑтӑнса аннӑ пӳлӗмре операци сӗтелӗ умӗнче пӑлханнипе хӗрелсе кайнӑ ҫамрӑк хӗрарӑм-врач тӑнине тин ҫеҫ асӑрхарӗ.

Браво, ей-богу, браво! — раздалось с разных сторон, и еще не пришедший в себя Воропаев вдруг только теперь разобрал, что в горнице, от которой оторвало переднюю стену, стояла перед операционным столом молодая, раскрасневшаяся от волнения женщина-врач.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклерӗ те — ун пекки пурнӑҫра тата, тен, тӗлӗкре пӗрре пулать — хӑй умӗнчех, урам урлӑ, тӑмпа сӗрсе тунӑ ҫуртӑн стени вӑраххӑн анса ларнине курчӗ.

Он поднял голову и — это бывает, наверно, раз в жизни, даже, наверно, раз во сне, — увидел, как прямо перед ним, через улицу, медленно оседает стена глинобитного дома.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тӗрме стени хыҫӗнче темскер янӑравсӑр хаплатрӗ, — ваннӑ кантӑк чанкӑртатни илтӗнчӗ.

За стеною тюрьмы сухо хлопнуло что-то, — был слышен тонкий звон разбитого стекла.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тӗрме стени ҫинче, пылчӑкпа вараланнӑ та штукатурки хӑйпӑнса ӳкнипе кирпӗчсем курӑнакан пулнӑ тӗлте, хайхи чикмек урлашкисем кӑшт ҫеҫ палӑрса тӑраҫҫӗ.

На темной стене тюрьмы линии лестницы были едва заметны в пятнах грязи и осыпавшейся штукатурки, обнажившей кирпич.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Уйра вичкӗн ҫил вӗрет, ку ҫил унӑн кӗпине туртса саркалать, шӑннӑ ҫӗре сӗртӗнсе ҫапӑнать, амӑшӗ иртсе пыракан пахчан кивӗ хӳмине суллантарать, тӗрмен ҫӳллех мар стени ҫине пырса вӑркӑнать.

Резкий ветер летал вокруг нее, раздувал платье, бился о мерзлую землю, раскачивал ветхий забор огорода, мимо которого шла она, и с размаху ударялся о невысокую стену тюрьмы.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унтан тӗрме стени курӑнать.

Оттуда видно стену тюрьмы.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эсӗ хӑвах пӑх-ха, акӑ, — тӗрме стени, ун ҫумӗнче — хунар.

Ты гляди сама, вот — стена тюрьмы, около — фонарь.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Миша сарай стени ҫумӗнче выртнӑ.

Мишка лежал у стены сарая.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Куҫне хӗссе тата окопӑн тӑм стени ҫумне ҫурӑмӗпе таянса ларнӑ та, Фисташкин Архангельск таврашӗнче юрлакан хурлӑхлӑ юрра шӑппӑн тӑсать:

Полузакрыв глаза и прислонившись спиной к глинистой стенке окопа, Фисташкин тихо напевал старинную протяжную архангельскую песню:

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн чӑлан стени ҫумне Ленинӑн хаҫатран касса илнӗ сӑнне ҫыпӑҫтарса хунӑ пулнӑ.

На стене в его чулане был наклеен портрет Ленина, вырезанный из газеты.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пин ҫул ӗлӗкрех, вырӑс ҫыннисем ҫурҫӗр еннелле куҫса килме тытӑнсан, вӗсем темӗн ҫӳллӗш, ҫӗр ҫумӗнчен пӗлӗте ҫити, ҫитӗнекен вӑрман стени умне пырса тухнӑ.

Когда тысячу лет назад русские люди потянулись на север, они натолкнулись на темную стену лесов высоты непомерной — от земли и до неба.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эшелон варринчи пӗр вагон стени ҫумне хӑмач татӑкне пӑтапа ҫапса хунӑ.

В середине эшелона к стенке одного из вагонов была прибита гвоздями полоска кумача.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех