Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑтра старикӗн ячӗ те ҫавнашкалах — Кӑтра Калюк.

Это Кудрявый Колюк (старик в самом деле кудрявый) и его жена.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫулӗ те старикӗн самай пулнӑ ӗнтӗ: сакӑрвуннӑ урлӑ каҫнӑччӗ тет.

Годов, правда, старику тоже было немало — перешагнул за восемьдесят.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шыв хуранӗпе шыв катки Элентей старикӗн хӑйӗнех пур-мӗн.

У Элендея, оказалось, нашелся и котел.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепӗр чух, чипер ҫӗртенех, Элентей старикӗн темле ҫыхӑну татӑлса каять те — тӑп-тӑр ухмахах вӑл.

А иногда в нем будто что-то обрывается, и он на ровном месте становится точь-в-точь дурачком.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Элентей старикӗн вӗрлӗк хапхи умне час-часах ҫуна кӳлне утсем пырса чарӑнаҫҫӗ.

И потому возле ворот Элендея то и дело останавливались подводы, а старику того и надо:

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Старикӗн пахчара мунча пекки те пур-мӗн, улмуҫҫи йываҫӗсем хыҫӗнче курӑнса ларать.

Есть у него в огороде и подобие баньки, что спряталась под яблонями.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Икӗ сурӑх Элентей старикӗн, пӗр лаша, тӑват-пилӗк чӑх.

…У Элендея две овцы, лошадь, несколько кур.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Старикӗн ниҫта тухма ҫук.

Это старику некуда деться…

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Старикӗн выртмалӑх вырӑнӗ ҫук, апачӗ ҫынна ҫитерме мар, хӑйсене ҫитмест.

Да и места спального в доме старика нет, еды тоже самим еле-еле хватает…

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Паянхи чи пысӑк сӑмахӗ ҫакӑ-мӗн старикӗн.

Яндул понял, что старик сказал важное слово.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул урайне ларса старикӗн питне юрпа сӑтӑрчӗ-сӑтӑрчӗ те, лешӗ куҫне уҫрӗ.

А Яндул присел перед стариком на пол и принялся растирать ему лицо снегом.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл ҫулпа ыран ирхине утарти старикӗн хӗрӗ килмелле…

Этой дорогой завтра сюда придет старикова дочка…

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савӑннӑ салтак сасартӑк старикӗн манӑҫа юлнӑ ятне аса илчӗ.

Обрадованный солдат вдруг вспомнил давно забытое имя.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уй хапхи ҫумӗнче, Някуҫ старикӗн лупас айӗнче, паҫӑртанпах улттӑн авӑн ҫапнӑ пек тӗпӗртеттерни илтӗнет.

На окраине деревни, под навесом старика Нягуся, идет дробный перестук, будто молотят в шесть цепов.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Старикӗн хӗрӗ парӑнасшӑн мар, акӑ мӗн…»

Дочка старика ни в какую не поддается, вот что.

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Старикӗн вун ҫичӗ ҫулхи хӗрӗ пур, пӗлессӳ килет тӗк…»

Да у этого старикана семнадцатилетняя дочка есть, если хочешь знать.

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Вӗренеймерӗн апла вӑрра? — аса илчӗ вӑл старикӗн паҫӑрхи сӑмахне.

— Не стал, выходит, ты вором? — напомнил он старику его слова.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӑхма ытла ватах курӑнмасан та, старикӗн ҫӳҫӗ те, куҫ харшисем те чӑлт шурах иккен.

Хотя на вид он был не очень стар и даже крепок, волосы и брови его были сплошь белыми.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Те тахҫан хӗрлӗ сӑрпа пӗветнипе, те хӗвел ҫинче нумай ҫӳренӗрен, пир йӗмӗ те, кӗпи те старикӗн, шлепки пекех, хӗрлӗн курӑнаҫҫӗ.

Одет был старец в выцветшие бурые рубаху и шаровары, из выгоревшего до красноты войлока.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле старикӗн юлашки сӑмахӗсем Каҫҫан пиччен чӗрине ҫӗҫӗ пек касса кайрӗҫ.

Последние слова Яриле словно ножом полоснули по сердцу Касьяна.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.