Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Гималай упи, пӗчӗкскер, сасартӑк хӑйне такам вилесле кӳрентернӗн туйса илчӗ те ярӑнчӑкӗ ҫине хӑпарчӗ; унӑн хӑми ҫине капӑр сӑмахсем ҫырса хунӑ: «Миша ярӑнать»; упа ҫара пӳрнисемпе ҫекӗллесе явса тытрӗ, малалла-каялла йӑррӑн ярӑнма пикенчӗ, нӑйласа, нӑйкӑшса кӑшкӑрашать.

Маленький гималайский медведь вдруг почувствовал себя смертельно обиженным, влез на свою качель, доска которой была украшена надписью: «Миша качается», и, скрючив босые пальцы, проворно залетал взад-вперед, испуская тонкие скулящие возгласы.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Кӑштах чӗтрекен пӳрнисемпе вӑл сигара чӗртрӗ, табак тӗтӗмне вӑйлӑн, антӑхса ӗмет.

Он закурил слегка дрожащими пальцами сигару и усиленно затянулся, жадно глотая дым.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Энниок портрета тӗсесе пӑхрӗ, тӗллевне пӑрахмасса ҫирӗплетнӗн пӳрнисемпе шаклаттарчӗ, кулса ячӗ.

— Энниок посмотрел на него, вызывающе щелкнул пальцами и рассмеялся.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Энниок пӗкӗрӗлчӗ, сулахай аллин пӳрнисемпе пуставран тӗревленчӗ, кие антарчӗ те тӗллерӗ.

Энниок согнулся, уперся пальцами левой руки в сукно, опустил кий и прицелился.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Мӗнле вылятпӑр? — аллине кӗсйинчен кӑларса, пӳрнисемпе шара ҫавӑркаласа хуллен сӑмах хушрӗ Энниок.

— На что мы будем играть? — медленно произнес Энниок, вынимая руку из кармана и вертя шар пальцами.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ялканаш председателӗ Сикменовпа, унӑн ҫыруҫи Загуляев, ҫав тӗрлӗ пысӑк чынлӑ ҫынсем те, иттош, пӗри — хӗрелсе кайса, пӳрнисемпе сӑмси шӑтӑкӗсене чавать, тепри тата, ишек пек шухӑша кайса, ручка аврине кӑшласа ларать.

Председатель сельсовета Сикменов и его секреталь Загуляев, даже эти люди с большими чинами, итто, один краснея, ковырял пальцами ноздри, а другой, задумчиво, как ишак, грыз рукоятку ручки.

I // Эселе Петӗрӗ. «Капкӑн», 1931, 2№, 12–13 с.

Экстаза ҫывӑх кӑмӑл-туйӑмпа, чӗтрекен пӳрнисемпе сивӗ чулсене перӗне-перӗне шутарать, хаклӑ япаласен хӑвачӗпе капӑрлӑх ҫӗкленӗвӗ хӑйне чикӗсӗр ҫепӗҫлентернине, ҫапла майпа вӗсен сӳрӗк ӗлккенлӗхне ҫемҫетме питех те хытӑ тӑрӑшнине кӑтартать тейӗн.

В состоянии, близком к экстазу, водила она вздрагивающими пальцами по холодным камням, как бы усиливаясь передать их равнодушному великолепию всю бесконечную нежность свою к могуществу драгоценностей и торжеству роскоши.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Куччанов укҫана тачка пӳрнисемпе кӗсйине пӗтӗрсе чикрӗ те ҫавӑнтах, никампа сывпуллашмасӑрах, тухса уттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ну, йорь, итлетӗп, — терӗ Мӗтри, кӑвакара пуҫланӑ кӗске сухалне тачка пӳрнисемпе пӗр пӑтратса, пӗр якатса лараканскер.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Оглоблин, ҫумрах ларакан ҫын ҫинчен каласа панине тавҫӑрсан, аванмарланчӗ, пурне те хӗсӗк куҫӗпе кӑн-кан пӑхкаларӗ, пуклак сӑмсине тачка пӳрнисемпе лутӑркарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Хӗрлӗ салтака тата тем кирлӗччӗ? — ыйтрӗ стрелук, вӑрӑм пӳрнисемпе сӗтеле тӑкӑртаттарса.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лапамра хӗр аллине фонтан пайӑркисен айне тытрӗ, ҫуталса ялтӑракан шыв пӗрчисене пӳрнисемпе сирпӗте-сирпӗте сапаларӗ; унтан ларса канчӗ те вӑрман ҫулӗ ҫине таврӑнчӗ, килнелле утрӗ.

На площади девушка подставила руку струе фонтана, перебирая пальцами среди отраженных брызг; затем, присев, отдохнула и вернулась на лесную дорогу.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӑй тӗллӗн темӗн мӑкӑртата-мӑкӑртата Ассоль ашшӗн чӑлханса пӗтнӗ кӑвак ҫӳҫне якатрӗ, мӑйӑхӗнчен ҫепӗҫҫӗн чуп турӗ те — унӑн ҫӑмламас хӑлхисене хӑйӗн ҫип-ҫинҫе пӗчӗк пӳрнисемпе хупласа хучӗ:

Ассоль, приговаривая что-то про себя, разгладила его спутанные седые волосы, поцеловала в усы и, заткнув мохнатые отцовские уши своими маленькими тоненькими пальцами, сказала:

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унтан вӑл пӳрнисемпе тӑм татӑкне хӑйпӑтса илсе темиҫе минутрах бизонӑн пуҫӗпе тӑлпӑвне тунӑ.

Он разминал пальцами кусок глины и через несколько минут вылепил голову и туловище бизона.

Тӑмран тунӑ теттесем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— О-хо-хой! — тесе савӑннӑ хӑнисем, пӳрнисемпе хӑйсен тутисене ҫапса.

— О-хо-хаи! — воскликнули гости, хлопая себя пальцами по губам.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— Ну, юрӗ, ҫитӗ сана чӗрӳне ыраттарса выртма, иртнине халь тин тавӑраймӑн тата эп шухӑшласа выртнипе нимӗн те улшӑнмӗ, — хӑйне хӑй лӑплантарчӗ Нина арҫынла кастарнӑ ҫӳҫне пӳрнисемпе арпаштарнӑ май.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Сӗтел ҫиттине пӳрнисемпе канӑҫсӑррӑн пӗтӗркелерӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Унтан пӗр хушӑ шухӑша кайса тӑчӗ те аллисене сулса пӳрнисемпе шаклаттарчӗ, кулса илсе общежитийӗ еннелле чуптарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саша // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Вӑрӑм чӗрнеллӗ те ҫепӗҫ пӳрнисемпе ҫӳҫрен ачашларӗ, тутипе питӗнчен, мӑйӗнчен чуптурӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ҫӳҫне пӳрнисемпе якаткаларӗ, кӗпине тӳрлетрӗ, куҫӗсене ачашшӑн ялкӑштарса магнитофон умне пырса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.