Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗмрен (тĕпĕ: пӳлӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тумлансан вӑл йывӑррӑн сывласа илнӗ, хуҫисене тав туса алӑ панӑ та ҫутӑ, ӑшӑ пӳлӗмрен тӗттӗм, сивӗ ҫенӗке тухса кайнӑ; унта ҫил кӗрлесе тӑнӑ, чӗтресе тӑракан алӑкӗ витӗр юр тултарса лартнӑ.

Одевшись, он тяжело вздохнул и, поблагодарив хозяев и простившись с ними, вышел из теплой, светлой горницы в темные, холодные, гудевшие от рвавшегося в них ветра и занесенные снегом через щели дрожавших дверей

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Полковник именнӗ пек пулса ӳсӗрчӗ те, Пӑванпа пӗрле пӳлӗмрен тухакан сержанта чӗнсе чарчӗ.

Полковник вдруг вернул сержанта, который уже выходил с арестантом из комнаты:

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джемма пӳлӗмрен тухрӗ те часах Микельпе тата сарлака хулпуҫҫиллӗ горецпа пӗрле таврӑнчӗ.

Джемма вышла из комнаты и вскоре вернулась с Микеле и с каким-то широкоплечим крестьянином-горцем.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Мартини пуҫне кӑшт тайрӗ те йӑл кулса тата алӑка хытӑ хупса, пӳлӗмрен тухса кайрӗ; ан тив кӳршисем: синьора Болла хӑни кайрӗ, тесе шухӑшлатчӑр.

Мартини слегка кивнул им и, улыбаясь, вышел из комнаты, потом с силой захлопнул наружную дверь, чтобы дать знать соседям, что гости синьоры Боллы ушли.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эпӗ пурпӗрех пӳлӗмрен тухатӑп.

— Да если бы и имела, то меня здесь все равно не будет.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Юлашкинчен Дмемма тӑчӗ те пӳлӗмрен майӗпен тухса кайрӗ.

Наконец Джемма встала и тихо вышла из комнаты.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Риккардо юнашар пӳлӗмрен пукан илсе килес тесе ура ҫине тӑчӗ, анчах Пӑван ӑна чарса: — Ан чӑрманӑр, эпӗ питех те лайӑх вырнаҫӑп, — терӗ.

Риккардо поднялся было, чтобы принести стул из соседней комнаты, но Овод остановил его: — Не беспокойтесь, — сказал он, — я отлично устроюсь и так.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Литераторсем кирлӗ-кирлӗ мар ҫинчен тӑрӑшсах калаҫрӗҫ, ҫапах та вӗсене ҫав тери кичем пулчӗ курӑнать, туристсемпе вырӑс княҫӗсен тӗрлӗ ушкӑнӗсем вара пӗр пӳлӗмрен тепӗр пӳлӗме куҫса пуринчен те: ӑҫта кунта паллӑ ҫынсем, тесе ҫӳрерӗҫ тата ӑслӑ калаҫусене итлеме тӑрӑшрӗҫ.

Литераторы перебрасывались салонными фразами и, видимо, безнадежно скучали, а не поддающиеся описанию туристы и русские князья носились по комнатам, вопрошая друг друга, кто такие все эти знаменитости, и силились завязать умный разговор.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Унтан шӗлепкине тӑхӑнса пӳлӗмрен тухрӗ.

Потом надел шляпу и вышел из комнаты.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джули хӑйӗн кӗпин вӑрӑм аркине хӑрах аллипе пухса пӳлӗмрен тухса кайсан, Джеймс алӑка питӗрчӗ те сӗтел патне пырса тӑчӗ.

Когда Юлия, подобрав свой шлейф, вышла из комнаты, Джемс заботливо запер дверь и возвратился к стулу, стоявшему возле стола.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эсир пӳлӗмрен кӑшт тухмӑр-ши?

— Вы не могли бы… вы не могли бы выйти на минуту из комнаты?

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артур пӳлӗмрен тухма тытӑннӑччӗ ӗнтӗ, алӑк умне ҫитсен сасартӑк чарӑнса тӑчӗ: жандармсем умӗнче амӑшӗн кӗлӗ тумалли пӳлӗмне кӗрсе асӑнма ӑна йывӑр пулнӑ.

Артур сейчас же это исполнил и повернулся, чтобы выйти, но остановился в нерешительности: ему было тяжело прощаться с комнатой в присутствии полиции.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артур ӑна алӑ пачӗ те, Томас хӑйӗн тӑмсайтарах сӑн-питне пӗртте пӑшӑрханман пек тума тӑрӑшса, пӳлӗмрен тухса кайрӗ.

Артур молча протянул ему руку, и Томас вышел из комнаты, стараясь придать своему лицу выражение равнодушия.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӗсем пӳлӗмрен тухса кайсан, ялан каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳресе, пӗрре те пӑшӑрханман пек туйӑнма тӑрӑшакан Томас офицер патне пычӗ те арестленӗ Артурпа калаҫма ирӗк пама ыйтрӗ.

Когда они вышли из комнаты, Томас, который все это время шагал взад и вперед, стараясь казаться равнодушным, подошел к офицеру и попросил у него разрешения переговорить с арестованным.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах Артур пӗр татӑк ҫӑкӑрсӑр пуҫне урӑх нимӗн те илмерӗ, вара тарҫӑ, Гиббонс пиччӗшӗн ачи, подноса тытса пӳлӗмрен тухса кайнӑ чухне кӑмӑллӑн йӑл кулса илчӗ.

Артур взял только кусок хлеба, а от прочего отказался, тогда слуга, племянник Гиббонса, взял поднос и вежливо улыбнулся, уходя из комнаты.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӳлсе хунӑ пӳлӗмрен кулкаласа тӑракан капӑр Ульсон тухать.

Ульсон выходит из-за перегородки сияющий и великолепный.

Карап ҫине! // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Мариам ҫамрӑк техниксем ҫине сиввӗн пӑхса илчӗ те вӗсемпе пӗрле пӳлӗмрен тухрӗ.

Мариам сурово взглянула на юных техников и вместе с ними вышла из кабинета.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Хатӗр! — пӗлтерчӗ Нури, пӳлӗмрен тухса.

— Готово! — доложил Нури, выходя из отсека.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Нури самантлӑха алӑк патӗнче чарӑнса тӑчӗ, вӑл тем каласшӑнччӗ, анчах аллине шанчӑксӑррӑн сулса, пӳлӗмрен чӗрне вӗҫҫӗн утса тухса кайрӗ.

Нури на минуту задержался у двери, хотел что-то возразить, но безнадежно махнул рукой и на цыпочках вышел из комнаты.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ун хыҫҫӑн канашлура пулнӑ ытти ҫынсем те пӗрерӗнех пӳлӗмрен тухма пуҫларӗҫ.

За ним постепенно покидали ее и другие участники совещания.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех