Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Малти урисене ҫӳлелле ҫӗкле-ҫӗкле ывтӑнса килчӗ вӑл, хуҫи умне ҫитерехпе авкаланма, хӳрине пӗтӗлтеттерсе вылятма тытӑнчӗ, ҫапла чупнӑ ҫӗртех Аннушкин ытамне кӗрсе ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Кӗтӳҫ каласа панӑ тӑрӑх, пӗр снарячӗ курӑк ҫисе ҫӳрекен кӗтӳ умӗнче ӳксе ҫурӑлнӑ та, сурӑхсем, хӳрисене пӗтӗлтеттерсе, хӑранипе ҫеҫенхире тапса сикнӗ, ун хыҫҫӑн пачах ҫухалнӑ.

По словам пастуха, один из снарядов разорвался впереди пасшегося гурта, и овцы, замигав курдюками, в ужасе устремились в степь и исчезли.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья хӑйӗн ӗнине сума лармарӗ, ун патне ӑшӑ витерен шурӑ сӑмсаллӑ амӑшай пӑрӑва хӑваласа пычӗ те, пӑру вара хӳрине пӗтӗлтеттерсе, кайри урисемпе ҫӗре тӑрӑн-тӑрӑн тӗревлесе, тутипеле выҫлӑхлансах ӗнен пушӑ ҫилли патне тӗршӗнчӗ.

Аксинья не стала доить свою корову, она выгнала из закута белоноздрого телка, припустила его к матери, и телок жадно прирос губами к тощему вымени, вертя хвостом, напряженно вытянув задние ноги.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуна тупанӗ нӑтӑртатнине илтсе, шурӑ хырӑмлӑ кӑвак мулкач вӗлт сиксе тӑрать те, хура мамӑклӑ хӳрине пӗтӗлтеттерсе, вӗҫтере парать улӑх тӑрӑх.

От скрипа саней вскочит серый с белым подпудником заяц и, мигая отороченным черной опушкой хвостом, пойдет щелкать целиной.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.