Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхман (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Супӑльтететӗн, Кайса пӑхман пулӗ анне почтӑна, ыйтса пӑхман пулӗ!

— Чудила ты, будто мама не ходила на почту, будто не спрашивала!

Иккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Хӑй кӑна та мар, пурте тӗлӗнеҫҫӗ: унта ылтӑн та кӗмӗл чашӑк-тирӗк, тата чӗлхе ҫӑтса ярас пек тутлӑ апат-ҫимӗҫ, вӗсене халиччен никам та тутанса пӑхман.

Да и все тому дивовалися: и посуды золотой-серебряной, и кушаний диковинных, каких ни когда в дому не видывали.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Лю Гуй-лань куҫӗсене ун ҫинчен сиктермерӗ, ҫынсем председатель ҫине пӑхман вӑхӑтра, вӑл Го Цюань-хай ҫине утиял витсе хучӗ.

Лю Гуй-лань, не сводившая с него заботливых глаз, воспользовалась тем, что внимание окружающих было отвлечено, и украдкой накинула на спящего одеяло.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах халь ун ҫинӗ никам та пӑхман.

Но на него не обратили внимания.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте, — мӗн ҫине кӑна тинкерсе пӑхман вӑл, — ӑна кӳрентернӗ, ҫак кӳренӳ унӑн кӑкӑрӗ ҫине кирпӗч пек купаланса пынӑ.

Всё, на чем останавливалось его внимание, имело что-то обидное для него, и это обидное кирпичом ложилось на грудь ему.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома хӗр ҫине ыйтуллӑн пӑха-пӑха илнӗ, анчах Люба ӑна асӑрхаман, — тирӗк-чашӑксем, бутылкӑсем ҫӗклесе, Фома ларакан алӑк патӗнченех хутлашнӑ пулсан та, хӗр ун енне ҫаврӑнса та пӑхман.

Фома вопросительно поглядывал на нее, но Люба его не замечала, пробегая мимо двери с тарелками и бутылками в руках.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома курнӑ, — ҫак ҫынсем, ӑна Ежов тапӑнӑвӗнчен хӳтӗлекенсем, халӗ ӗнтӗ фельетонист ҫине юриех пӑхман; вӑл ӑнланнӑ: ытах та ҫакна Ежов сиссен, унӑн чунӗ ыратмаллах.

Фома видел, что эти люди, защищавшие его от нападок Ежова, теперь нарочно не обращают внимания на фельетониста, и понимал, что, если Ежов заметит это, — больно будет ему.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эсӗ ӑна сӳтсе, салатса пӑхман ҫке-ха?

— Но ведь ты не разбирал его?

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хай ӑҫта кӑна выртса пӑхман, пур ҫӗрте те шыв юхнӑ, тумланӑ.

Куда ни ложился Го Цюань-хай, везде текло, отовсюду капало.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах Саша вӗсем ҫине ҫаврӑнса та пӑхман, вӑл, Фомана влаҫлӑн ыталаса: — Вот халь ӗнтӗ, юрланӑ ятпа, мӗн те пулин парнеле мана… — тесе хунӑ.

Но Саша не обращала на них внимания, и, властно обнимая Фому, говорила: — Вот ты мне и подари что-нибудь за песню…

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шухӑшласа пӑхман тата… пӗтӗмӗшпе каласан…

Не проанализировала и… вообще…

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кун пек вӑл халиччен ун ҫине нихҫан та пӑхман пулнӑ.

Так, как не смотрела еще до этой поры.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ҫак сӑмахсене калакан еннелле ҫаврӑнса та пӑхман.

Он не обернулся посмотреть, кто бросил эти слова.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрача макӑрнӑ, часрах амӑшӗ патне чупнӑ, элек панӑ, анчах Антонина Ивановна Фомана юратнӑ, хӗрачин сӑмахӗ ҫине ҫаврӑнсах пӑхман, — ку япала ачасен хушшинчи килӗшӗве тата та ытларах ҫирӗплетнӗ.

Девочка плакала, бежала к матери и жаловалась ей, но Антонина любила Фому и на жалобы дочери мало обращала внимания, что еще более скрепляло дружбу детей.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Упӑшки хӑнана кайма чӗнсен — вӑл пынӑ, анчах хӑнара та, килти пекех, хӑйне хӑй лӑпкӑн тытнӑ; хӑйсем патне хӑнасем пырсан, вӑл вӗсене чыслӑн пӑхса ҫитернӗ, ӗҫтернӗ, анчах хӑнасен калаҫӑвӗ пирки хӑйӗн интересне палӑртман; ҫавӑн пекех, хӑнасем ҫине — ку ҫывӑхрах та, ку аяккарах тесе, чыс тӗлӗшпе тӗрлӗрен пӑхман.

Если муж звал ее в гости — она шла, но и там вела себя так же тихо, как дома; если к ней приходили гости, она усердно поила и кормила их, не обнаруживая интереса к тому, о чем говорили они, и никого из них не предпочитая.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лётчик-фашист хӑй хӑвӑрт вӗҫни ҫине шанса, малалла асӑрхаса пӑхман пулмалла.

Лётчик-фашист, очевидно, и не смотрел назад, надеясь на большую скорость своего самолёта.

16. Фашистсен реактивлӑ самолечӗпе ҫапӑҫни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Мимус ӑна ҫыртса та пӑхман

Мимус к нему даже не притронулся.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Миҫе хутчен эпӗ ҫав карта тӑрӑх пирӗн боевой маршрута Сталин юлташ паллӑсем туса тухни ҫинчен шухӑшласа пӑхман пулӗ!

Сколько раз мы представляли Сталина, отмечающего на этой карте наш боевой маршрут.

Кремльре // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Анчах шкулта ҫак факт ҫине кирлӗ пек пӑхман иккен.

К сожалению, в школе этому факту не придали особого значения.

Юлташшӑн // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тимӗр сӑнчӑрсем Дзержинский алли-урине чӑтма ҫук хытӑ шӑйӑрнӑ, утма йывӑр пулнӑ, анчах вӑл ӑна пӑхман, унчченхи пекех савӑнӑҫлӑ пулнӑ.

Железные кандалы очень натирали Дзержинскому руки и ноги, ходить было тяжело, но он не обращал на это ровно никакого внимания и был так же весел, как и прежде.

Сӑнчӑрсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех