Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ Леона пулӑ пӑрахса парсан, Васька ҫилленсе ҫитсе ман ҫине шӑлӗсене йӗрсе пӑхатчӗ.
Лео Васькӑна мӗнле вӗрентни ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.
Слон хобочӗ — ҫын алли евӗрлех: Беби хобочӗпе апат илетчӗ, хобочӗпех тӗрлӗ япаласене хыпашласа пӑхатчӗ, хобочӗпех ҫынсене те ачашлатчӗ.
«Карлик» // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.
Денщикӗ — ҫӳлӗ, мӑнтӑркка, хӗп-хӗрлӗ ҫӳҫлӗ эсэсовец — вырӑсла аванах калаҫатчӗ, вӑл вырӑссен, советӑн мӗнпур япалисем ҫине фашистла хаяр курайманлӑхпа, йӗрӗнсе пӑхатчӗ.
Тытӑҫу // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Каярах, нимӗҫсем вӑхӑтӗнче, кашни кӗтесрех вилӗм кӗтсе тӑрса нервсем хӗрсе ҫитнӗ тапхӑрта, «Ҫамрӑк гвардирен» кам та пулин, чӑтаймасӑр, тенкелпе урайне шаккама тата хӑйӗн тӗрӗслӗхне ӗнентерме тытӑнсан, — Олег ун ҫине шӑтарас пек пӑхатчӗ те, кӑшт куларах: — Александр Македонский аслӑ полководец пулнӑ та, анчах мӗншӗн тенкелсене ватмалла-ха? — тесе асӑрхаттаратчӗ.
«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Уйрӑмах пӗри асра юлнӑ, пичӗ-куҫӗ тискер кайӑкӑнни пекчӗ хӑйӗн, куҫ айӗн ҫеҫ пӑхатчӗ.Особенно один остался в памяти, — лицо такое зверское, смотрит исподлобья.
III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.
Ачалӑхӑма пурӑнса ирттернӗ кивелнӗ йывӑҫ ҫурта эп ниепле те аса илмесӗр хӑварма пултараймастӑп, ҫав ҫурт тата ак мӗнпе пахаччӗ: мал енӗпе вӑл Европӑна тухатчӗ, тепӗр енӗ вара Азинелле пӑхатчӗ.
I // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.
Киева ҫитнӗ чухне унта питӗ шӑрӑхчӗ, мӗншӗн тесен хӗвел хӗртсе пӑхатчӗ.А когда приехали в Киев, там было очень жарко, потому что было солнышко.
Аттерен телеграмма килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.
Унччен вӑл, яланах чи малтан виттине кӗрсе тухатчӗ, кӗсри утӑ ҫинипе ҫименнине пӑхатчӗ (Иван Ивановичӑн кӗсри хӑла, хушка ҫамкаллӑ. Питӗ элчӗ лаша. ); унтан кӑрккисене апат паратчӗ, унтан сысни ҫурисене хӑй аллинчен апат ҫитеретчӗ, вара тин пӳртне кӗретчӗ те е, йывӑҫ каскаласа, савӑт-сапа тума тытӑнатчӗ (йывӑҫран тӗрлӗ япаласем тума ӑста вӑл, токарьсенчен кая мар тӑвать), с Любий, Гарий тата Попов типографийӗнче ҫапӑнса тухнӑ кӗнекене вулама ларатчӗ (ҫав кӗнекен ятне Иван Иванович астумасть, мӗншӗн тесен Гапка тахҫанах ун питне вӑтӑрса илнӗ те ачине выляма панӑ пулнӑ), е тата аслӑк айӗнче канса выртатчӗ.
III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Марья Афанасьевна, кӳршӗ арӑмӗ, вӗсем патне пыратчӗ те, алӑк умне тӑрса хурлӑхлӑн, шеллесе пӑхатчӗ Лелькӑпа Костя ҫине.
Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Вӑл ашшӗн медалӗсемпе погонӗсене хӑй ҫумне тытса виҫсе пӑхатчӗ, вӑрҫӑ ҫинчен ыйтса пӗлетчӗ, ялан ашшӗ хыҫҫӑн ҫӳретчӗ.Он примерял папины медали и погоны, расспрашивал про войну и всюду ходил за ним.
Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Вӑл хӗрӗх ҫултан иртнӗскерччӗ: пӗчӗкскер, кукӑр туналлӑскер, йывӑр арӑм пек мӑн хырӑмлӑскер, вӑл ман ҫине ҫутӑ куҫӗсемпе кулкаласа пӑхатчӗ, унӑн куҫӗсем ырӑ та савӑнӑҫлӑ пулни шутсӑрах тӗлӗнмелле туйӑнатчӗ.
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ним чӗнмесӗр пӗр-ик виҫӗ чӗркке ӗҫсен, вӑл хытӑ янтӑратса хӑм! тесе илетчӗ; пурте шартах сиксе ун патнелле ҫавӑрӑнса пӑхатчӗҫ, вӑл янах шӑммийӗпе ывӑҫ тупанӗсем ҫине тайӑнса, ҫынсем ҫине вӗсене хӑйпе вӑрҫма чӗннӗ пек пӑхатчӗ, тураман ҫӳҫӗ ҫилхе пек унӑн кӳпчесе ларнӑ хурарах питне тискеррӗн хупласа тӑратчӗ.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Манӑн хӑмӑт ӑстипе паллашас, унпала темскер ҫинчен нумайччен калаҫас килетчӗ, анчах эпӗ уа патне пыма именеттӗм, — Клещов пурин ҫине те шурӑрах тӗслӗ куҫӗсемпе темскерле, хӑй умӗнче никама та курман пек пӑхатчӗ.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗр вӑхӑтранпа хуҫа лӑпкӑн, шухӑша кайса ҫӳреме пуҫларӗ, пӗрмаях тата темрен шикленнӗ пек каялла ҫавӑрӑна-ҫавӑрӑна пӑхатчӗ, шӑнкӑрав янрани хӑрататьчӗ ӑна; хӑшпӗр чух чирлӗ пек пустуй япаласемшӗнех тарӑхса ҫиленсе каятчӗ, пурне те кӑшкӑра-кӑшкӑра пӑрахатчӗ те килтен тухса таратчӗ, ытах ытла каҫа юлсан вара киле ӳсӗр тавӑрӑнатчӗ…
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл пӑртак сыпнӑрахскерччӗ, савӑнӑҫлӑччӗ; ман ҫине вӑл, ырӑ учитель тӑнсӑр ачана кӑмӑллӑн хӗрхенсе пӑхнӑ пек пӑхатчӗ…
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗр ҫул малтанрах ҫеҫ савӑнӑҫлӑ та йӗркеллӗ ҫын пулнӑскер, халӗ Ардальон темле кӑшкӑрашаканскер пулса карӗ, ӑрасна саркалансарах утма пуҫларӗ, пурне те хӑйпе тавлашма, ҫапӑҫма чӗннӗ пек, ҫынсем ҫине сатуррӑн пӑхатчӗ тата пӗрмаях мухтанатчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Петӗрпе Григорирен вӑл кӑмӑллӑн мӑшкӑласа кулнӑ манерлӗ, вӗсем ҫине мӑн ҫын ачасене пӑхнӑ пек пӑхатчӗ, Уҫӑпа вара калатчӗ:К Петру и Григорию он относился с добродушной насмешкой, как взрослый к детям, и говорил Осипу:
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл юлташӗсем хӑйне ним вырӑнне те хуманнине, хӑйӗнчен куласшӑн пулнине сисетчӗ те вӗсем ҫине кичемлӗн кӗтсе тӑракан куҫӗсемпе пӑхатчӗ; унӑн сӑн-пичӗ тӑмсайла пек пулса каятчӗ, анчах вӑл: «Ну, часрах, кулсамӑр эппин»… тесе каланӑ пек туйӑнатчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах, хитре мужик хӗрарӑмсене тивместчӗ, вӑл вӗсем ҫине инҫетрен ҫеҫ темле ӑрат нарах куҫпа, такама — те хӑйне, те вӗсене хӗрхеннӗ пек пӑхатчӗ.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унӑн аллинче чӑмӑртаса тытнӑ тутӑр пурччӗ; вӑл ҫав тутӑра куҫӗсем патне тыта-тыта, ӑш хытӑрах та хытӑрах чӑркантарса пыратчӗ, вӑл унӑн чи хаклӑ та юлашки япали пулнӑ пек, ун ҫине ҫав тери хытӑ пӑхатчӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.