Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫланӑранпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сирӗн ҫинчен каламӑпӑр, Дмитрий вара пултармаллипех пултарать, — тӑсрӗ вӑл малалла, сассине пусарса (ку мана уйрӑмах кӑмӑла килчӗ) тата куҫӗпе Любовь Сергеевна ҫине кӑтартса: — вӑл мӗскӗн мӑнаккӑшӗнче тӗлӗнмелле лайӑх енсем тупнӑ, эпӗ ӑна тата ун Сюзеткине пӗле пуҫланӑранпа ҫирӗм ҫул иртрӗ, ҫапах унашкаллине ним те тӗшмӗртеймерӗм…

— Но, впрочем, не говоря об вас, он на это мастер, — продолжала она, понизив голос (что мне было особенно приятно) и указывая глазами на Любовь Сергеевну, — он открыл в бедной тетеньке (так называлась у них Любовь Сергеевна), которую я двадцать лет знаю с ее Сюзеткой, такие совершенства, каких я и не подозревала…

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мими кӑмӑле кунтан-кун хуҫӑлнӑҫемӗн хуҫӑлса пычӗ, эпир ҫитӗнсе пысӑклана пуҫланӑранпа вӑл никамран та тата нимӗнрен те лайӑххине нимен те кӗтмен пек туйӑнчӗ.

Мими становилась с каждым днем все огорченнее и огорченнее и, казалось, с тех пор, как мы все начинали вырастать большими, ни от кого и ни от чего не ожидала ничего хорошего.

IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хам астӑва пуҫланӑранпа эпӗ хамӑр ҫуртри Машӑна та астӑватӑп, хам ун ҫине епле пӑхассине йӑлтах улӑштармалла килсе тухиччен — ун ҫинчен эпӗ халь каласа паратӑп — эпӗ нихҫан та нимӗн чухлӗ те ун ҫине тимлесе пӑхман.

С тех пор как помню себя, помню я и Машу в нашем доме, и никогда, до случая, переменившего совершенно мой взгляд на нее, и про который я расскажу сейчас, — я не обращал на нее ни малейшего внимания.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хура машина пырса ҫӳреме пуҫланӑранпа яла пырса кӗме мӗн тери хӑрушшине пӗлмест-ха вӑл.

Не знал Чумкель, насколько опасно было появляться ему в поселке Кэймид с тех пор, как туда стала приезжать черная машина.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Эпӗ мӗн тӑн пӗле пуҫланӑранпа утӑ капанӗ ҫинче ҫӗр каҫма ӗмӗтленсе пурӑнатӑп!

 — Да я всю свою сознательную жизнь мечтала хоть раз заночевать на стогу сена.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пӗлетӗн-и эсӗ, эпӗ служить тума пуҫланӑранпа ҫирӗм ҫул тултарчӗ.

Видишь ли ты, исполнилось двадцатилетие моей службы во флоте.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ку чӳрече карташӗнче йытӑсем ҫӳреме пуҫланӑранпа комитет членӗсене тулти пурнӑҫпа ҫыхӑнтаракан пӗртен-пӗр шӑтӑк пулнӑ.

С тех пор, как по двору рыскали овчарки, это был единственный путь, которым члены комитета общались с внешним миром.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Анчах, нимӗҫ хӑйне ҫавӑрса илнӗ ункӑра пур ҫӗрте те кулленхинчен вӑйлӑрах тапӑнать, Корсунь-Шевченковский патӗнче ҫапӑҫма пуҫланӑранпа вунсакӑр кун хушшинче те паянхи пек вӗри кун пулман, тенипе пурте килӗшеҫҫӗ.

Но все сходились на том, что немец таранит окружающее его кольцо с особой яростью и что такой жары, как сегодняшняя, они не видели ещё за все восемнадцать дней, с начала Корсунь-Шевченковского побоища.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Э-э, эсир мана философи вӗрентме пуҫланӑранпа, эпӗ пурнӑҫра нумай курса пӗлтӗм!

О, я многое видел в жизни, кроме духовных семинарий, с того времени, как вы обучили меня философии!

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл авиацире ӗҫлеме пуҫланӑранпа ӑна яланах коммунистсем пулӑшса пынӑ.

С тех пор как он пришел в авиацию, ему всегда помогали коммунисты.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Тинӗс тӗпӗнчи никӗссене совет инженерӗсен конструкцийӗсем тӑрӑх вырнаҫтарса лартма пуҫланӑранпа темиҫе ҫул та иртнине Синицкий аван пӗлет.

Синицкий знал, что прошло уже несколько лет, как начали использоваться новые морские основания конструкции советских инженеров.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Эпир кунта пурӑнма пуҫланӑранпа ҫак ачасемсӗр пуҫне эпӗ урӑх никама та курман.

Это были первые ребята, которых я увидел за все время, что мы тут живем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Трубасене ӑмӑртса турттарма пуҫланӑранпа Солнцев пӗрремӗш хут чи малтан вырӑна ҫитет, Муза Кучина вара, преми ларекӗн буфетчици, яланхи пекех Солнцева мар, ӑна, Махова, тӑрӑхласа калӗ: «Сан тусу-тӑшману ҫур сехет каялла трубисене пушатрӗ, хӑйӗн кофине ӗҫрӗ, пирусне илчӗ, туртса ячӗ те ҫӗнӗ рейса кайрӗ», — тейӗ.

Впервые за время их соревнования на перевозке труб Солнцев придет первым, и Муся Кучина, буфетчица премиального ларька, не Солнцеву, как обычно, а именно ему, Махову, скажет с издевкой: «Твой друг-противник уже полчасика тому назад разгрузился, выпил свой кофий, получил папиросы, закурил и поехал в новый рейс».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Ҫурҫӗр-хӗвеланӑҫ ҫилӗ вӗрме пуҫланӑранпа тӑршшӗпех, — тавӑрчӗ Дик Сэнд.

— Все время, с тех пор как подул северо-западный ветер, — ответил Дик Сэнд.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ртуть юпи хӑпарма пуҫланӑранпа пӗрремӗш уяр кун ҫитиччен мӗн чухлӗ нумай вӑхӑт иртет, уяр ҫанталӑк ҫавӑн чухлӗ нумайрах тытӑнса тӑрать.

И эта хорошая погода удержится тем дольше, чем больше времени прошло между началом подъема ртутного столба и первым ясным днем.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑна тара тытнӑ Халл капитанӑн куҫӗ витӗр пулнӑ пулас: «Пилигрим» ҫинче ӗҫлеме пуҫланӑранпа Негоро пӗр ӳпкев те илтмерӗ.

У капитана Халла, который его нанял, очевидно, был верный глаз: за время своей работы на «Пилигриме» Негоро ни разу не заслужил ни малейшего упрека.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Килте чавка чӗппи усрама пуҫланӑранпа ачасен ӗҫ чылай хутшӑнчӗ.

С появлением в доме галчонка забот у братьев прибавилось.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Перекетлес тесе апат-ҫимӗҫе сахалтарах ҫиме пуҫланӑранпа пирӗн вӑйсем сисӗнмеллех чакма тытӑнчӗҫ.

С тех пор как мы начали сокращать себе ежедневную порцию продовольствия, силы наши стали падать.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Шерккей ӑна шанмасӑр каҫӑрӑларах ларчӗ, ҫиме пуҫланӑранпа кашӑкне пӗрремӗш хут сӗтел ҫине хучӗ.

Шерккей тем не менее отложил ложку и не стал больше есть.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл мелникре ӗҫлеме пуҫланӑранпа пирӗн арман пӗр ванмасӑр, тупӑшлӑн ӗҫлеме пуҫларӗ.

С тех пор, как он стал мельником, мельница наша начала работать без поломок и с доходом.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех