Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пускилсем Хӗлипсен ҫемйипе туслӑ, килӗштерсе пурӑнаҫҫӗ, вӗсем хӑйсенчен самай аслипе сума сӑваҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анне мана нимех те шарламарӗ, пускилсем вара тӗлпулсан чи малтанах ман ҫивӗтсем ҫине пӑхатчӗҫ.

Мать меня не упрекала, зато соседи мою косу так и сверлили взглядом.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Хӗвел сӑртсем хыҫне анса пытаннӑ ҫӗре пускилсем апатланса та тухрӗҫ, киле кайма хатӗрлене пуҫларӗҫ, сисмесӗрех саланса пӗтрӗҫ.

Когда солнце начало опускаться за горы, насытившихся людей невольно потянуло домой, и все они в конце концов разошлись.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Ҫавӑнпах ӗнтӗ ашшӗ-амӑшӗ, пускилсем мӑнаҫланса «пирӗн Алеша моряк пулнӑ. Ҫарта 4 ҫул ҫӗршыва сыхланӑ» тесе каланӑ.

Поэтому родители, соседи говорили: "Наш Алеша моряком был. В армии 4 года страну охранял".

Хӗр чӗрисене ҫунтарнӑ // АНАТОЛИЙ ЛЕПИН. «Тӑван Ен», 37-38№, 2016.05.20-26