Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑнман (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗншӗн-ха вӗсем тӑван ҫӗршывӗнче юрласа савӑнса пурӑнман?

Куҫарса пулӑш

Сарпике // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Тоскинеев ют ҫын ӗҫ вӑйӗпе усӑ курса пурӑнман пулсан, суту-илӳпе ҫыхланман пулсан, — вӑл нихӑш енчен те кулак шутӗнче пулма пултараймасть.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Анчах Елюк тек унта пурӑнман иккен.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Михаил Николаевич вӑл вӑхӑтра Хусанта пурӑнман.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ашшӗ килте пурӑнман пирки Валькка ирӗксӗрех кил хуҫи пулса тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Михала ахаль пурӑнман Хусанта: ашшӗн ҫӑмарта ӗҫне Ревер фирми аллине пама калаҫса татӑлнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл енчен каласан, Александр Федорович хӑй те, пӗччен ҫын, хӗрарӑмсӑрах пурӑнман пулӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Калас пулать: тыр сутти тӑваканӗсемпе ҫӑмарта сутти тӑваканӗсем темшӗн пӗр-пӗринпе килӗшсе пурӑнман.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Пирӗн йӑх усал йӑх мар, ҫынна кӳрентерсе пурӑнман эпир, ӗҫе кӑна вӗрентнӗ», — сӑпайлӑн каланӑ Уҫӑп Тимахвейч, хурӑнташӗсемпе сӗтел хушшинче ларнӑ чух.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӗскен — пӗр вӑхӑт эпӗ пачах пурӑнман пекех.

Просто я некоторое время не существовал.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗтӗмӗшпе, каларӑм ӗнтӗ, Сигнал Хирӗ — усал-тискер йӑла-йӗркепе тӗлӗнмелле кӗвӗҫӳ хутлӑхӗ, ҫак сӑлтавсене пула Хирте пурӑнман кирек хӑш ҫын та яланах тата чӑн-чӑн тӑшмана ҫаврӑнать.

Вообще, как я уже говорил, Сигнальный Пустырь был территорией жестоких традиций и странной ревности, в силу которой всякий нежитель Пустыря являлся подразумеваемым и естественным врагом.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Стена хыҫӗнче темӗскер ҫемҫен кӗмсӗртетрӗ, ҫак ҫын пурӑнман пӳлӗмсен хушшинче кӗтмен ҫӗртен илтӗннӗ сасӑ пире шартах сиктерчӗ.

За стеной что-то мягко стукнуло, и этот стук, слишком неожиданный среди мертвого тления заброшенных комнат, заставил нас вздрогнуть.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл пӳртре никам та пурӑнман, кантӑкӗсене кӑларса кайнӑ, плита ҫинчи хуранне те илсе кайнӑ.

Избушка была заброшена, стекла выставлены, даже котел из плиты был выломан.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӗсем чӗнмесӗр утса ҫурт патне ҫитрӗҫ, шала кӗчӗҫ, никам пурӑнман, тирпейсӗр виҫӗ пӳлӗмрен иртрӗҫ те кӑштах уҫӑ алӑк тӗлӗнче чарӑнчӗҫ.

Они молча достигли дома и, пройдя три заброшенные, неопрятные комнаты, остановились перед полуоткрытой дверью.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Том ылтӑн тӗслӗ эрех тултарнӑ пысӑк графина асӑрхарӗ те — Кидд капитан («Ҫыран хӗрринчи пиратсем» кӗнекерен) никам пурӑнман утрав ҫинче, ҫав тери тискер пӗчченлӗхре, эрех ӗҫме тивӗҫлине умне кӑларса тӑратрӗ.

Том заметил большой графин с золотистым вином и вспомнил, что капитан Кидд (из книги «Береговые пираты») должен был пить ром на необитаемом острове, в совершенном и отвратительном одиночестве.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Анчах аркатушӑн айӑплисене темӗнле чее ӗҫсем те уҫса параймарӗҫ, ҫакӑ чӑннипех тӗлӗнтерет, мӗншӗн тесен этем пурӑнман ҫак шывра урӑх карап ҫук, — чечекленекен ҫырансене аркатнӑ флот карапӗсем кӑна.

Меж тем самые тонкие хитрости не помогли открыть виновников катастрофы, и это казалось изумительным, так как в тех диких водах не было других судов, кроме судов флота, разрушившего цветущие берега.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Кубрикре ҫынсем пурӑнман пекех.

Кубрик потерял жилой вид.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Анчах лешӗ тӗрмере нумай пурӑнман, Атӑл хӗрринчен вутӑ турттарнӑ чухне тарма пултарнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тепӗр чухне ӑна вӑл пӗр вырӑнта, пулма пултарайман тӗлӗнмелле ташӑра ҫаврӑнса тӑнӑн туйӑнать, ун тавра пурте пурӑнаҫҫӗ те сывлаҫҫӗ, вӑл вара, куҫӗсем чарӑл уҫӑ пулин те, утнӑ ҫӗртех ҫывӑрать тейӗн; океан та, клипер та ҫук ӗнтӗ, вӑл ҫынсен тӗнчинче нихӑҫан та пурӑнман, яланах кунта ҫап-каланса ҫӳрет — шӑплӑх музыкине, хӑйӗн сывлавне тата ача ыйхилле пӑтравлӑ, инҫетри туйӑм-илӗм сассине итлет.

Иногда казалось ему, что он кружится на одном месте в странном, фантастическом танце, что все живет и дышит вокруг него, а он спит на ходу, с широко открытыми глазами; что нет уже ни океана, ни клипера и что не жил он никогда в мире людей, а всегда бродил тут, слушая музыку тишины, свое дыхание и голос отдаленных предчувствий, смутных, как детский сон.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ӑслӑ та ӗҫчен каччӑ самант та алӑ усса пурӑнман.

Умный и трудолюбивый парень не сидел сложа руки.

Поэт-философ Николай Исмуков – 80 ҫулта // Нелли Пальмова. https://chuvash.org/news/31157.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех