Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑнаймарӗ (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан амӑшӗ те хуйха пула нумаях пурӑнаймарӗ, упӑшки хыҫҫӑн ӑсанчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах Саша ҫине пӗр тарӑхнӑскер ӑна ятламасӑр пӗр кун та пурӑнаймарӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ҫӑвӑрланӑ хыҫҫӑн виҫӗ кун та пурӑнаймарӗ вӑл, чирлесе ӳкрӗ те вилчӗ.

Недаром она после этого заболела и не прожила и трёх дней.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Килте пурӑнма пуҫларӗ, анчах килте те лӑпланса пурӑнаймарӗ: ҫав тери ларма-тӑма пӗлменскер, — чӑн-чӑн пӑрҫа ӗнтӗ.

Стал дома жить, да и дома-то не усиживался: такой беспокойный, — уж точно блоха.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Акӑ, хӑть леш Мартын платникех илер: пурӑнчӗ Мартын платник, нумаях пурӑнаймарӗ, вилсе кайрӗ; халӗ ӗнтӗ унӑн арӑмӗ упӑшкишӗн, пӗчӗк ачи-пӑчисемшӗн хуйхӑрса йӗрет…

Вот хоть бы Мартын-плотник: жил Мартын-плотник, и не долго жил и помер; жена его теперь убивается о муже, о детках малых…

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Анчах вӑл та пире нумай тытса пурӑнаймарӗ, пӗтӗмпе те пӗр ултӑ ҫул ҫеҫ.

Да и он нами недолго владел, всего шесть годов.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

«Ай, ырӑ, монета! ай, лайӑх монета!», калаҫма пуҫларӗ вӑл, пӗр червонецне алӑра ҫавӑркаласа тата шӑлпа ҫыртса пӑxca: «эп ҫапла шутлатӑп: пан ҫакӑн пек лайӑх червонецсене туртса илнӗ хыҫҫӑн вӑл ҫын ҫут тӗнчере пӗр сехет те пурӑнаймарӗ пулӗ, ҫийӗнчех ҫырма хӗррине кайрӗ пулӗ те червонецсемшӗн хуйхӑрса путса вилчӗ пулӗ».

— Ай, славная монета! Ай, добрая монета! — говорил он, вертя один червонец в руках и пробуя на зубах: — Я думаю, тот человек, у которого пан обобрал такие хорошие червонцы, и часу не прожил на свете, пошел тот же час в реку, да и утонул там после таких славных червонцев.

X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Уйрӑмах мана: «Санӑн аҫу, Петр Васильченко, тӗрӗс коммунист, хӑюллӑ партизан пулнӑ. Эсӗ аҫу умӗнчи тивӗҫ ан ман… Шел, ман хастарлӑ юлташ, паянхи куна ҫити пурӑнаймарӗ!» — терӗ.

А ко мне обратился отдельно: «Твой отец, Петр Васильченко, был верным коммунистом и храбрым партизаном. Ты не забывай, чем ему обязана… Жаль, что он не дожил до этого дня, мой славный боевой товарищ!»

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ольга Константинпа пӗрле пурӑнаймарӗ.

Не могла Ольга с Константином жить.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тӗрмери ҫынсенчен хӑтӑлсан кайран Булька та нумаях пурӑнаймарӗ.

Булька тоже недолго жил после того, как он спасся от колодников.

Булькапа мильтон вилни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Нумай хапсӑнакана турӑ ҫул памасть тенӗшкел, ҫак чул ҫурта купалаттарсан, чылаях та пурӑнаймарӗ этем, тепӗр пӳртлӗх пӗрене кӑларма кайсан (ох, тӗреклӗччӗ карчӑкӗ!) йывӑҫ айне пулса сусӑрланса юлчӗ те, юн сурма тапратса, часах ҫӗре те кӗрсе выртрӗ.

А вот не дает бог тому счастья, кто на все зарится, и в дому этом каменном не пожила… когда поехали за бревнами для другой избушки (ох, крепкая была старуха!) попала под дерево и покалечилась, начала истекать кровью и вскоре скончалась.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӗншӗн пурӑнаймарӗ, тет вӑл?

И почему не дожил?

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Шел, аҫу ҫак куна ҫитиччен пурӑнаймарӗ», — тет анне.

«Жаль, что папа не дожил до этого дня», — говорит мать.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нумай пурӑнаймарӗ пирӗнпе ҫамрӑк моряк Николай Бондаренко.

Недолго пожил с нами молодой моряк Николай Бондаренко.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Андрей Разметнов, хӑйӗн чылай ҫулсем хушши юратса пурӑннӑ савнийӗ качча тухнипе хуҫӑлсах ӳкнӗскер, малтанлӑха пуҫне усмасӑр ҫӳреме тӑрӑшрӗ, каярахпа ҫапах та чӑтса пурӑнаймарӗ, Давыдовран пытанкаласа ӗҫме пуҫларӗ.

Андрей Размётнов, сраженный замужеством своей долголетней милахи, первое время бодрился, а потом не выдержал и, потаясь Давыдова, начал попивать.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юлашкинчен, сударь, чӑтса пурӑнаймарӗ, хӑй ҫине алӑ хучӗ.

Под конец, сударь, не вытерпел, руку на себя наложил.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Утмӑл ҫула ҫитиччен те пурӑнаймарӗ, — унашкал ҫынсен ҫӗр ҫул пурӑнмалла!

И шестидесяти лет не прожил, — жить бы этакому сто лет!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӑмӑлӑм чӑлах пулса тӑчӗ манӑн, чӗремӗн ҫур пайӗ пурӑнаймарӗ, типсе те хӑрса, пӑнтӑхса ларчӗ, вилчӗ вӑл, эпӗ ӑна касса илтӗм те ывӑтрӑм, ҫав вӑхӑтрах тепӗр пайӗ хусканатчӗ-ха, кашни ҫынна усӑ кӑтартасшӑн пурӑнатчӗ, ҫавна вара никам та асӑрхаймарӗ, мӗншӗн тесен унӑн пӗтнӗ ҫур пайӗ ҫинчен никам та пӗлмерӗ, анчах акӑ эсир мана ун ҫинчен аса илтертӗр те, эпӗ сире ун эпитафине вуласа патӑм.

Я сделался нравственным калекой: одна половина души моей не существовала, она высохла, испарилась, умерла, я ее отрезал и бросил, — тогда как другая шевелилась и жила к услугам каждого, и этого никто не заметил, потому что никто не знал о существовании погибшей ее половины; но вы теперь во мне разбудили воспоминание о ней, и я вам прочел ее эпитафию.

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑрҫӑран килсен Петӗр савнӑ мӑшӑрӗпе нумаях та савӑнса пурӑнаймарӗ — Анна шӑнса пӑсӑлнипе вилсе кайрӗ.

После прихода с войны Петр не смог долго жить и радоваться с супругой — из-за простуды Анна умерла.

Шураҫка // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7331.1.html

2 ҫул каялла вара вӑл пирӗнтен ӗмӗрлӗхех уйрӑлса кайрӗ, кукаҫи ятне илтсе, шел, савӑнса пурӑнаймарӗ.

2 года назад он ушёл из жизни, жаль, не удалось ему радоваться быть дедушкой.

«Йывӑрлӑх та кирлӗ - пурнӑҫ тутине туйма» // Рита АРТИ. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.06.18, 23(945)№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех