Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуллашса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл алӑкӑн-тӗпелен ярӑнса юхать, кашнин умне уйрӑммӑн пыра-пыра тапать, сыв пуллашса уйрӑлнӑ пек, каҫӑр пуҫне тая-тая иртет.

Как только пройдет от порога до красного угла избы да остановится перед каждым в поклоне, будто прощается со всеми навеки.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ахтупайпа Нургали палланӑ-палламан ҫынсемпе сыв пуллашса килнӗ ҫулпах Атӑл хӗррине тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

16. Хусан ҫывӑхӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Детрей питне пӗркелентерчӗ те пӗлӗшӗсемпе сыв пуллашса ҫул ҫине тухрӗ.

Детрей поморщился и, распростившись с приятелями, вышел на шоссе.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Ҫаплах, — терӗ Фильс сыв пуллашса, — кусене тӳрех хӑнӑхаймастӑн.

— Так, — сказал он, прощаясь, — к этому не привыкнешь сразу.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Пӗтӗмпех ирччен татса паратпӑр, — терӗ те вӑл сыв пуллашса пуҫне сӗлтрӗ, Груббене хӑйӗн адресне каларӗ.

— Все решится до рассвета, — сказала она и, кивнув на прощание, дала Груббе свой адрес.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Стомадор тӑкаксене хӑй тӳлерӗ, ҫапларах сыв пуллашса уйрӑлчӗ:

Стомадор даже сам оплатил расходы и, прощаясь сказал:

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Гарт мӗн ыйтнине Смит пӗтӗмпех пурнӑҫлама сӑмах пачӗ; укҫине, арчине илчӗ, вилекенскерпе чӗререн сыв пуллашса уйрӑлчӗ те кайрӗ; Гарт вара тепӗр кунне яланлӑхах куҫне хупрӗ, ӑна пытарчӗҫ.

Смит обещал сделать все, как хотел Гарт; взял деньги, сундук, сердечно распрощался с умирающим и ушел, а Гарт умер на другой день, и его похоронили.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

— Ман вӑхӑт ҫукрах, тыт акӑ Яхруҫ аппа патне ҫырнӑ ҫырӑва, вӗсенче Маюк сӑлтавне ҫырнӑ, эпӗ киле васкатӑп, — сыв пуллашса тухса кайрӗ Кавӗрле.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Сыв пуллашса укҫана кӗсьене чиксе Ҫерушсем патне утрӑм.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ирина Семёновнапа сыв пуллашса Ҫерушсем патне таврӑнтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Поповпа Сидорин, тахӑш генералпа сыв пуллашса, крыльца ҫинчен анаҫҫӗ.

Попов и Сидорин, прощаясь с кем-то из генералов, сошли с крыльца.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Канашлӑва салатса янӑ хыҫҫӑн вӑл Поповпа темиҫе сӑмах перкелешсе илет те, сиввӗн сыв пуллашса, хӑй пӳлӗмне кӗрсе каять.

Распустив совещание, он перекинулся несколькими фразами с Поповым, — холодно попрощавшись с ним, вышел в свою комнату.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл Григорипе васкавлӑн сыв пуллашса уйрӑлчӗ те тӗп урам еннелле вӑрӑммӑн утса кайрӗ.

Он наскоро попрощался с Григорием, крупно зашагал к центру.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑртак калаҫкаласа тӑнӑ хыҫҫӑн Иван Алексеевичпа Христоня, ваттисемпе сыв пуллашса, Митькӑна калинкке патне чӗнсе илчӗҫ.

Поговорив немного, Иван Алексеевич и Христоня попрощались, отозвали к калитке Митьку.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мускав — Нарва районӗнче ҫавӑрӑнкаласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн офицерсем сыв пуллашса уйрӑлчӗҫ.

Поколесив по Московско-Нарвскому району, офицеры расстались.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Представитель паянах пӗрре ҫеҫ те мар, икӗ алӑк кастарас пирки шантарса каланӑ хыҫҫӑн Листницкий унпа сыв пуллашса уйрӑлчӗ; тӑрӑшса чӑрманнӑшӑн типпӗн тав турӗ те, казаксене дневальнӑйсем уйӑрма каласа, сотня офицерӗсене валли вӑхӑтлӑха панӑ иккӗмӗш хутри хваттере кайрӗ.

Получив немедленное заверение представителя, что не одна, а две двери будут сегодня же пробиты, Листницкий распрощался с представителем; сухо поблагодарив его за хлопоты, отдал распоряжение о назначении дневальных и пошел на второй этаж, во временную квартиру, отведенную офицерам сотни.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӗлӗм ҫавӑрнӑ хушӑра Пантелей Прокофьевич, каяс-ши, каяс мар-ши тесе, иккӗленсе тӑчӗ; юлашкинчен пур пӗрех ҫитсе килме шутларӗ, хулсӑр Алешкӑпа сыв пуллашса, малалла тӗнкӗлтетрӗ.

Закуривая, Пантелей Прокофьевич колебался — идти или нет; в конце концов решил пойти и, попрощавшись с безруким, захромал дальше.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗҫех Бунчук та сыв пуллашса тухрӗ.

Вскоре, распрощавшись, ушел и Бунчук.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ак хамах халь вилӗм шыратӑп, пурнӑҫпа сыв пуллашса уйрӑлатӑп, ылханса уйрӑлатӑп…

И я сам ищу смерти, я прощаюсь с жизнью, проклиная ее.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑра вӑл ҫул май кӑна чарӑнчӗ, кунта Радӑпа сыв пуллашса тухасшӑнччӗ.

В Клисуру он заехал лишь для того, чтобы попрощаться с Радой.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех