Шырав
Шырав ĕçĕ:
почтӑлла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗлетӗн-и, анне, вечерта эпир почтӑлла вылярӑмӑр, темле пӗр кулӑшласкер, Зоя патне пӗрехмай санӑн куҫусем хитре, тесе ҫырать?— И знаешь, мам, мы играли в почту, и какой-то чудак все время писал Зое, что у нее красивые глаза.
Ҫӗнӗ ҫул каҫӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Эпир «пӑсӑк телефон», «почтӑлла» текен вӑйӑсене вылярӑмӑр..
1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.
Тахӑшӗ ман тӳмме ҫумне номер ҫыпӑҫтарса хӑварчӗ — почтӑлла выляҫҫӗ-мӗн.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Страницăсем:
- 1