Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пиччӗшне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мирца хӑйӗн пиччӗшне кӗтсе тӑнӑ пулнӑ.

Мирца ожидала брата.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сулла ун чухне те Катилина хӑй пиччӗшне вӗлернине курмӑш пулнӑ.

Сулла и на сей раз постарался не заметить братоубийцу Катилину.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Чугун ҫул обходчикӗн шӑллӗ чи малтан, ытти ҫынсен ҫырӑвӗсенчи пекех, салам каланӑ, вара хӑй инҫетри Америкӑра мӗнле пурӑнни ҫинчен ҫырнӑ, «мана ан ман, ҫак ҫырӑва паракан ҫын урлӑ час-часах ҫырусем яр», тенӗ вӑл Тарас пиччӗшне.

Брат путевого обходчика в первых строках, как водится, передавал приветы, потом описывал свое житье в далекой Америке и просил Тараса не забывать его, и писать ему почаще «через подателя сего письма».

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кларка Явора кӑларса яма хатӗрленӗ ҫын — малаллине пӗлсе тӑракан Джон Файн пиччӗшне валли ҫыру парса янӑ.

Предусмотрительный Джон Файн, снаряжавший Кларка в Явор, снабдил своего подчиненного письмом.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Халӗ мана Джурдже тесе чӗнеҫҫӗ, хӑйӗн темле пиччӗшне асӑнас сӑлтавпа мана командир ҫав ята пачӗ, анчах манӑн вилнӗ хӗреснатте Тоза-тимӗрҫӗ ыйтнипе пуп кӗнекинче мана Владимир тесе ҫырнӑ; ҫирӗм ҫула ҫитнӗренпе столяр эпӗ, Кивӗ пасарта мастерской пулнӑ манӑн, халӗ — боец, хӑш-пӗр чухне паттӑр, тепӗр чухне апла мар.

Мое имя Джурдже — так меня командир отряда окрестил в память какого-то своего дядюшки, в книге у попа я записан по требованию моего крестного, покойного кузнеца Тозы, Владимиром, значит — Джурдже, двадцати с лишним лет от роду, по профессии столяр, проживавший некогда в старом городе, теперь партизан, иногда и храбрец — как когда.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мана ӗнтӗ, карчӑка, ватӑ шӑммӑмсене канма вырттарма тахҫанах вӑхӑт; унсӑрӑн ак мӗн куриччен пурӑнмалла килсе тухрӗ: ватӑ улпута — сирӗн аслаҫӑра, ӗмӗр асра юлтӑр, Николай Михайлович княҫа, икӗ пиччӗшне, йӑмӑкне Аннушкӑна — пурне те пытартӑм, вӗсем пурте манран ҫамрӑкчӗ, батюшка, халь ак вӑт, хамӑн ҫылӑхсене пула, ахӑр, аннӳнтен те вилмесӗр юлтӑм.

Ну уж мне, старухе, давно бы пора сложить старые кости на покой; а то вот до чего довелось дожить: старого барина — вашего дедушку, вечная память, князя Николая Михайловича, двух братьев, сестру Аннушку, всех схоронила, и все моложе меня были, мой батюшка, а вот теперь, видно, за грехи мои, и ее пришлось пережить.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эсӗ мӗн, чӑн-чӑн шуйттансем пулчӗҫ терӗн-им? — пиччӗшне пӳлчӗ Дэвид.

— А что ж, по-твоему, — перебил брата Дэвид, — это были настоящие черти, что ли?

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ах, пӑрах, тархасшӑн, ҫавӑн ҫинчен калаҫма! — пӳлчӗ пиччӗшне Дэвид.

— Ах, оставь, пожалуйста, все это! — перебил брата Дэвид.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑвах калатӑн-ҫке, чӑтма ҫук кичем тесе, кулмалли тупӑнатчӗ хуть, — пиччӗшне ӳкӗте кӗртме хӑтланса пӑхрӗ Дэвид.

Сам же говоришь, что скука страшная, хоть посмеялись бы, — попробовал уговорить брата Дэвид.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ют ҫӗршыва ирӗксӗр илсе кайнӑ аппӑшӗпе пиччӗшне аса илни Вияле хурлантарчӗ.

Воспоминание о сестре и брате, которых насильно увезли на чужую землю, омрачило Вияль.

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аппӑшӗпе пиччӗшне ют ҫӗршыва илсе кайнӑ пирки, Вияль чӗрине мӗнле хуйхӑ кӗрсе ларни ҫинчен шухӑшласа пӑхнӑ-и эс хӑҫан та пулин?

Подумал ли ты, какое горе на сердце у Вияль, у которой увезли на чужую землю сестру и брата?

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Арӑмӗн аппӑшӗпе пиччӗшне илсе кайнӑшӑн тавӑрать сана Таграт.

Таграт отомстит тебе за то, что ты похитил у Вияль сестру и брата.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Унӑн Андрей пиччӗшне ҫакса вӗлернӗ вӗт, текех вӑл ӑна нихҫан та курас ҫук.

Ведь ее дяди Андрея уже нет в живых, и никогда уже больше она его не увидит…

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Хуан хӗрачана, унӑн пиччӗшне тыткӑнран тӳлесе илме мӗн кирлине йӑлтах тӑватӑп, тесе шантарнӑ.

Хуан обещал девушке, что он сделает всё, чтобы выкупить её брата из плена.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл, ҫылӑхӗсене каҫарттарас тата пиччӗшне киле килме турӑран кӗлтуса ыйтас тесе, монастыре пурӑнма кайнӑ.

Она поступила в монастырь, чтобы замаливать грехи и просить бога о возвращении брата.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Тухса каяс умӗн Мигель хӑйӗн пиччӗшне — Родригӑна тинӗс хӗррине тата тепӗр хут илсе пынӑ, вырӑна сӑнанӑ тата ҫӗрмӗш хут ӗнтӗ паллӑсемпе хире-хирӗҫ памалли сигналсем ҫинчен калаҫса татӑлнӑ.

Перед отъездом Родриго Мигель ещё раз повёл брата на берег, проверил местоположение и в сотый раз условился о знаках и взаимных сигналах.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Эпӗ нумай курнӑ ӗнтӗ, — тенӗ Мигель пиччӗшне.

— Я много видел, — сказал Мигель брату.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл та пӗчӗк пулнӑ-ха пиччӗшне — Сашӑна — ҫакса вӗлернӗ ҫулхине.

Она была малышом, когда в 1887 году казнили брата Александра.

Хӑрушӑ пин те тӑхӑрҫӗр ҫирӗм пӗрремӗш ҫул // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эпӗ ӑшӑм-чиккӗм тӑвӑлса ҫитнипе аран-аран чӑткаласа, Фесенкона хӗрачана унӑн чирлӗ пиччӗшне каютӑран хӑваласа кӑларнӑшӑн ятлама тытӑнтӑм.

Еле сдерживая негодование, я принялся укорять Фесенко за его грубый поступок с девушкой и ее больным братом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл вӗт пире пурне те мирлӗ ӗҫсенчен уйӑрчӗ, пӗринне ҫемйине арпаштарса ячӗ, теприне ҫурт-йӗрсӗр тӑратса хӑварчӗ, виҫҫӗмӗшӗнне пиччӗшне е ашшӗне вӗлерчӗ.

Всех нас он от мирных дел оторвал, тому семью разбил, того крова лишил, у того брат или отец убиты.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех