Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенет (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чухне американ палаткине кӗрет, тӗрлӗ ӗҫе нимӗн пулманла, кулӑшла сӗмсемпе каласа кӑтартать те — Стэнли тилӗрчӗкле ахӑлтатма пикенет.

Иногда он заходил в палатку американца, описывая события дня таким невозмутимо-юмористическим тоном, что Стэнли бешено хохотал.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл малтанхиллех васкамасӑр ӗҫлет, пӗр ытлӑх-ҫитлӗхрен вӗҫертет те куҫӗсене теприне тӗсеме пикенет.

Он медленно двигался, едва успевая оторваться взглядом от одного изобилия, чтобы смотреть на другое.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах ҫакӑн хыҫҫӑн Моллие тӗлӗкре нумай хут куртӑм, ун тӗлӗшпе туйӑм хӗрӳлӗхӗ чылай вӑхӑт сӳнмерӗ, мӗншӗн тесен ӑҫта та пулин ҫак ята илтсенех чӗрем хӑвӑрт-хӑвӑрт тапма пикенет.

Но еще много раз после того я видел во сне Молли и, кажется, был неравнодушен к ней очень долго, так как сердце мое начинало биться ускоренно, когда где-нибудь слышал я это имя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Савӑннипе йӗме пикенет, — хирӗҫлерӗ Бевенер; вӑл, систермесӗр, тусен стаканне наркӑмӑш ячӗ.

— Она будет плакать от радости, — возразил Бевенер, бросая яд в стакан друга.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Мӗнле те пулин ӗмӗтҫӗ ҫул ҫӳрев пирки сӗмленме-тӗлкӗшме пикенет, вара вӑл тӗнче касма тухса каять.

Оживают мечты о путешествиях у какого-нибудь мечтателя, ему дан толчок, и он уходит бродить по свету.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пурте хыпаланса, чӗнмесӗр утаҫҫӗ; утнӑ ҫӗртех тепӗр чух малти чупма пикенет, чупакан хыҫҫӑн ыттисем — сӳтсе явмасӑр, чарӑнмасӑр.

Все шли быстро и молча; срываясь, шаг переходил в бег, и за тем, кто бежал, пускались бежать все, не рассуждая и не останавливаясь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Вӑл пӗр япалана тытать, теприне, вӗсене хурать те тепӗр хут хыпашлама пикенет.

Он хватался за одну вещь, за другую, оставлял их и снова хватал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ҫакӑн пек ҫӗрте Бетси шарламасть, анчах Клиссон айккинелле пӑрӑнсанах пусӑрӑнчӑк сасӑпа пӑшӑлтатма пикенет: «Кахал! Икӗ пит! Эрех пички!».

В таких случаях Бетси молчала, но стоило ему отойти, как он слышал сдавленный шепот: «Бездельник! Лицемер! Пьяница!» —

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Вӑл мана темӗнле виҫ кӗтеслӗхсем, ункӑсем, пентакльсем, ют тӗнсен ирсӗр сас паллисене кӑтартать, кӗтмен ҫӗртен, манӑҫса-тӑр, ӑнланмалла мар чӗлхепе калаҫма пикенет, манӑн шухӑшӑмпа — турккӑлла е арабла.

Он показывал мне какие-то треугольники, круги, пентакли, языческие поганые буквы и вдруг, забывшись, начинал говорить на непонятном языке, турецком или арабском, как думаю.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа вӑл арестант юррине ӗнӗрлеме пикенет е тӗрле япала сассине евӗрлет, кӗленчене «чӑнкӑр-р!», йывӑҫа «тук!», чула «пӑнк!» тет, — йӑпанас йӳтемпе мар, ахалех.

Временами он принимался петь арестантские песни или подражать звукам разных предметов, говоря стеклу: «Дзинь!», дереву — «Туп!», камню — «Кокк!», но все это без намерения развлечься.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Дрокисӑн кӗсье сехечӗпе выляса лӑпланнӑ ачасене тата тӑна кӗнӗ Скоррее наҫилккепе «Виола» ҫине ӑсатаҫҫӗ те — капитан инкеклӗ ӗҫе тӗпчеме пикенет.

Детей, совершенно утешенных карманными часами Дрокиса, отданными в их распоряжение, и очнувшегося Скоррея на носилках отправили на «Виолу», а капитан занялся расследованием печального случая.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл ҫурт-йӗре пӑхса ҫаврӑнма пикенет, анчах виҫӗ пӳртре те никама та тупаймасть; ҫывӑракана та, ҫывӑрманнине те.

Он начал обходить здания, двери которых оказались незапертыми, но внутри трех домов не нашел никого, ни спящего, ни бодрствующего.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫаксене уйрӑммӑн ӳкерсе кӑтартнӑ хыҫҫӑн вара тинӗсре таҫта та ҫӳрени пирки анлӑн сӑнарлама пикенет, чӑн пулнине тӗшмӗшлӗхпе, хӑй шухӑшласа кӑларнине вара чӑн пулнӑ самантсемпе пуянлатать.

А от отдельных иллюстраций этих переходил к широким картинам морских скитаний, вплетая суеверия в действительность, а действительность — в образы своей фантазии.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кун пек чухне, ертӳҫӗ пулса тӑрӑшакан кулленех малалла тата та пысӑк ҫитӗнӳсем патне туртӑнать, ӑс-хакӑл тӗнчине пуянлатма пикенет, тавра-курӑмлӑхне ӳстерсе тата та пысӑкрах профессионал пулма тӑрӑшать.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш Ен Пуҫлӑхӗ Олег Николаев Гайдар форумне хутшӑннӑ // Влаҫ органӗсен порталӗ. https://chuv.cap.ru/news/2022/01/13/chav ... forumne-hu

Унтан пирус туртса ярать те, кровать ҫумӗнчи пӗчӗк сӗтел ҫинче купаланса выртакан хаҫатсене айлӑн-ҫийлӗн ҫавӑрса, тем шырама пикенет.

Закурив, начал рыться в газетах, лежавших кучей на ночном столике.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Володька — Иван ҫумӗнче, ун кӗсъисемпе сумкинче, патрон шырама пикенет те — темиҫе обойма тупать.

Володька стал шарить около Ивана, и в карманах его, и в сумке, — нашел несколько обойм.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Резолюци йышӑннӑ хыҫҫӑн, «Буря» отрячӗ Царицыналла каякан ҫул ҫине вӑйпах ҫул хывса тухма пикенет.

Вынеся резолюцию, отряд «Буря» стал пробиваться на царицынские стрелки.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вара вӑл командир ҫине хулӑм сасӑпала хӑюллӑраххӑн тапӑнма пикенет.

И он поднажал — суровее, басом:

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Володька-шахтер, — йӗнерсӗрех утланнӑ юланутҫӑ — сиккипе вӗҫтерсе ҫитет те мӗн курни-пӗлнисем ҫинчен каласа кӑтартма пикенет.

Охлюпкой — без седла — прискакал Володька-шахтер, сбивчиво рассказал,

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Бокун вара, винтовкине илет те, шӑхӑрса вӗҫекен пульӑсем витӗр ним пӗшкӗнмесӗр, чупнӑ пекех васкаса утма пикенет.

Он подобрал винтовку и шел, почти бежал, не нагибаясь под свистящими пулями.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех