Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

памарӗ (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук, памарӗ Николай Павлович хӗрӗн адресне.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Кӳрентернине манаймасть, ҫавӑнпа та хӗрӗн сӑмахӗсем ҫине хурав памарӗ, суранне татах та тапратас темерӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Петюк Мишшин ывӑлӗ — Дима — Лизӑпа туслӑ пулни те ӑна ҫак вӑрттӑнлӑха ирӗке кӑларма памарӗ.

К тому же то, что сын Миши Петрова — Дима — был дружен с Лизой, тоже послужило причиной не раскрывать тайну.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Шӑллӗне тепре сӑмах хушса илес тесе ӑна ятран чӗнчӗ — лешӗ сас памарӗ.

Она окликнула брата по имени, чтобы еще раз перекинуться с ним парой слов, — тот не отозвался.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Марук аппа, Тоня темиҫе хутчен Гриша мӗнле вилни ҫинчен каласа пачӗ пулин те, хӑнана ҫывӑрма памарӗ: ывӑлӗ тӳснӗ кашни суран ҫинчен пӗлес килчӗ ун.

Хотя Тоня несколько раз рассказала, как умер Гриша, тетя Марья не давала гостю спать: ей хотелось узнать о каждой ране, которую перетерпел сын.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тепӗр шухӑш та канӑҫ памарӗ ӑна: Лиза Олеся умӗнче ун пирки «это моя мама» тесе каларӗ пулин те куҫран ун пек чӗнмерӗ-ха.

Другая мысль не давала ей покоя: хотя Лиза перед Олесей и сказала «это моя мама», но в глаза так ни разу и сказала.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Кӳренӳ ӑна ҫывӑрса кайма памарӗ.

Обида не дала ей заснуть.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Виктортан уйрӑлсан та ҫак ыйту канӑҫ памарӗ хӗре.

Даже когда они расстались с Виктором, этот вопрос не давал ей покоя.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл вара аппӑшне тав тӑвас вырӑнне килтен тухса тарчӗ, хӑй ҫинчен пӗр сас-хура памарӗ.

А она же, вместо того чтобы поблагодарить сестру, убежал из дому, не давая знать о себе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах эрнерен те, уйӑхран та Марина сас-хура памарӗ.

Но ни через неделю, ни через месяц вестей о Марине не оказалось.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫулсем иртнӗҫемӗн ӑна пӗр ыйту канӑҫ памарӗ: Виктор Иванович хӑй Аньӑна килӗштернине куҫкӗретех систерчӗ пулин те Ритӑна качча илчӗ.

По мере того, как шли годы, ее беспокоил один вопрос: Виктор Иванович женился на Рите, хотя он явно давал понять, что ему нравилась Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах пӑрусем тупӑнманни тантӑшне тӳрре кӑларма памарӗ.

Но то, что телята не находились, не дало возможности для оправдания подруги.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Ӑҫта кайса кӗме пултарнӑ-ха вӗсем? — ҫак шухӑш канӑҫ памарӗ хӗре.

— Куда же они могли подеваться? — эта мысль не давала покоя девушке.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫывӑрас умӗн унпа чей те ӗҫрӗ Аня, анчах ӳслӗкӗ пурпӗрех ҫывӑрма памарӗ.

Перед сном Аня выпила чай с ним, но кашель все равно не дал ей выспаться.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Чугай ӑна пачах калама памарӗ).

Чугай не дал ему слова.)

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вара пӑшалӗ Иван чӗркуҫҫийӗсем хушшинче тӑнине курах кайрӗ; лешӗ ӑна труках памарӗ, тытса тӑчӗ…

Увидела ее у Ивана между колен, и он не сразу отдал, попридержал…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл пирӗн хушша кӗрсе тӑчӗ те ҫапӑҫма памарӗ.

Он стал между нами и не дал драться.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ алӑкран шаккама тытӑнтӑм, анчах мана хирӗҫ никам та сас памарӗ.

Тогда я вспомнил разговор Васи с человеком в серой шапке, вспомнил заплаканные глаза тети Матрены, ее заботу обо мне и понял: это моего отца сожгли казаки в коксовой печи.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тен, Альфред та хӑрарӗ пуль, анчах вӑл пурпӗрех нимӗнле сасӑ та памарӗ.

И Альфред, может быть, тоже испугался, но он не подавал никаких признаков жизни.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мана вӑл ҫӗнӗ капитан мӗн ятлине те каласа памарӗ.

Он отказался даже сказать мне, кто был их новый капитан.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех