Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пӗрерӗшне парсанччӗ пире, — хӑюлӑхшӑн! — тенӗ мужик, Саша умӗнче тӑрса.Ты бы поднесла мне для ради храбрости! — говорил мужик, стоя около Саши.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗн калама! — Саша ҫине ытарлӑн пӑхса ответленӗ мужик.— Что и говорить! — с восхищением оглядывая Сашу, сказал мужик.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ухтищев мужик ҫине кӑшкӑрнӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вучах патӗнчи мужик, ура ҫине тӑрса, компани еннелле утнӑ, вӑл аллисене хыҫалалла тытса, хӑмасем тӑрӑх асӑрхавлӑн, чӗрне вӗҫҫӗн пусса пынӑ, унӑн сухаллӑ сарлака пичӗ тӗлӗнӳ куллипе, имшер савӑнӑҫпа йӑлтӑртатнӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Сулӑн пӗр кӗтесне тӑпрас сарнӑ, ун ҫинчех кӑвайт ҫуннӑ, кӑвайт патне кӗрӗк пиншак тӑхӑннӑ пӗр мужик кукленсе ларнӑ, вӑл аллисене вут ҫине тытса ӑшӑтнӑ, ҫав вӑхӑтрах улпутсем енне хӑяккӑн пӑха-пӑха илнӗ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫамрӑк чух мужик пулнине, иккӗ те чӗрӗк теҫеттин ҫӗр акнине, унтан, пурӑна-киле, вӑрманӗ-мӗнӗпе вунпӗр пин теҫеттине ҫитернине… тата укҫи те, тен, икӗ миллионран кая маррине… ӗненмӗҫ ун чух…
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах мужик резонлӑн тӑрса: «Ваше благороди! Мӗне кирлӗ ӗнтӗ вӑл мана кун пек вӑхӑтра? Йӑлтах ытлашши… Манӑн виҫӗ ывӑл ача пур, вӗсем пыра-киле ӗҫлекен пулаҫҫӗ, ҫавсене сыхлас пулать. Парӑр мана хӗршӗн пӗр вунӑ тенкӗ, вара эп ывӑл ачасемпе сывлӑш ҫавӑрӑп»… — тесе хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Леш, паллах, тарӑхса каять, мужик ҫине сиксе ларас пек вӑрҫма пикенет…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— «Акӑ — хӗрӗме илсе килтӗм сирӗн пата, ваше благороди» — тесе ответлет мужик…— «Да вот, говорит, привел дочь вашему благородию…» — отвечает мужик.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ак ҫакӑн пек ӗҫ пулса иртрӗ: Осара пӗр интеллигент патне мужик пырать, хӑйпе пӗрле вӑл пӗр вунултӑ ҫулалла ҫитнӗ хӗрачине ертнӗ…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Митри — ӑслӑ мужик, ачи те хӑй пекех пулсан — аван вара!
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мужик.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Анчах унӑн тӑшманла шухӑшне сиссе, эпӗ ӑна тӗрлӗ майпа ҫак ӗҫрен пӑрасшӑн тӑрӑшрӑм, ҫапах та ҫак ултавҫӑ та путсӗр ҫын Перерепенко ывӑлӗ Иван Иванов мана тем те пӗр каласа хӑртрӗ, мужик пек ятларӗ, ҫав вӑхӑтранпа ӗнтӗ ман ҫине вӑл ӗмӗр каҫӑхми вӗчӗхет.
IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Айвантарах вӑл, ҫапах кӑмӑллӑ мужик ҫав Гриша!
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӳрт ҫунса кайсан — тепре туса лартма пулать, а вӑт лайӑх мужик ахалех ҫухалсан — ӑна юсама ҫук!Изба сгорит — другую можно сбить, а вот когда хороший мужик пропадает зря — этого не поправишь!
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫав хура сухаллӑ та савӑнӑҫлӑ, хӗрӗх ҫулхи мужик те ирӗксӗрех: «Мӗншӗн вӑл хуҫа мар, Петӗрӗ хуҫа?» тесе шухӑшлаттаратчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Шурӑ ӳтлӗ, тӗреклӗ те кӑтра каччӑ, хурчӑка сӑмси пек сӑмсаллӑскер, ҫаврака питлӗскер те ӑслӑ, кӑвак куҫлӑ Хумма мужик манерлӗ марччӗ, — лайӑх тумлантарас пулсан, ӑна лайӑх ҫемьери купец ывӑлӗ теме пулатчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Эпӗ тавлашмастӑп, тӗрӗс, улпутсем ҫумӗнче пурӑнма канлӗрехчӗ — мужик чухӑн пулни вӑл улпутсемшӗн усӑллӑ мар, — вӑл пуян та ӑслӑ мар пулсан, вӗсемшӗн лайӑх, акӑ мӗн кирлӗ вӗсене.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Авӑ сана — мужиксӗр улпут, акӑ — улпутсӑр мужик!
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сан умӑнта чӗрӗ мужик кирек мӗнле лӑпӑртатсан та, ҫапах яланах сисӗнсе тӑрать: ун ӑшӗнче тата темскер тӑрса юлнӑ-ха, анчах ҫав юлашкийӗ вӑл — хӑйне валли кӑна, тен ҫав каламасӑр пытарса хунинче чи кирли пур пулӗ.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.