Шырав
Шырав ĕçĕ:
Польшӑра мужик пултӑм, халӗ — ҫитет, кунта улпут пулатӑп… —
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Нимӗҫ тата укҫине те кӑтартрӗ; ун чухлӗ укҫа мужик мар, улпут та нихҫан курман пулӗ.А немец показывал деньги, каких не только мужики, но и сам помещик в жизни своей не видывал.
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Ӗнене тытса кӗнӗ мужик анине таптатнӑшӑн кӑна мар, ӗнине тӑрантарса усранӑшӑн та ыйтрӗ, ҫав парӑмӗ вара куллен-кун ӳссе пычӗ.
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Мужик!
Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.
Ӑслӑ мужик.
24 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
— Лайӑх мужик.
VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
— Купец-и вӑл, дворянин-и е тата мужик те пулин шутланать-и — ҫӗр ҫинче пурӑнакан ҫынсен чи аялти сийӗ — пурте вӗсем, хӑйсене кура, пӗр-пӗр кирлӗ пек ӗҫе тивӗҫре тӑраҫҫӗ.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Ярем он барщины старинной Одроком легким заменил, Мужик судьбу благословил, ҫитмӗл ҫулхи моряк вара тӳрех чирлесе вырӑн ҫине выртнӑ та, ҫак «дебош» пирки урӑх пачах та тӑрайман; вӑл, пуҫӗпе салхуллӑн сулкаласа, пӗрмай, ҫине-ҫине: «Пӗтӗмпех библи обществи айӑплӑ, библи обществи, ку вӑл Великобританирен килет» тенӗ.
Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.
Хӑйсен пачах расна пурнӑҫӗпе хуласенче пурӑнакан, пирӗн пӗртен-пӗр халӑх пурнӑҫӗн йӑли пулса тӑракан ялти йӗркесене пӑрахнӑ ҫӗрте-и, мужик сутӑҫ пулса кайнӑ, сирӗн индустри ӑна пуйтарса пӑсса янӑ, унӑн халиччен пулман вышккайлӑхне ятарласа аталантарса янӑ мӑн ҫулсем ҫинче-и?
Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.
Ӗлӗкхи вӑхӑтра тӗрӗс ӗҫлесех мужик пуйма пултарайман.
Ялсемпе хуласем тӑрӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.
Мужик ӑна шывланнӑ куҫӗпе сӑнать, ассӑн сывла-сывла илет.
Кӑмӑл ту, Владимир Ильич // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.
— Нивушлӗ пӗр тӳлевсӗр ҫулталӑка яхӑн ӗҫлерӗ пулать хӗрача? — тӗлӗнет мужик.— Неужто задаром почти полный год девка работала? — сокрушался мужик.
Кӑмӑл ту, Владимир Ильич // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.
… терӗ мужик.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Улпутӑм, мужик укҫине кама памаллине пӗлмест-ҫке, — терӗ каллех Дуняша.— Мужик, сударыня, не знает, кому прикажете отдать, — опять сказала Дуняша.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Чим-ха, тепре каласа пӑхам, — терӗ Дуняша, конверт мужик хӗвне пытаннине курсан.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Мӗнле мужик, мӗнле укҫа?
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дуняша шӑратнӑ ӑвӑса тӑкса ярса улпут майри патнелле ыткӑнчӗ, иккӗмӗш горничнӑйӗ стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан кӗпесем айне пытанчӗ, инкӗшӗ, хӑюллӑрахскер, тӑрса алӑка питӗрес тенӗччӗ, анчах алӑкӗ уҫӑлса кайрӗ те пӗр мужик кӗрсе тӑчӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Поликей, пӗр мужик тухтӑра кӑваккине парсан, лешӗ салтакран хӑтарни ҫинчен каласа пама тытӑнчӗ.Поликей стал рассказывать историю, как дохтору синенькую мужик дал и тем уволился.
VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Пырать, калӑпӑр, кӑвак-и, хура сӑхман-и тӑхӑнса, сухаллӑ ҫын пӗр пӗччен мӑнтӑр лаша кӳлнӗ ешчӗк урапапа; пӑхса илетӗн кӑна, лаши мӑнтӑррине, ӑна мӗнле кӳлнине, кусатрансене шинӑланине, хӑй мӗнле тумланнине, ҫав самантрах ку мужик укҫаллине, пинсемпе е ҫӗрпе сутӑ тунине чухлама пулать.
VII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Хӑйӗн пӗртен-пӗр пуянлӑхӗ ҫеҫ мар — кил-йышӗн пайӗ тенӗ пек пулса тӑран кӗсрин пуҫӗ ҫине хӑпарса выртнӑ мужик Поликейӑн тӗксӗмленнӗ пичӗ ҫине ӗненсе, хӑраса пӑхнӑ.
II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.