Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

марла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туй пуҫӗ ура ҫине сиксе тӑчӗ те пӗртте йӳҫӗ марла савӑнса: «Йӳҫӗ!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Сана ӗненмесен, кама ӗненес тата ман, — терӗ те Кӗҫени, упӑшкине урӑх асаплантарас марла, ун ҫумне таччӑн сиксе ларчӗ, ӑна хулӗнчен кӗлентӗрлерӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Эхе, тусӑм, — шухӑшларӗ хӑй ӑшӗнче Фролов Семенковский кӑмӑлсӑрланнине сиссе, — эсӗ кӗретӗнех кирлӗ марла хӑтланатӑн иккен!»

«Эге, брат, — заметив недовольную гримасу Семенковского, подумал про себя Фролов, — да у тебя личные счеты… ну, с этим я справлюсь!»

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кунта кашнин ҫине шанӑҫсӑрла пӑхатӑн, кунта кашни ҫине аван марла пӑхатӑн — акӑ пуринчен ытла тарӑхтараканни.

Тут чуть не каждого начинаешь подозревать… тут к каждому нехорошо приглядываешься — вот что всего мучительнее.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах паян секретарьпе темӗм ӑнланмалла мар япала пулса иртет, вӑл Мажаров ҫине ним марла пӑхса илчӗ, чышкисемпе сӗтел ҫине пусса, ерипен ура ҫине тӑчӗ те, тарӑхнӑҫем тарӑхарах пырса, малалла каларӗ:

Но с секретарем сегодня творилось что-то непонятное — он посмотрел на Мажарова отсутствующим взглядом, медленно поднялся, упираясь кулаками в стол, и продолжал, все более распаляясь:

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрарӑм васкамасӑр Ксюша еннелле ҫаврӑннӑ, ӑна ним марла питрен пӑхса илнӗ.

Женщина неторопливо обернулась, скользнула по лицу Ксюши безразличным взглядом.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хӗре мӗн каласса кӗтсе пулас, васкамарӗ, унӑн аллинчи шуррӑн курӑнакан хут ҫине ним марла пӑхса илчӗ.

Он помедлил, видимо дожидаясь, что скажет дочь, равнодушно покосился на белевшую в ее руке бумажку.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех