Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

луша (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юратсах кайнӑ сана пирӗн Гавриловна, — тӗлӗкри пек илтетӗп эпӗ Луша мӑшкӑлласа каланӑ сӑмахӗсене.

— Совсем влюбилась в тебя наша Гавриловна, — как сквозь сон слышу я насмешливые слова Луши.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Луша… хӑтарчӗ…

Луша… высвободила…

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Йыснаҫӑм, йысна, — халь-халь мӑшкӑллас пек илтӗнчӗ Тухтар ӑна ҫапла чӗнни, — анчах эс луша хӑратӑн, Элентей хӑта сан мулӑнтан пӗр пусне хӗрӗнмест, вӑл хӑвнах юп курма каласа ячӗ манран.

Эх, дядя, дядюшка, — словно в насмешку назвал Тухтар Шерккея, — напрасно ты всего боишься: дядя Элендей не возьмет от тебя и копейки, так и велел тебе передать, мол, пусть живет да радуется, не боится никого…

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ сисрӗ вӑл хӑй кунта луша килнине.

Он уже понял, что пришел сюда напрасно.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сасартӑк ӑна ҫак самантра тепӗр майлӑ шухӑш килсе кӗчӗ: луша килчӗ пуль-ха вӑл кунта.

И тут его молнией пронзила мысль: а может, зря он сюда пришел?

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кайран та панӑ пулӑттӑн, луша аплах васкатӑн-ҫке», — терӗ ӑна Кантюк.

А Кандюк еще и сказал, что мог бы и подождать, мол, не к спеху.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мачча тумалли пӗренесем, Хаккасри ҫӗр кӑмрӑкӗ, аманнӑ ҫын ҫинчен юрлани, комсомолӑн Центральнӑй Комитетне чӗннӗ Луша Соболева — ҫаксем пурте Авдотьйӑна ун тавра чӳхенсе тӑракан, вагона пур енчен те юха-юха кӗрекен пысӑк пурнӑҫӑн хумӗсем пекех туйӑнчӗҫ.

Мачтовый лес, хакасский уголь, песня о раненом, Луша Соболева, вызванная в ЦК комсомола, — все это были частицы большой жизни, которая плескалась вокруг нее и со всех сторон заливала узкую коробку вагона.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Луша Соболева ҫинчен илтнӗ-и эсир?

Слышали про Лушу Соболеву?

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Анчах часах акӑ чупса ывӑнӗ, — хирӗҫ тавӑрчӗ Луша, — малтанлӑха пурте ҫапла тӑрӑшаҫҫӗ вӗсем…

— Убегается скоро, — возразила Луша, — все сначала стараются…

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫав хушӑрах хам илтетӗп — такам ман паталла килет, ҫывхарсах пырать: Луша Луша! — тесе чӗнет…

А между тем я слышу — кто-то уж идет ко мне, близко таково, и зовет: Луша! Луша!..

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Луша аппа, санӑн асли пулса каймалла пулать…

Тетя Луша, придется тебе ехать за старшего…

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Луша — шӑммипе тирӗ ҫеҫ тӑрса юлнӑ ырханкка хӗрача — ҫинҫе урисене чармакланӑ та хӗрринчи сак ҫинче пируска йӑсӑрлантарса ларать.

Луша — этот угловатый, щуплый подросток — сидела на крайней скамье, ухарски раскинув тоненькие ноги, покуривая.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Луша кӳреннипе ура ҫине сиксе тӑчӗ.

От обиды Луша вскочила на ноги.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Луша юханшывӑн леш еннелле шухӑшлӑн пӑхса илчӗ.

— Луша задумчиво посмотрела на другую сторону реки.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Луша, вӗрент мана, — чарчӗ ӑна тусӗ, вара унӑн кӑвак куҫӗсем ялтӑртатса илчӗҫ.

— Луша, научи меня, — остановил ее подруга, ее голубые глаза засияли.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫӑмӑл, анчах унпа мар, — кӳреннӗ сасӑпа ответлерӗ Луша.

— Легко, но не потому, — с досадой ответила Луша.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Луша, чӑнах та эсӗ хӑрамастӑн-и? — ыйтрӗ Катя, шыва пӗчӗк чул муклашкисем пӑрахса.

— Луша ты, правда, не боишься? — спросила Катя, бросая в воду маленькие камешки.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем темиҫе кун хушши тӗл пулмарӗҫ, анчах пӗр ирхине Луша колхоз правленине кӗчӗ, юлашки ҫын тухса каясса тӳсӗмлӗн кӗтсе, ҫенӗхре ларчӗ.

Несколько дней они не встречались, а потом как-то утром Лушка зашла в правление колхоза, терпеливо выждала в сенях, когда уйдет последний посетитель.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пухӑнса килнӗ ҫиллине пӗтӗм вӑйӗпе пусарса, вӑл лӑпкӑн: — Пӑрах ашкӑнма, Луша! Тумлан, кайӑпӑр, — терӗ.

Всеми силами сдерживая накопившееся раздражение, он тихо сказал: — Брось озоровать, Луша! Одевайся, пойдем.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех