Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗсменӗсене (тĕпĕ: кӗсмен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ку Артистран ниҫта кайсан та хӑтӑлма ҫук», — хурлӑхлӑн шухӑшларӗ вӑл, кӗсменӗсене тарӑн илсе.

«От этого Артиста никуда не уедешь», — горестно подумал он, широко взмахивая веслами.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Боярышкин кӗсменӗсене пӑрахрӗ те ҫурӑмне тӳрлетрӗ.

Боярышкин бросил весла и разогнул спину.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сасартӑк йӑлтах курӑнми пулчӗ, ним пулман пекех; анчах йӗкӗтсем чылайччен кӗсменӗсене алла илмесӗр ларчӗҫ.

Все вдруг пропало, как будто не бывало; однако ж долго хлопцы не брались за весла.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Йӗкӗтсем сасартӑк кӗсменӗсене хучӗҫ те тинкерсе пӑхма тытӑнчӗҫ.

Вдруг гребцы опустили весла и недвижно уставили очи.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Калаҫса татӑлсанах эпӗ Эрнене тата капитан помощникне, баркас патне кайса, кӗсменӗсене тата парӑса пухса илме хушрӑм.

Как только переговоры закончились, я приказал Пятнице и помощнику капитана сбегать к баркасу и снять с него парус и весла.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Лешӗ вӗсене чӗтрекен аллисемпе ярса тытрӗ, хӑй кӗсменӗсене пӑрахрӗ те, куҫне выҫтаххӑн хӗссе, темле пӗҫертекен япала ӗҫнӗ пек хӑй ӑшне сывлӑша шавлӑн туртса илсе, алӑри укҫине таҫта хӗвне пытарма тытӑнчӗ.

Тот взял их дрожащей рукой, бросил весла и стал прятать куда-то за пазуху, жадно сощурив глаза, шумно втягивая в себя воздух, точно пил что-то жгучее.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Челкаш аллине сулчӗ, сурса илчӗ те, кӗсменӗсене хӑйӗн вӑрӑм аллисемпе хыҫалалла инҫе ывӑта-ывӑта ярса, ишме тытӑнчӗ.

Челкаш махнул рукой, плюнул и принялся грести, далеко назад забрасывая весла своими длинными руками.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гаврила ӑна итлесе чарӑнса тӑчӗ, пичӗ ҫинчи тарне ҫаннипе шӑлса типӗтрӗ те кӗсменӗсене каллех шыва антарчӗ.

Гаврила послушно приостановился, вытер рукавом рубахи пот с лица и снова опустил весла в воду.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл, машина пек хускалкаласа, кӗсменӗсене шыва ячӗ, хӑй каялла каҫӑрӑлчӗ, унтан каллех кӗсменӗсене кӑларчӗ те шыва пӑрахрӗ, ку хушӑра пӗрмаях хӑйӗн ҫӑпатисем ҫине шӑтарас пек пӑхса ларчӗ.

Он машинально опускал весла в воду, откидывался назад, вынимал их, бросал снова и все время упорно смотрел на свои лапти.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гаврила кӗсменӗсене сулса илчӗ.

Гаврила взмахнул веслами.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Кайӑпӑр! — терӗ Гаврила, кӗсменӗсене шыва ярса.

— Едем! — сказал Гаврила, спуская весла в воду.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӗсем ӑшӑ шыва кӗсменӗсене хавассӑн антарса яраҫҫӗ.

Они с наслаждением опускали весла в воду, теплую даже на вид.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Е вӑл икӗ аллине икӗ ҫунат пек сарса хурать те сӑмсипе хуллен нӑртлатса пырать (ахӑрнех, хӑйне самолет, тет пулас), е тата байдарка ҫине ларнӑ пек тӑвать, аллисемпе авӑсма пуҫлать, хӑйне ҫеҫ курӑнакан кӗсменӗсене ылмаштарса, пӗрре сулахая, тепре сылтӑма маттур ҫаптарать.

То он двигался, расправив руки, как крылья, тихонько жужжа под нос и, очевидно, воображая себя самолетом; то размахивал руками, загребая поочередно левой и правой, видя себя с веслом байдарки.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех