Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗптӗртеттерсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир пынине курсан, вӑл, тимӗр таканлӑ аттипе кӗптӗртеттерсе, пирӗн паталла виҫҫӗ-тӑваттӑ ярса пусрӗ.

Куҫарса пулӑш

Аттене тытса хупни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Стройра утма кӑна мар, ҫар ӗҫне вӗренме те урама кӑларнӑшӑн хӗрлӗ армеецсем текех кӑмӑлсӑр мар, команда парсан, казармӑран хӗпӗртесех кӗптӗртеттерсе чупса тухаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Григорий выртакан пӳлӗме Прохор, Харлампий Ермаковпа кӑвак каракуль ҫӗлӗкне ӗнси ҫинелле хӑпартса янӑ, чӗкӗнтӗр пек хӗп-хӗрлӗ сӑн-питлӗ Петро Богатырев, Платон Рябчиковпа тепӗр икӗ палламан казак кӗптӗртеттерсе кӗчӗҫ.

В комнату к Григорию вошли Прохор, Харлампий Ермаков и в сдвинутой на затылок серой каракулевой папахе красный, как бурак, Петро Богатырев, Платон Рябчиков и еще двое незнакомых казаков.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йывӑҫ урипе кӗптӗртеттерсе (унӑн хӑрах урине чӗркуҫҫи таран татнӑ), вӑл сӗтел патне хӑюллӑн лӑкӑштатса иртрӗ, хывӑнчӗ те Прохор ҫинелле куҫне сиввӗн чалӑштарса пӑхса ыйтрӗ:

Постукивая деревяшкой (одна нога его была отнята по колено), он бодро прохромал к столу, разделся, недоброжелательно покосился на Прохора, спросил:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӑкӑр-мӑкӑр ятлаҫса, шӑннӑ аттисемпе урайне кӗптӗртеттерсе, казаксем ҫенӗке кӗпӗрленсе тухрӗҫ.

Ругаясь, грохоча смерзшимися сапогами, казаки толпой вышли в сени.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан Аникушка крыльца ҫинчен ут чӗрнисем ҫинче утнӑ пек кӗптӗртеттерсе анса кайрӗ те, чӳрече умӗнчен иртсе, куҫран ҫухалчӗ.

И Аникушка, как на копытах, прогрохотал с крыльца и мимо окон.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аттисемпе кӗптӗртеттерсе, пехотинецсем чупаҫҫӗ.

Бежали, дробно топоча сапогами, пехотинцы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ирхинесенче, шӑп вӑхӑтра, ҫичӗ сехет ҫитнӗ чух, хӗр шӑнса кайнӑ аллисене симӗс куртка кӗсйине чиксе, уринчи пысӑк аттипе урайне кӗптӗртеттерсе килсе кӗмессерен вӑл темле чамасӑр хумханса ӳкрӗ, аван маррӑн пӑлханчӗ.

Но что-то волнующее, необычное испытывал, когда по утрам, исправно, ровно в семь, входила она в подвал, зябко засунув руки в рукава зеленой теплушки, шаркая подошвами больших солдатских сапог.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех