Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпине (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан, кӗпине лучӑркаса, ури айне ывӑтрӗ.

И скомкал и кинул под ноги рубаху.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Епле апла? — ыйтрӗ Петро, кӗпине хывса хӗвелпе хӗрелсе кайнӑ мӑй сыппинчен аялалла шап-шур шуралса анакан ҫан-ҫурӑмне ҫарамаслантарса.

— Как оно? — спросил Петро, стягивая рубаху, обнажая белое тело с ровно надрезанной полосой загара на шее.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалалла каҫӑрӑлса ӳкнӗ те вӑл хӑй ҫинчи кӗпине ҫуркалать, куҫӗсене чарса пӑрахса, хӑйкӑлтатса кӑшкӑрать:

Откидываясь назад, он рвал на себе рубаху, закатывая калмыцкие глаза, хрипел:

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья Григорий ҫумне чӑмӑртанчӗ те унӑн кӗпине куҫҫулӗпе тата ачи ӗмсе пӗтереймен кӑкӑрӗнчен юхакан сӗтпеле йӗпетме тытӑнчӗ.

Прижимаясь к Григорию, Аксинья мочила ему рубаху рассолом слез и молоком, стекавшим из невысосанных грудей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир чӗрӗп пек хутланса кӗчӗ, кӗпине канӑҫсӑррӑн туртса тӳрлетрӗ.

Владимир вобрал голову в плечи, нервно оправил на себе рубашку.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сулахай аллипе кӗпине ҫӗклесе, чӗркуҫҫи таран шыв ӑшне кӗрсе кайрӗ.

Поднимая левой рукой юбку, забрела по колено.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ҫапӑҫура ҫурӑлса кайнӑ ҫӗтӗк ҫанӑллӑ кӗпине хывса пӑрахма та ӗлкӗреймерӗ, — пӳрт алӑкӗ хыттӑн чӗриклетсе уҫӑлчӗ те, алӑк сулли ҫине каллех, тӑвӑл пӗлӗчӗ майлӑн, Пантелей Прокофьевич кӗрсе тӑчӗ.

Не успел Григорий скинуть рубаху с разорванным в драке рукавом, как дверь крепко хлястнула и на пороге вновь тучей буревой укрепился Пантелей Прокофьевич.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пиҫиххине ҫыхса, пӗрмекленнӗ кӗпине хыҫалтан туртса тӳрлетрӗ.

Поправил сзади складки рубахи, стянутые пояском.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, ҫара аллипе кӗпине турткаласа, вӗткеленчӗкӗн урисем тӑрӑх хыпашласа илчӗ.

Суетливо зашарила она, забилась в ногах голая ее рука, натягивая рубаху.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвел ҫути хӗрӗн шурӑ кӗпине витӗр ҫутатрӗ те, Митька унӑн тулли урисен тӗксӗм кӳлепине тата аялти кӗпен вылянса пыракан чӗнтӗрне курса юлчӗ.

Солнце просвечивало белое платье, и Митька видел смутные очертания полных ног и широкое волнующееся кружево нижней юбки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑнасем пани Катеринӑн шурӑ сӑн-питне, нимӗҫ бархачӗ пек хура куҫхаршийӗсене, чаплӑ пуставран ҫӗлетнӗ тумне, сенкер пурҫӑн кӗпине, кӗмӗл таканлӑ аттисене пӑхса тӗлӗннӗ; анчах пуринчен те ытла Катеринӑпа пӗрле унӑн ватӑ ашшӗ килменнинчен тӗлӗннӗ.

Дивилися гости белому лицу пани Катерины, черным, как немецкий бархат, бровям, нарядной сукне и исподнице из голубого полутабенеку, сапогам с серебряными подковами; но еще больше дивились тому, что не приехал вместе с нею старый отец.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑйӗн мӑйне пӑхрӗ вӑл, пурҫӑнпа тӗрленӗ ҫӗнӗ кӗпине, вара, кӑмӑлӗ ҫырлахнӑран ӗнтӗ, сӑн-пичӗ ҫутӑлса илчӗ, тутисем те йӑл кулнӑ пек пулчӗҫ, куҫӗсем йӑл-ял ҫиҫрӗҫ.

Взглянула на шею, на новую сорочку, вышитую шелком, и тонкое чувство самодовольствия выразилось на устах, на свежих ланитах и отсветилось в очах.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шуйттан астарнӑ-и тен пӗрине, тытать те асаттен аппӑшне хыҫалтан эрехпе чашлаттарать; тепри те маххӑ параканниех пулман иккен, ҫав самантрах ҫулупа ҫапса вут тивертет те хайхи эрехпе йӗпеннӗ кӗпене тивертет ярать… ҫулӑм хыпса илет, асаттен мӗскӗн аппӑшӗ вара, хӑраса ӳкнӗскер, пӗтӗм туй халӑхӗ умӗнчех кӗпине хывма тытӑнать…

Вот одного дернул лукавый окатить ее сзади водкою; другой, тоже, видно, не промах, высек в ту же минуту огня, да и поджег… пламя вспыхнуло, бедная тетка, перепугавшись, давай сбрасывать с себя, при всех, платье…

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Асаттен аппӑшӗпе ҫавӑн пек пӗр мыскара пулса иртнӗ, тет, ҫав туйра вӑл хӑй пулнӑ: тутарсен шалпар кӗпине тӑхӑнса янӑ та ӗнтӗ ку — туй халӑхне ӗҫтерсе ҫӳрет.

С теткой покойного деда, которая сама была на этой свадьбе, случилась забавная история: была она одета тогда в татарское широкое платье и с чаркою в руках угощала собрание.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫапла калани хытах ӳкӗтлерӗ пулмалла, Рагулин вара, хӑйӗн Ылтӑн Ҫӑлтӑрӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхса, кӗпине турткаласа илчӗ те ҫапла каларӗ:

Вся эта фраза, видимо, явилась самым веским доводом, и Рагулин одернул рубашку и сказал:

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл аялтан тӑхӑнмалли кӗпине хывса, ҫӑмлӑ кӑкӑрӗпе кӗске ҫӳҫлӗ пуҫне темиҫе хут сивӗ шывпа ҫурӗ, анчах пӑчӑлӑхран хӑтӑлма пултараймарӗ.

Он снял нательную рубашку и несколько раз обливал водой волосатую грудь и седую, низко остриженную голову, но избавиться от духоты не мог.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкин ҫӗр ҫине хӑвӑрт сиксе анчӗ, пиҫиххипе ҫыхнӑ кӗпине утнӑ ҫӗртех тӳрлетсе илчӗ те пӗлтерӳ патне пычӗ.

Хворостянкин быстро соскочил на землю, поправил рубаху, обвязанную ремнем, и подошел к объявлению.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл кӗпине пиҫиххи тӗлӗнче тӳрлетрӗ, вара те мӑнаҫлӑ лаша пуҫӗ ҫине, те вывеска айӗнчи лампа ҫине йӑлт кӑна пӑхса илнӗ хыҫҫӑн кулнӑ пек туса пӳрте кӗчӗ.

Поправил под поясом рубашку, взглянул не то на лошадиную голову, не то на лампочку, висевшую под вывеской, и пошел в дом.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Берман, хӑйӗн кивӗ кӑвак кӗпине тӑхӑннӑскер, чул вырӑнне ӳпӗнтерсе хунӑ хуран ҫине ларчӗ те шахтер пулса тӑчӗ.

Берман в старой синей рубашке уселся в позе золотоискателя-отшельника на перевернутый чайник вместо скалы.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Вӑл Сергей патнелле пӗшкӗнчӗ те, вара, унӑн сапаланчӑк ҫӳҫӗ ҫурӑмӗ ҫине, хулпуҫҫисем ҫине ӳксе, шурӑ кӗпине хуратрӗ.

И она наклонилась к нему, и распушенная коса спадала ей на плечи, резко оттеняясь на белой ночной сорочке.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех