Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗвӗҫме (тĕпĕ: кӗвӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗтмен ҫӗртенех арӑмӗ ҫапла шанми пулса кӗвӗҫме тытӑннӑшӑн питӗ тарӑхнипе Зуля венски тенкеле чӑнах та каялла илес мар-ши тесе те шутларӗ, анчах татӑкла самантра ҫакӑн ҫинчен аса илчӗ: ӗҫне йышӑннӑ чух вӑл Хуркайӑк патӗнче самай пысӑк черккепе, туса пӗтерсен тата пысӑкраххипе ӗҫнӗччӗ…

Доведенный до крайности неожиданно обрушившейся на него жениной ревностью, Зуля всерьез подумывал, не взять ли венский стул обратно, но в решительную минуту вспомнил, что выпил у Журавушки добрую чарку при получении заказа и еще большую при его исполнении…

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Унта вара — Парижри пурнӑҫ — ҫын вырӑнне хуманни, чуран пӗтӗм асапӗсем; кӗвӗҫме те, хуйхи ҫинчен ҫынна пӗлтермесӗр тӑма та…

А там — житье в Париже и все унижения, все гадкие муки раба, которому не позволяется ни ревновать, ни жаловаться.

XLIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Тӗлӗнмелле, эпӗ Лисук ҫумне хушса кӗвӗҫме те пӗлмен сана.

Удивительно, что я нисколько не ревновала тебя к Лизе.

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Сасартӑк халь вӑл унран кӗвӗҫме пуҫланӑ.

Вдруг почувствовал он к нему зависть.

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ку таранччен ҫав тери ырӑ кӑмӑллӑ пулнӑ ҫын кӗвӗҫме, тулашма, вӗҫӗмсӗр кутӑнлашма пуҫланӑ.

Ядом подозрительной ревности, нетерпимостью и неистощимыми капризами отравился дотоле благородный и прекрасный характер.

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Чартков кӗвӗҫме, ҫав тери кӗвӗҫме тапратрӗ.

Им овладела ужасная зависть, зависть до бешенства.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

— Ну, сана обществӑран кӗвӗҫме вӗренсе ҫитеймен-ха эпӗ! —

— Ну, к обществу я тебя ревновать еще не научилась! —

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ефим ӗҫе питӗ пӗлекен ҫын иккен, Рагулин сайра хутра ҫеҫ кӗвӗҫме пултарнӑ ҫын, — хӑй чӗринче кӗвӗҫӳ туйӑмне сиссе илчӗ, хӑйӗн ҫӗнӗ тусӗ ӑслӑ та питӗ аван ҫын тесе шухӑшларӗ…

У Ефима оказался такой богатый опыт, что Рагулин, редко кому завидуя, тут почувствовал зависть и про себя решил, что его новый приятель — человек и умный, и весьма положительный…

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ те кӗвӗҫме пуҫларӑм…

А меня тоже завидки берут…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Никита тӑрӑшакан ҫын, тӑрӑшни аван вӑл, эсӗ, айван, кӗвӗҫме пӑхатӑн.

— То, что Никита старательный, как раз и хорошо, а ты, дурная, в ревность бросаешься.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Аха, кӗвӗҫме те пуҫларӑн-и?

— Ага, уже ревнуешь?

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпир Тятюкпа каллех туслантӑмӑр (унӑн халь кӗвӗҫме сӑлтав ҫук), анчах ҫапах та эп ытларах Катя Ваточкинӑпа ҫӳреме пуҫларӑм.

Я снова помирилась с Татой (ей нечему уже было завидовать), но дружила я теперь главным образом с Катей Ваточкиной.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

13. Сире, суя тӗнлисене, калатӑп: эпӗ, суя тӗнлисен апостолӗ, хамӑн ӗҫӗме пысӑка хуратӑп, 14. тен, ӳтрен тӑван халӑхӑм сире кӗвӗҫме пуҫлӗ те, эпӗ хӑшне те пулин ҫапла ҫӑлаймӑп-и? тетӗп.

13. Вам говорю, язычникам. Как Апостол язычников, я прославляю служение мое. 14. Не возбужу ли ревность в сродниках моих по плоти и не спасу ли некоторых из них?

Рим 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

13. Ефрем кӗвӗҫме пӑрахӗ, Иудӑна хирӗҫ тӑракансене пӗтерӗҫ.

13. И прекратится зависть Ефрема, и враждующие против Иуды будут истреблены.

Ис 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех