Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кучера (тĕпĕ: кучер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дорофей пит ҫамрӑк, унӑн тачка тути ҫинчи сарӑ тӗк бритва таврашне курман-ха, анчах лашасем ӑна кирек епле вӑрӑм сухаллӑ кучера пӑхӑннинчен те лайӑхрах пӑхӑннӑ, сӑмах каланӑ-каламан ӑнланнӑ пек туйӑннӑ.

Был Дорофей еще совсем молод, пепельного оттенка пушок на его толстой губе еще не знал, что такое бритва, но лошади ему во всем подчинялись лучше, чем какому-нибудь бородатому кучеру, и, казалось, понимали с полуслова.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эй, Никита! — кӑшкӑрчӗ вӑл кучера.

Эй, Никита! — крикнул он кучеру.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫук, ун пек шутламан кучера халӗ тупас ҫук, мӗншӗн тесен шофер пуласси пирӗн, уйрӑмах ҫамрӑксем хушшинче, чи юратнӑ професси пулса тӑчӗ.

Нет, такого кучера теперь уже не сыскать, ибо шоферство у нас, особенно среди молодежи, стало самой излюбленной профессией.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫиленнӗскер тата кунӗпе ҫӳренипе тарӑхнӑскер, вӑл хӑй ӑшӗнче питех те килӗшӳсӗр картинӑна курчӗ: утӑ ҫулакансем, авӑ, Татьянӑна хупӑрласа илнӗ, Татьяна тӑрать, сӑмах калать, Хворостянкина тем-тем каласа ылханать, питӗ кӳрентермелле сӑмахсемпе вӑрҫать — Хворостянкин ҫакӑн ҫинчен шутласа пынипе, тӳсеймесӗр, мӑшӑлтатса илчӗ те кучера хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ:

Злой и встревоженный, он рисовал в своем воображении неприятную картину: вот косари окружили Татьяну, а она стоит и произносит речь, клянет на чем свет стоит Хворостянкина, ругает такими обидными словами, что он, думая об этом, засопел и схватил рукой кучера за плечо:

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл ларкӑч ҫине йывӑррӑн анса ларчӗ те, пуҫне пӗшкӗртсе, — вӑл халиччен те пуҫне пӗшкӗртекен марччӗ, — кучера кӑшкӑрчӗ:

Он тяжело опустился на сиденье тачанки и, склонив голову, чего с ним еще никогда не было, крикнул кучеру:

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кучера вара кӑлӑхах вӑрҫан.

А кучера-то зря ругаешь.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эрехпе ҫӑмӑлланнӑскер, тухрӑм та вӑл кучера мӗнле пӑсӑрлантарнине итлесе тӑратӑп.

Вот вышел я, веселый от водки, стою возле двери, слушаю, как он кучера на все корки отчитывает.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫуртӑр питӗ япӑхнӑ сирӗн (тесе хушса ҫырнӑ вӗҫӗнче), Эпӗ выльӑх пӑхаканпа ватӑ кучера тата икӗ ватта юлнӑ хӗре вӑл ҫуртран пӳрте куҫма хушрӑм; унта пурӑнма хӑрушӑ».

Дом ваш очень плох (прибавлено было в конце), Я велел скотнице, старому кучеру и двум старым девкам выбраться оттуда в избу: долее опасно бы было оставаться».

XVIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пӗлместӗп, пикеҫӗм; паян кучера та, дворника та курмарӑм, Никита пӗлмест.

— Не знаю, барышня; нынче не видала ни кучера, ни дворника, а Никита не знает.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Сана илмелле марччӗ-ши кучера, ҫавнашкал шӑпӑрлана? — хӑрӑлтатрӗ Захар.

— Не тебя ли взять в кучера, мазурика этакого? — захрипел Захар.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Улпута каласа кӑтартам ак эпӗ, — хаяррӑн хӑйӑлтатса каларӗ вӑл кучера: — сана ӑҫтан ярса тытмаллине те тупӗ вӑл, сан сухална та якатса ярӗ вӑл: куратӑн-и авӑ, йӑлтах пӑрланса ларнӑ сухалу!

— А вот как я скажу барину-то, — начал он с яростью хрипеть на кучера, — так он найдет, за что и тебя ухватить: он тебе бороду-то выгладит: вишь, она у тебя в сосульках вся!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кучера илсен, ун ҫинчен нимӗн каламалли те ҫук.

Что касается кучера, то о нем нечего было и говорить.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех