Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курнӑн (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петрова каллех ҫывӑрнӑн та тӗлӗк курнӑн туйӑнса кайрӗ.

И опять показалось Петрову, что он спит и видит сон.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Денис урисене улӑштаркаласа тӑрать, симӗс сукно сарнӑ сӗтел ҫине пӑхать, куҫӗсене хай умӗнчи сукнона мар, хӗвеле курнӑн, ҫине-ҫинех вылятать.

Денис переминается с ноги на ногу, глядит на стол с зеленым сукном и усиленно мигает глазами, словно видит перед собой не сукно, а солнце.

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Пӗр самант тем курнӑн тимлӗн сӑнарӗ ӑна, унтан вилӗмрен ҫӑлӑнса юлнӑскерне пӗр сӑмахсӑрах Розӑна тӑсса пачӗ те хӑй ҫулӗпе утса кайрӗ.

С минуту она внимательно осмотрела ее, потом молча протянула Розе цветок, который уберегся от смерти, и пошла своей дорогой.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Пӗтӗм вӑйне, чун-хавалне пухса пӑхнипе, тахӑш самантра ӑна хӑйӗн винтин ҫутӑ ҫурҫаврашки умӗнче тӑшман кабинин витӗр курӑнакан шитне, ун витер — хӑй ҫине шӑтарасла пӑхакан этем куҫӗсене курнӑн туйӑнчӗ.

Он так напрягся, что ему показалось, будто за светлым полукружием своего винта он видит прозрачный щиток кабины противника и сквозь него — два напряженно смотрящих на него человеческих глаза.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Паша паттӑрлӑхӗ пирки ашшӗпе амӑшӗ, Сергей Владимировичпа Надежда Михайловна пӗлчӗҫ те, ывӑлӗ ҫине пӗрремӗш хут курнӑн шӑтарасла пӑхрӗҫ.

Родители, Сергей Владимирович и Надежда Михайловна, узнав о мужестве сына, впились взором на него, будто видели сына впервые.

Иртнӗ ҫулла... // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016.06.30, 25№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех