Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Игнат Савельевичӑн аслӑ ывӑлӗ пукан ҫинче ларнӑ, чечеклӗ-чечеклӗ купӑса хулпуҫҫисем патне ҫитиччен тӑсса янӑ, сарӑ ҫӳҫӗ ҫамки ҫине усӑнса аннӑ; Сидор куккӑшӗн хӗрлӗ пуҫлӑ арӑмӗ, кашемир тутар уртса янӑскер, кӗске те тачка урисем ҫинче чӳхенсе ҫӳренӗ, тутӑрне сула-сула: «И-и-их-и-и-их!» — тесе ҫухӑрнӑ.

Старший сын Игната Савельевича, свесив на лоб русый чуб, сидел на табуретке и разваливал от плеча до плеча цветастую гармонь; рыжая жена дяди Сидора, обмотавшись кашемировым полушалком, колыхалась на коротких толстых ножках, взмахивала платочком, взвизгивала: «Иех-иех!»

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗрлесе тӑракан сасӑсем хушшинче Сидор куккӑшӗн арҫуринни пек кулли илтӗне-илтӗне кайнӑ, вӑл, туй шӑв-шавне хупласа: «йӳ-ҫ-ӗ-ӗ-ӗ!..» тесе кӑшкӑрнӑ.

Из роившегося гула голосов то и дело вылетал лешачий смех дяди Сидора, он орал, покрывая шум свадьбы: «Горь-ка-а!..»

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— «Аван-и?» тесси ӑҫта-ха? — хыттӑн ыйтнӑ Сидор куккӑшӗн мӑнтӑр арӑмӗ.

— А где же «здравствуй»? — сурово спросила рыхлая жена дяди Сидора.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костьӑпа амӑшӗ куккӑшӗн сарайӗнче вырнаҫнӑ, унта хӑйсен чечеклӗ шуҫпа сӑрнӑ пысӑк арчине лартнӑ, кирлӗ мар пирки кӑларса пӑрахнӑ кивӗ кравать ҫинче иккӗшӗ пӗрле ҫывӑрнӑ.

Они поселились с матерью в дядином сарае, поставили там свой большой сундук, обитый цветной жестью, и спали вдвоем на старой, выброшенной за ненадобностью кровати.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сидор куккӑшӗн арӑмӗ сайра ҫӳҫлӗ, курпун сӑмсаллӑ, усал сӑнлӑ, ҫамрӑках мар мӑнтӑр хӗрарӑм пулнӑ, анчах Костя амӑшне хирӗҫлемен, мӗнле хушнӑ ҫавӑн пек ҫырнӑ.

Жена дяди Сидора была уже немолодая, толстая женщина с жидкими волосами и злым горбоносым лицом, но Костя матери не перечил, писал, как велела.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куккӑшӗн пичӗ ҫинче ӗҫлӗ типӗлӗхӗпе юнашар яланах темшӗн пӑшӑрханни тата шикленни, Варламова хӑваласа ҫитеймесрен, таварне лайӑх хакпа сутаймасран хӑрани сисӗнет; Варламовӑн пит-куҫӗнче те, кӗлеткинче те ҫынна пӑхӑнса пурӑнакан пӗчӗк этемӗнни пек палӑрӑмсем вара кураймӑн.

У дяди Кузьмичова рядом с деловою сухостью всегда были на лице забота и страх, что он не найдет Варламова, опоздает, пропустит хорошую цену; ничего подобного, свойственного людям маленьким и зависимым, не было заметно ни на лице, ни в фигуре Варламова.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Куккӑшӗн пичӗ ҫинчи кӑмӑллӑ сӑн пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн таҫта кайса ҫухалчӗ те, вӑл пӗтӗмпех типӗ пит-куҫлӑ ӗҫлӗ ҫын пек курӑнма тытӑнчӗ, хырӑннӑ ырханкка этеме, уйрӑмах вӑл куҫлӑх тӑхӑннӑ пулсан тата унӑн сӑмсипе хӑлхи таврашне тусан витме ӗлкӗрнӗ пулсан, ҫавнашкал типӗлӗх яланах инквизиторла шелсӗр ҫын евӗр кӑтартать.

С лица дяди мало-помалу сошло благодушие и осталась одна только деловая сухость, а бритому, тощему лицу, в особенности когда оно в очках, когда нос и виски покрыты пылью, эта сухость придает неумолимое, инквизиторское выражение.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

20. Кам хӑйӗн ашшӗпе пӗртӑванӗн е амӑшӗпе пӗртӑванӗн арӑмӗпе выртать, вӑл хӑйӗн ашшӗпе пӗртӑван пиччӗшӗн е куккӑшӗн ҫарамасне уҫнӑ пулать; вӗсем хӑйсен ҫылӑхне хӑйсем ҫӗклӗҫ, ача-пӑча курмасӑрах вилӗҫ.

20. Кто ляжет с теткою своею, тот открыл наготу дяди своего; грех свой понесут они, бездетными умрут.

Лев 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.