Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗлле те йӗлтӗрпе ярӑнма вӑрмана ҫитсе килетӗп.

Куҫарса пулӑш

«Апатланма ларсан сӗтел ҫинче 13 кашӑкчӗ» // Роза Власова. «Хыпар», 2016.04.22, 61-62№

28. Эпӗ хӑвӑра: «сирӗн патӑртан каятӑп, анчах сирӗн пата килетӗп» тенине илтрӗр эсир.

28. Вы слышали, что Я сказал вам: иду от вас и приду к вам.

Ин 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Унтан ҫак ытарӑша каласа панӑ: пӗр ҫыннӑн хӑйӗн иҫӗм ҫырли пахчине лартнӑ смоква йывӑҫӗ пулнӑ; вӑл ун ҫимӗҫне шырама пынӑ, анчах тупайман; 7. вара пахчаҫӑна каланӑ: «акӑ эпӗ ку смоква йывӑҫӗн ҫимӗҫне шырама виҫҫӗмӗш ҫул килетӗп ӗнтӗ, анчах тупаймастӑп; касса пӑрах ӑна: мӗн вӑл ахалех ҫӗр йышӑнса ларать?» тенӗ.

6. И сказал сию притчу: некто имел в винограднике своем посаженную смоковницу, и пришел искать плода на ней, и не нашел; 7. и сказал виноградарю: вот, я третий год прихожу искать плода на этой смоковнице и не нахожу; сруби ее: на что она и землю занимает?

Лк 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Амӑшӗ вара Турӑ ҫыннин пӳлӗмне кӗнӗ те, ывӑлне ун вырӑнӗ ҫине хурса, алӑка хупса тухнӑ, 22. унтан упӑшкине чӗнсе илсе каланӑ: мана пӗр тарҫӑ пар, пӗр ашак пар, эпӗ Турӑ ҫынни патне кайса килетӗп, тенӗ.

21. И пошла она, и положила его на постели человека Божия, и заперла его, и вышла, 22. и позвала мужа своего и сказала: пришли мне одного из слуг и одну из ослиц, я поеду к человеку Божию и возвращусь.

4 Пат 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Авенир ҫавӑн чухне Давида каланӑ: акӑ тӑратӑп та каятӑп, патша хуҫамӑм патне Израилӗн пӗтӗм халӑхне пуҫтарса килетӗп; вӗсем санпа килӗшӳ тӑвӗҫ те, хӑвӑн чуну кӑмӑлланӑ пек, эсӗ пуринӗн те патши пулса тӑрӑн, тенӗ.

21. И сказал Авенир Давиду: я встану и пойду и соберу к господину моему царю весь народ Израильский, и они вступят в завет с тобою, и будешь царствовать над всеми, как желает душа твоя.

2 Пат 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Яш ача каланӑ: эпӗ — левит, Иудея ҫӗрӗнчи Вифлеем хулинчен килетӗп, ӑҫта куҫ курать, ҫавӑнта пурӑнма шутлатӑп, тенӗ.

Он сказал ему: я левит из Вифлеема Иудейского и иду пожить, где случится.

Тӳре 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.