Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ӑнлантӑм, Думитру Георгиевич, — каҫӑрӑларах ларчӗ аслӑ прораб, — ӑнлантӑм.

Куҫарса пулӑш

XIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Хӗр каскӑна илчӗ те ун ҫине шурӑ сӑрӑпа «Тракторострой» тесе ҫырнине каҫӑрӑларах тӑрса, сассине мӑнкӑмӑллӑн хӑпартса, сыпӑкӑн-сыпӑкӑн вуларӗ: «Трак-то-ро-строй».

Куҫарса пулӑш

IX // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Вӑл аллисене пилӗк ҫине хучӗ, каҫӑрӑларах ларчӗ, ҫапла Володя арӑмне ун илемӗнчен тӗлӗннине пытармасӑр, ӑна пирвайхи хут курнӑн, ҫав вӑхӑтрах хӑйне те начара хумасӑр, мӑнкӑмӑллӑн сӑнаса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Ҫтаппан каҫӑрӑларах ларчӗ те пӗҫҫине шарт! ҫапрӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Аслӑ мастер тӗксӗм ҫырӑ ҫӳҫне кӑнттаммӑн каялла шӑлса якатрӗ те, цех пуҫлӑхӗ умӗнче юриех каҫӑрӑларах тӑрса, кулам пекки турӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

(Кӑшт каҫӑрӑларах пӑхсанах пуҫ тӳпинчи ҫӳҫ курӑнми пулать).

(Если немного откинуться, волосы на макушке исчезают).

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӗсем тӑваттӑшӗ те каҫӑрӑларах тӑчӗҫ, сӑнарӗсем сӑвӑ ҫыраканӑннин пекех савӑнӑҫлӑ пулса тӑчӗҫ, тӑваттӑшӗ те пӳрнисемпе шаклаттарса илчӗҫ те юрласа ячӗҫ.

Все четверо как-то приосанились, засветились таким же лукавством, как и он, щелкнули пальцами и запели.

«Тӗттӗм ту ҫынни» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сӗтел сунтӑхӗнчен пӗчӗк турам ҫӑкӑр касса илчӗ, ӑна ҫурмалла пайласа, пӗр турамне ҫӑварне хыпрӗ, тепӗр турамне ҫӗҫӗ вӗҫне тӑрӑнтарчӗ те каҫӑрӑларах тӑнӑ Кукуҫа тӑсрӗ.

Затем вынул из ящика стола початый каравай хлеба, отрезал кусочек, поделил пополам, одну часть положил себе в рот, другую, наколов на кончик ножа, протянул Кукусю.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Велюш кӗленчене ярса тытрӗ, хӑй мелсӗр каҫӑрӑларах тӑчӗ.

Велюш выхватил бутылку и выпятил грудь.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ашшӗ хӑй те каҫӑрӑларах тӑрать.

Какой-то гордый отец.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавна астуса калаҫар-ха, — терӗ Кантюк, хыҫалалла каҫӑрӑларах тӑрса.

Вот о чем надо помнить, — Кандюк невольно отодвинулся.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӑна шанмасӑр каҫӑрӑларах ларчӗ, ҫиме пуҫланӑранпа кашӑкне пӗрремӗш хут сӗтел ҫине хучӗ.

Шерккей тем не менее отложил ложку и не стал больше есть.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нямаҫӗ хӑй каҫӑрӑларах ларнӑ, сарлакан курӑнать.

Сидел Нямась в седле уверенно, самодовольно.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе кирек хӑҫан та каҫӑрӑларах ҫӳрет, утасса та ярӑнса, чеченӗн яра-яра пусса утать.

И зимой и летом он ходит нараспашку; походка у него плавная и легкая.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сарлака касса илет вӑл, хӑй те каҫӑрӑларах тӑрать, урине аяккалла анлӑн ярса пусать.

Он косил широко, размашисто, так же широко расставив крепкие ноги и делая большие захваты.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аникей пукан ҫинче кӑшт каҫӑрӑларах ларчӗ, Дымшакова куҫӗсене хӗссе, ӑшӗнче кулкаласа итлерӗ.

Аникей снова сидел на стуле, чуть откинувшись на спинку, и, щурясь, с ухмылкой слушал Дымшакова.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Соколов тухтӑр ҫирӗм сакӑр ҫулалла ҫитнӗ ҫамрӑк ҫын, кӑвак куҫлӑ, сарӑрах ҫӳҫлӗ, каҫӑрӑларах тӑраканскер, уҫӑ кӑмӑллӑ пит-куҫлӑ, кӑшт путишлерех ҫын, хавалӗ вӗресе тӑрать темелле, ҫӑмӑлттайлӑхӗ те пур.

Это был молодой человек лет двадцати восьми, статный, с голубыми глазами, светло-русыми волосами и открытым добродушным лицом; нрав он имел довольно буйный и грешил легкомыслием.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник каҫӑрӑларах тӑчӗ, таҫтан та тепле майпа хӑйне пулӑшма пынӑ палламан ҫынна ӑсран кайса тинкерчӗ.

Мельник выпрямился и, потрясенный, смотрел на незнакомца, пришедшего к нему на помощь невесть откуда.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл каҫӑрӑларах ларчӗ, чӗлпӗре хытӑ туртса пӗр вырӑнта ташласа тӑракан лашине аран-аран хӑйне пӑхӑнтарсан, татах та хытӑрах кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Он отвалился назад, до отказа натянул поводья и, когда кое-как овладел переплясывавшим на одном месте конем, крикнул еще громче:

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эп ун ҫине пӑхатӑп — вӑл пирӗн полкра пулнӑ, ҫавӑнпа унӑн ҫамрӑк сан-сӑпачӗ, хӑйне рапорт паракан полк командирӗ итленӗ чух каҫӑрӑларах тӑнӑ кӳлепи ман асӑмра тӑрса юлнӑ иккен.

Я смотрю на него — он приезжал в наш полк, и мне запомнилось живое, молодое движение, с которым, закинув голову, он остановился, слушая командира полка, отдававшего рапорт.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951