Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫулҫисемпе ҫупать пите Юман кати, сайра ҫӑкалӑх.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Пырать Ишутӑн пысӑк ӗҫ: Вӑл пуйрӗ халь — ун пурнӑҫ тулӑх, Ӳсет вӑй-хал; пулать ун кӗҫ Юман кати, ҫӑл куҫӗ, улӑх.

Куҫарса пулӑш

XVIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Хӗвел Атӑлӑн чӑнкӑ ҫыранӗ хӗрринчен хӑпарса вӑрман кати тӗлне ҫитсенех, хурӑнлӑхран кӳлӗ хӗрринчи хыр ҫине хӑйӗн чӑпар ҫунаттисемпе ҫатӑлтаттарса куккук вӗҫсе пырса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

X // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Аякран пӑхсан, Атӑлкассине ял теме те йывӑр, йӑмрасем айне путнӑскер, вӑл вӑрман кати пекех курӑнать.

Куҫарса пулӑш

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кӗпер патӗнче нумаях кӗтме тивмерӗ: Ҫатрак кати енчен пӗр вӑхӑт пӑшал сассисем илтӗнчӗҫ те лӑпланчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эпир юлташпа Чашламаран таврӑнаттӑмӑр, Ҫатрӑк кати патӗнче пире хирӗҫ юланутлӑ икӗ ҫын сиксе тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Юрататӑп эпӗ чӑваш лашине, Павлуш, — терӗ Тимуш Ҫатрӑк кати патӗнчен иртсе пынӑ чух.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Акӑ касса тикӗслетнӗ кӑтра катӑркас кати асфальт витнӗ аллейӑн ик айккипе ешерет, чуна килентерет.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Энниок юнашар тӑнине манса кайсах тенӗ пек — Гнор арккӑ ӑшнелле чӗмсӗррӗн тинкерчӗ, ирхи тӗтӗмлӗ ҫутӑн чалӑш юписем касӑлнӑ ҫӗрте — аслӑ залсен кати.

Почти забыв о присутствии Энниока, Гнор молча смотрел в глубь арки, открывающей перспективу дальних, пересеченных косыми столбами дымного утреннего света, просторных зал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Аякра вӑрман кати курӑнса кайрӗ.

Вдали замаячил кустарник.

Ҫул ҫинче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Акӑ Пӑлан кати!

— Вот и Оленье урочище!

13 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Зубавин Карпат тӑвӗсем ҫине уҫӑлса ҫӳреме тухман, вӑл «Пӑлан кати» текен вӑрманпромхозӑн шоферне — Скибана тытма каять.

Несмотря на то что ехал он в Карпаты не на прогулку, а за шофером Скибаном в леспромхоз «Оленье урочище».

13 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫапла шухӑшласа пытӑм эпӗ хурӑн кати хӗррипе иртсе пынӑ май.

Так рассуждал я, огибая березовую рощу.

Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Станци леш енче тата унӑн икӗ айккипе хӗвел ҫутинче ялтӑракан татти-сыпписӗр уҫлӑхлӑ хурӑн кати сарӑлса ларать.

За станцией и по обе стороны от нее была глубокая-глубокая, вся в солнечных окнах, березовая роща.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пусӑрӑнсах ҫитрӗ Явраҫ кати: сӗмлӗх ҫӑралнӑҫемӗн ҫӑралчӗ, йывӑҫсем татах та чӗмсӗрленчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ав, ахальтен-им калама ҫук шӑпӑрт та шухӑшлӑ Явраҫ кати.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫав куҫҫультен вара кӳлӗ пулса кайнӑ имӗш — Ваттал кӳлли; вӑрманне — Явраҫ ячӗпе асӑнма тытӑннӑ Явраҫ кати…

Из этих слез образовалось озеро — озеро Ваттал; А лес в той стороне прозывают по имени Яврась…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Оля амӑшне ҫаннинчен туртнӑ, анчах вӑл лӑпкӑн кӑна: «Пирӗн ҫав вӑрман кати патне тухмалла», тесе хунӑ, вара вӗсем ҫунакан ҫуртсем хушшипе малалла кайнӑ.

Оля потянула мать за рукав, но та сказала спокойно: «Нам нужно пройти к той роще», — и они пошли по улице между горящих домов.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ҫак вӑхӑтра инҫет уҫӑмланчӗ, эппин, Америкӑн Анд тӑвӗсен вӑрӑм кати вырнаҫнӑ ҫӳллӗ ҫыранне ҫирӗм миля инҫӗшӗнче те курма май килнӗ пулӗччӗ.

Между тем горизонт прояснился, и высокий американский берег, вдоль которого тянется гигантская горная цепь Андов, можно было бы отчетливо увидеть даже на расстоянии двадцати миль.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бухта хӗрринчи йӑвӑ лартса тухнӑ йывӑҫсен кати, савӑнӑҫлӑ ҫамрӑксем шыва кӗнӗ вырӑн халӗ унта-кунта ҫурӑлса пӗтнӗ тункаталлӑ кӳлӗ пулса тӑнӑ.

Густая роща у края бухты, там, где купалась веселая молодежь, превратилась в болото с редкими расщепленными пнями.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.