Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капитанӑн (тĕпĕ: капитан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Январь пуҫламӑшӗнче, Кӑнтӑр ҫурчӑмӑрӗнче ҫу кунӗсем тӑнӑ чух, урӑхла каласан, промысла вӑхӑчӗ иртиччен чылай малтан, Халл капитанӑн сунара чарӑннӑ вырӑна пӑрахса кайма тиврӗ.

В начале января, в самый разгар лета в Южном полушарии и, следовательно, задолго до конца промыслового сезона, капитану Гулю пришлось покинуть место охоты.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халл капитанӑн та хальхинче ҫавӑн пекех тумалла пулчӗ.

То же самое вынужден был делать и капитан Гуль.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Витим» пӑрахут ҫинчи капитанӑн аслӑ помощникӗ хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса тӑракан карлӑк ҫине сӳрӗккӗн таяннӑ.

Старший помощник капитана парохода «Витим» небрежно облокотился на сверкающие в солнечных лучах поручни.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

— Акӑлчансем пек пулмалла мар, капитанӑн карап ҫинчен пуринчен кайран анмалла.

Не в пример аглицким обычаям, капитан последним уходить с корабля должен.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Капитанӑн вӑйсӑрланнӑ аллинчи хӗҫ тухса ӳкрӗ, юнланнӑ туталлӑ Таманго ӑна ярса тытрӗ те, ура ҫине сиксе тӑчӗ, ҫӗнтерӳллӗн кӑшкӑрса ярса хӑйӗн ҫурри вилӗ тӑшманне самантрах вӗлерсе хучӗ.

Сабля выпала из ослабевших рук капитана, Таманго схватил ее и, вскочив на ноги, с окровавленным ртом, испуская торжествующий крик, несколькими ударами прикончил своего уже полумертвого врага.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Унта вӑл капитанӑн 2-мӗш помощникӗ таран ӳснӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑртасран – Арктика таран // Светлана Чикмякова. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2017.09.13

Капитанӑн 4-мӗш помощникӗнчен аякри шыв карапӗн капитанне ҫитнӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑртасран – Арктика таран // Светлана Чикмякова. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2017.09.13

Вернер капитанӑн пӗтӗм гарнизонӗнчен те пилӗк ҫын ҫеҫ юлнӑ.

Из всего гарнизона капитана Вернера их осталось пять человек.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Мицци начар кӑна пальтопа шанса ҫӳрет, капитанӑн юххи кӗрӗкпе сарӑлкаласа ҫӳрет.

Мицци ходит, мёрзнет в тоненьком пальто, а капитанская потаскуха рассекает в шубе.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Фельдфебель, куҫӗсене мӑчлаттармасӑр, капитанӑн куҫӗсенчен шӑтарас пек пӑхса тӑчӗ.

Фельдфебель, не моргая, напряженно глядел в глаза капитана.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Капитанӑн айӑплине тупмаллах, штаб умӗнче хӑй ӗҫсене хӑвӑрт тама пултарнине кӑтартма ӑна айӑпли кирлӗ.

Капитану нужно найти виноватого, чтобы показать штабу, как быстро он умеет делать дела, ему нужен виноватый.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах ку ҫителӗксӗр вӗт — хутсем капитанӑн кӑмӑлне те, тырӑ ыйтакан штабӑн кӑмӑлне те тултарма пултараймаҫҫӗ.

Но ведь этого недостаточно — бумаги не могут исполнить желание капитана, и требующего штаба.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Малтан шыв ҫине пӑхнӑ пекех, вӑл халь капитанӑн пичӗ ҫине пӑхса тӑчӗ.

Так же внимательно, как прежде на воду, она смотрела теперь на лицо капитана.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл капитанӑн пичӗ ҫине ҫав тери хыттӑн пӑхрӗ.

Она напряженно смотрела в лицо капитана.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ӑна чӳречесем хыҫӗнче ӳлекен ҫил, капитанӑн хаяр сассине тӑтӑшах астуса тӑни, тата кунти хресченсен сӑнӗсем ҫинчен те унтан кая мар хӑраса аса илни кансӗрлерӗ.

Ему мешал шумящий за окнами ветер, назойливое воспоминание о строгом голосе капитана и не менее страшное воспоминание о лицах здешних крестьян.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл капитанӑн тӑваткал ҫурӑмне пилӗк таранах пуҫ тайрӗ те тухрӗ.

Он низко поклонился квадратной спине капитана и вышел.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Мостик ҫинчен капитанӑн янӑравлӑ команди илтӗнет.

С мостика слышалась громкая команда капитана.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл текех чӑтса тӑраймарӗ, Грант капитанӑн аллине ярса илчӗ те: — Каласа парсамӑр, капитан, мӗскер ҫырнӑ эсир ҫав тӗлӗнмелле хутсем ҫинче! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Он не мог больше сдерживаться и воскликнул, схватив капитана Гранта за руку: — Капитан, откройте же, наконец, что вы написали в этом загадочном документе?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унтан Джон Мангльс Мэри ҫинчен ҫав териех ӑнланмалла каласа кӑтартрӗ те, мӗн пурне Эленӑн пӗр ик-виҫ сӑмахӗнченех тавҫӑрса илнӗ Гарри Грант, ҫамрӑк капитанӑн хастарлӑ аллине ярса тытрӗ, ӑна хӑй хӗрӗн аллине тыттарса, Гленарванпа унӑн арӑмне: — Юратнӑ тусӑмсем, ҫак ачасене пиллесемӗр! — терӗ.

Потом Джон Мангльс говорил о Мэри в таких выражениях, что Гарри, уже обо всём догадавшийся по нескольким словам Элен, взял мужественную руку молодого капитана, соединил её с рукой своей дочери и обратился к Гленарвану и его жене со словами: — Друзья мои, поздравьте этих детей!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Грант капитанӑн ачисем каҫ тӗттӗмӗ хупӑрласа тӑракан тинӗс ҫине таҫта аякка шанӑҫ кӗтекен куҫӗсемпе пӑхма пуҫларӗҫ.

Дети капитана Гранта мечтательно устремили взоры в морскую даль, окутанную ночной мглой.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех