Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каламаллине (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрремӗш минут ӗнтӗ иртсе кайрӗ, Ваҫҫук хӑйӗн аппӑшӗн курпунтарах кӗлеткине куҫӗсемпе ӑсатма кӑна ӗлкӗрчӗ, анчах каламаллине калаймарӗ, тутине ҫеҫ вылятса илчӗ.

Первая минута была потеряна, и, провожая глазами ее сгорбившуюся фигуру, он только беспомощно шевелил губами.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эпӗ мӗн каламаллине пӗлетӗп!

— Я знаю, как сказать!

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Тупӑттӑм мӗн каламаллине! — кӑшт тарсан тин хирӗҫ тавӑрчӗ старик.

— Ну, — скажу! — не вдруг ответил старик.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Савӑнса кайнӑ амӑшӗ: — Мӗн каламаллине тупӑп!.. — терӗ ҫирӗппӗн.

Обрадованная, мать уверенно ответила: — Найду, что сказать!..

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл мӗн каламаллине пӗтӗмпех каларӗ.

Все уже было сказано.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫур ӗмӗре пасарта ирттерни Степанидӑна мӗн каламаллине самантрах туйса илме пулӑшнӑ.

Полувековой базарный опыт помог Степаниде мгновенно сориентироваться.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах Финоген мӗн каламаллине пӗлмерӗ.

Но Финоген не знал, что сказать.

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Тӗрӗс мар!» — мӗн каламаллине пӗлмесӗр, мӑкӑртатса илчӗ Василий.

«Неправильно»! — пробурчал он, не зная, что сказать.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эсӗ ют чӗлхене вӗренессине грамматикӑран пуҫланине, ку е вӑл сӑмаха мӗнле каламаллине радио-телевидени итлесе вӗреннине каланӑччӗ.

— Ты говорил, что изучение иностранного языка начинается с грамматики, что узнавал как произносить то или иное слово слушая радио и телевидение.

«Ютубра» 100 ытла чӗлхе, чӑвашли те пулмалла // Ирина КУЗЬМИНА. http://suvargazeta.ru/news/intervyu-stat ... e-pulmalla

Вӑл маншӑн ҫав тери ҫывӑх ҫын пулса тӑчӗ, — ун ҫинчен мӗнле каламаллине те пӗлместӗп!

Он для меня такой близкий стал, — и не знаю, как сказать!

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Салтака мӗн каламаллине тата мӗнле каламаллине пӗлмелле…

Надо знать, что говорить солдатам и как сказать…

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ ку ӗҫе — юрӑхлӑ, ҫынсене мӗн каламаллине пӗлетӗп.

Я в это дело — гожусь, — знаю, что надо сказать людям.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Мӗн каламаллине те пӗлместӗп…

Не знаю уж, что и сказать…

XV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кун хыҫҫӑн ҫӑкӑрпа шыва, унтан плуга, лашана, пӳрте, ҫӑла, чиркӗве мӗнле каламаллине ыйтса пӗлнӗ.

Потом узнал, как называть хлеб и воду, потом плуг и лошадь, дом, колодезь, церковь.

III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Эпӗ ӑна мӗн каламаллине лайӑх вӗрентсе янӑ пулӑттӑм — райком пленумӗнче ан парӑнтӑр, май ҫуккине тума сӑмах ан патӑр.

Я бы дал ему напутствие, чтоб не сдавался на пленуме райкома, не обещал бы лишку.

Председатель юлташ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эпир, сӑмахран, хӑмла ҫырли е хурлӑхан шӑрши кӗрет теме ҫеҫ пултаратпӑр, анчах ҫав шӑршӑсене хӑйсене мӗнле каламаллине пӗлместпӗр.

Мы можем лишь сказать, что пахнет малиной или там смородиной черной, а какими словами назвать сами эти запахи, не знаем.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

«Куна та ил манран. Женя пырса тыттартӑр вӗсене, мӗн каламаллине вӑл та лайӑх астуса юлнӑ вӗт».

«Возьми у меня и это. Пусть поднесет их Женя. Ведь у нее тоже хорошая память».

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Паллах, вӑл ачасене вӗренӳ ҫулӗ пуҫланнӑ кун мӗн каламаллине пӗтӗмпех каланӑ пулӗччӗ ӗнтӗ, анчах ҫак вӑхӑтра класа икӗ ҫӗнӗ ача кӗчӗ.

И она, разумеется, до конца сказала бы все, что полагалось сказать детям перед началом нового года, если бы в класс в это время не вошли два новых ученика.

V // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах шухӑшласа ларкаларӗ те мӗн каламаллине тупрӗ: Джимӑн куҫне суханпа сӑтӑрмалла-мӗн.

Он все-таки подумал и ответил, что придется Джиму как-нибудь постараться — луком, что ли, потереть глаза.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ тӳрех, шухӑшласа-туса тӑмасӑр утрӑм, турра шантӑм — тен, пулӑшӗ вӑл мана йывӑр самантра, мӗн каламаллине систерӗ; темиҫе хут та асӑрханӑ-ха эпӗ; туррине хам чӑрмантарман чухне вӑл мана яланах кирлӗ сӑмах тупса параканччӗ.

Я пошел прямо так, наугад, не стал ничего придумывать, а положился на бога — авось с его помощью скажу что-нибудь, когда понадобится; я сколько раз замечал, что бог мне всегда помогал сказать то, что надо, если я ему сам не мешал.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех