Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Океан шывӗ ӗҫме юрахсӑр, вӑл йӳҫенке, тӑварлӑ.

Воду океана пить нельзя, так как она горько-соленая.

Ҫӗр тавра малтан ҫӳресе ҫаврӑнни // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Вӗсем кӳлӗсенчен нумай пысӑк, шывӗ вӗсен яланах йӳҫенке тӑварлӑ.

Они значительно больше озер и имеют всегда горько-соленую воду.

Тинӗс // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Ҫӗр ӑшӑ сывлӑшпа нӳрленсе тӑрать, улма аврисем таврана йӳҫенке шӑршӑ сараҫҫӗ.

Земля парила тёплой влагой, терпко пахло картофельной ботвой.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Унӑн йӳҫенке, анчах та пӗркеленчӗксӗр, калама ҫук тикӗс те ҫӳхе, ҫӑмӑл резецпа касса тунӑ пек тап-таса сӑн-пичӗ, вӑл ӗлӗк калама ҫук илемлӗ пулнине палӑртса тӑрать.

Лицо его, желчное, но без морщин, необыкновенно правильное и чистое, словно выведенное тонким и легким резцом, являло следы красоты замечательной.

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Нимӗн тума пӗлменнипе вӑл Аниҫҫе ҫул ҫине парса янӑ апата пӗтӗмпех ҫирӗ, суханне те чӑмласа ячӗ, ҫӑварне йӳҫенке тутӑ ҫапрӗ.

От нечего делать он съел все, что Анисья дала в дорогу, даже изжевал луковицу, от нее во рту горчило.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.