Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑшӑлтаткаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Аякра-и-ха? — ыйтрӗ ури шӑнма пуҫланӑ Откан ҫуна ҫинче йӑшӑлтаткаласа.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ытти ҫӗрпӳсем ӗнтӗ йӑшӑлтаткаласа кӑна ларчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

16. «Ывӑлусем хитре сан, ҫӗрпӳ» // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Эпӗ вара, тахта ҫинче йӑшӑлтаткаласа ларнӑ хыҫҫӑн, тӑтӑм та урама тухрӑм.

Что касается меня, повертевшись на тахте, я встала и вышла на улицу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Эй, ларатӑн та ҫав кӑлтӑртатса, — пӳрнӗ ҫыннин ытамӗнче шӑпӑртланма кӑмӑллӑ пулин те, сӑпайшӑн хускалкаласа, йӑшӑлтаткаласа илчӗ Нина.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл йӑшӑлтаткаласа илет те, йывӑҫ хупписемпе йӗпсем аялалла тӑкӑнаҫҫӗ.

Иногда он шевелился, и тогда сверху сыпались иголки и кора.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пантелей Прокофьевич йӑшӑлтаткаласа хӑрах куҫне уҫса пӑхнӑ вӑхӑтра унта ҫитесси пӗр ҫирӗм чалӑш пек кӑна юлнӑччӗ.

Оставалось саженей двадцать, когда Пантелей Прокофьевич заворочался, чуть приоткрыл глаз.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иккӗмӗш пӳлӗмӗнче няня йӑшӑлтаткаласа илчӗ, вӑранасшӑн пулчӗ; пӗтӗмпех пӗлсе илсен, мӗн шухӑшлӗ-ха вӑл, терӗм те эпӗ хама хам чӑтма ҫук шеллесе пӑрахрӑм, манӑн куҫҫуль юхса анчӗ, вара ачасене вӑратас мар тесе коридора чӗрне вӗҫҫӗн чупса тухрӑм та хам кабинета пырса кӗтӗм, диван ҫине йӑтӑнса анса, йӗрсе ятӑм.

Во второй детской няня зашевелилась, хотела проснуться, и я представил себе то, что она подумает, узнав все, и такая жалость к себе охватила меня при этой мысли, что я не мог удержаться от слез и, чтобы не разбудить детей, выбежал на цыпочках в коридор и к себе в кабинет, повалился на свой диван и зарыдал.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Хм!.. — тӗттӗмре йӑшӑлтаткаласа илчӗ Умрихин.

Хм!… — Умрихин заворочался в темноте.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех