Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлӑнма (тĕпĕ: йӑлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня Лёшӑна йӑлӑнма пуҫларӗ:

Таня снова стала просить Лёшу:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Сӑнран пӑхсан ҫемҫе кӑмӑллӑ та хӑйӗнчен мӗн ыйтнине килӗшекен ҫын пек курӑнакан генерала эпӗ татӑклӑ ҫӗнтерӳ кунӗччен манӑн хамӑн полкрах пулмалли ҫинчен, ҫав полкра хам ӳссе ҫирӗпленни ҫинчен, манӑн ҫавӑнтах каймалли ҫинчен йӑлӑнма тӑрӑшрӑм.

Я попытался убедить генерала, по виду такого мягкого и уступчивого, в том, что до дня окончательной победы моё место в полку, где я рос, закалялся, что я обязан туда вернуться.

1. Вӗренӳ аэродромӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Асаннене, чемоданран пӳске кӑларса пар тесе, йӑлӑнма пуҫларӑм.

И стал бабушку просить, чтоб дала из чемодана.

Витя пӳскене шыва пӑрахни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ, асаннене ҫав кӑшӑла илсе кӑтарт, тесе йӑлӑнма пуҫларӑм.

Я стал бабушку просить, чтобы она круг достала.

Эпӗ Гриша ятлӑ матроспа паллашни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ӑна, «ыратмасть, ыратмасть», терӗм те, йӑлӑнма пуҫларӑм, кӗҫех макӑрса ямарӑм.

А я сказал, что «не будет, не будет», и стал очень просить и хотел плакать.

Эпир ирхи апат ҫини // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ҫав купца патӗнче ӗҫленӗччӗ, ҫӗнӗ мунчинче кӑмака хывнӑччӗ, тытӑннӑ вара ҫав купец чирлеме, мана вӑл тӗлӗкре темле лайӑх мар курнӑ, хӑраса кайнӑ та начальствӑна йӑлӑнма тапратнӑ: ярӑр ӑна, ярӑр ӑна, ахалӗн вӑл мана тӗлӗкре тӗлленет, ӑна каҫармасан, сывалас ҫук, вӑл тухатмӑш пулас тенӗ вӑл ман ҫинчен!

А у купца этого я работал, печь в новой бане клал, и начал купец хворать, тут я ему во сне приснился нехорошо, испугался он и давай просить начальство: отпустите его, — это меня, значит, — отпустите его, а то-де он во сне снится: не простишь ему, бает, не выздоровеешь, колдун он, видно, — это я, стало быть, колдун!

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кайран вӑл, хӑй Марысьӑна путарса вӗлерме тӑнине аса илсен пулас, йӑлӑнма тытӑнчӗ:

Потом ему, очевидно, вспомнилось, как он хотел утопить Марысю, и он взмолился:

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ыратнипе Ильсеяр кукленсе ларчӗ, унтан, аран сывлӑш ҫавӑрса, тепӗр казака йӑлӑнма пуҫларӗ:

Ильсеяр вся скорчилась от боли и, с трудом переведя дух, обратилась с мольбой к другому казаку:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр каллех йӑлӑнма пуҫларӗ:

Ильсеяр снова затараторила:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр татах йӑлӑнма тытӑнчӗ:

Ильсеяр снова принялась за свое:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Дутлов ҫав вӑхӑтра сасартӑк Егор Михайловича курах кайрӗ те, ӑна ҫатӑрласа тытса пуҫне тайса, йӑлӑнма тытӑнчӗ.

Как Дутлов увидал Егора Михайловича, тотчас же вцепился в него и начал просить и кланяться.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Тархасласа ыйтатӑп, — йӑлӑнма пуҫларӑм эпӗ, атте аллинче пӗчӗк йывӑҫ пуррине курса.

— Прошу вас, — клянчил я, увидев отца, державшего черенки в широко расставленных руках.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Доминэ офицер! — йӑлӑнма тытӑнчӗ сержант, анчах ҫавӑнтах, ун патне тепӗр енчен пырса тӑнӑ Казаков пулӑшнипе, йӗнер ҫинчен сирпӗнсе анчӗ.

— Доминэ офицер! — взмолился румын, но тут же вылетел из седла с доброй помощью Казакова, который подъехал к нему с другой стороны.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Мӗн калаҫатӑр, гварди старши лейтенанчӗ юлташ! — йӑлӑнма пуҫларӗ хӑйне айӑпсӑррӑн туякан Хаецкий.

— Что вы, товарищ гвардии старший лейтенант! — взмолился Хаецкий, искренне чувствуя себя невиновным.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мускавра татах пулма тӳр килсен, епле пулсан та, каллех сана йӑлӑнма кӗретӗп.

Доведется мне еще раз в Москве побывать, опять приду к тебе с поклоном.

Автортан // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Унтан кам та пулин йӑлӑнма тытӑнать:

А потом кто-нибудь и затянет:

Юмаxсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пирӗн халӑх мана сан патна: патша пул, тесе йӑлӑнма ячӗ.

И послал меня наш народ просить тебя в цари.

Слонпа шакалсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Бондаренко чӗтӗресе илсе: — Господин взводнӑй… — тесе йӑлӑнма пуҫланӑ.

Бондаренко вздрагивал и умоляюще шептал: — Господин взводный…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Ҫапла ҫав, атте мана вӑрӑм чӗн тилхепе илсе пачӗ пек: япала пани лайӑх-ха вӑл, тилхепи ҫула пӗлтерет, ак, ырансенче пӗр-пӗри ман пата килсе кӗрет те, атя та атя тесе, йӑлӑнма тытӑнать.

Ну, гляжу, отец купил мне длинные ременные вожжи: вожжи — это к дороге, вот, думаю, не сегодня-завтра кто-нибудь зайдет ко мне и станет звать-упрашивать: айда да айда со мной.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Хӗнессе хӗне те, Палля шӑллӑм, тархасшӑн, ан вӗлер», — тесе йӑлӑнма тытӑнчӗ, тет, ку.

А тот говорит: «Братец Палля, ты меня побей, но только не до смерти».

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех